Tag Archives: 21ste eeuw

Mijn bezoek aan de deltawerken: Oosterscheldekering Neeltje Jans

Je kent dat gevoel wel: je hebt nood aan vakantie. Toen ik dat gevoel had, trok ik richting Zeeland. Meer bepaald het mosseldorp Bruinisse. Niet ver vandaan lag één van de uitstapjes die ik tijdens mijn vakantie heb gedaan: Neeltje Jans.

Neeltje Jans zou je zeggen? In Zeeland is het nochtans een bekende naam. Maar het gaat hier niet over een persoon, maar over een kunstmatig eiland dat deel uitmaakt van de Deltawerken, de strijd van Nederland tegen het water.

In dit blogartikel vertel ik je meer over wat ik geleerd heb tijdens mijn bezoek aan die Deltawerken en Neeltje Jans.

Wat zijn de Deltawerken in Nederland?

Laat me eerst uitleggen wat de Deltawerken in Nederland zijn. Je kan deze Deltawerken zien als een verdediging van het land, Nederland, tegen het water. En met dat water wordt de Noordzee bedoeld.

De problemen met het water komen voor in de westelijke provincies in Nederland: Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant. Wanneer het hoogwater in de Noordzee opkomt, zijn er dijken nodig om te vermijden dat deze laag gelegen provincies onder water lopen. Zeker in situaties wanneer het hoogwater tegelijk met een storm voorkomt.

Al zolang men weet kent het westen van Nederland problemen met het opkomende water. Hoogwater, stormen, dijkbreuken…al zelfs vóór de Tweede Wereldoorlog waren er al plannen om een definitieve reeks van dijken te bouwen die het laag gelegen land zou beschermen tegen opkomen water. De grote watersnoodramp van 1953 waarbij er meer dan 1800 doden vielen was de spreekwoordelijke druppel. Nederland begon aan de Deltawerken: de kustlijn van niet minder dan 700 km lang beschermen tegen het opkomende water.

Wat is de Oosterscheldekering in Nederland?

De Deltawerken zijn een gigantisch bouwproject dat bestaat uit verschillende kleinere projecten.

De Oosterscheldekering is een waterkering met schuiven die kunnen sluiten wanneer er storm of springvloed is. Het is dus de bedoeling dat deze waterkering het water in zee houdt en het land afsluit van eventuele overstromingen. Normaal gezien staan deze schuiven dus open, maar in hoogste nood worden ze gesloten.

Waar ligt deze Oosterscheldekering nu? Wel, ze ligt in Nederland, in Zeeland, aan de mondig van de rivier de Oosterschelde. Oorspronkelijk is ze een aftakking van de Schelde.

Hoe werkt de Oosterscheldekering?

Waarom koos men nu voor dit systeem van een sluitbare waterkering? Waarom is deze Oosterscheldekering gebouwd? Het oorspronkelijke plan wou met de Oosterscheldekering een volledig afgesloten dam bouwen. Maar dat zou betekenen dat het zeewater niet meer het land in kon, waardoor de daar bestaande ecologie op basis van zout water zou verdwijnen. Ook de schippers en vissers zouden mogelijkheden verliezen.

Wat doet nu de Oosterscheldekering? Men koos als werking voor een waterkering die men kan openen en sluiten. Op deze manier behoudt de Oosterschelde en het omliggende land haar natuurlandschap met de planten en dieren die van zout water houden.

Wanneer sluit deze Oosterscheldekering? Eb en vloed met het zeewater hebben nu nog altijd de mogelijkheid om via de Oosterschelde landinwaarts te stromen. Bij uitzonderlijke omstandigheden met overstromingsgevaar is het met de waterkering echter altijd mogelijk het teveel aan water buiten te houden.

Hoe lang is de Oosterscheldekering?

Je kan ook rijden op de Oosterscheldekering, waardoor ze naast waterkering ook als verbindingsweg dienst doet. De Oosterscheldekering is immers een 9 kilometer lang en is een deel van de N57. Ze vormt zo de verbindingsweg tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland in Zeeland.

Wanneer is de Oosterscheldekering gebouwd?

Eind jaren 1960 werd er gestart met de bouw van de Oosterscheldekering. De constructie lag echter even stil omwille van de discussie over het wel of niet permanent afsluiten van het zeewater door deze waterkering. Vanaf 1986 is de Oosterschelderkering in gebruik genomen.

Wat is Neeltje Jans in Zeeland?

Neeltje Jans is een wat aparte naam voor een apart iets. Want Neeltje Jans in Zeeland is een kunstmatig eilandje dat werd aangelegd tijdens de bouw van de Oosterscheldekering. Het is een 285 hectare groot.

Oorspronkelijke was Neeltje Jans een zandplaat, in de mondig van de Oosterschelde in de Noordzee.

Tijdens de werken aan de Oosterscheldekering, als onderdeel van de waterwerken, werd deze zandplaat verhoogd tot een kunstmatig eiland. Het vormde zo een zogenaamd werkeiland, vanwaaruit men kon werken aan de waterkering. Andere werkeilanden die zijn aangelegd tijdens de bouw van de Oosterscheldekering zijn bijvoorbeeld de Roggenplaat en Noordland.

Normaal zet men een werkeiland na gebruik weer onder water, zodat het weer een zandplaat wordt. Je kan het eiland Neeltje Jans echter nog altijd bezoeken tegen betaling. Men heeft Neeltje Jans immers behouden en er een informatiecentrum en een attractiepark, het Deltapark, voor jong en oud op gebouwd. Zo kan je er zeehonden en zeeleuwen aan het werk zien, maar er is ook een orkaantunnel en tentoonstellingen. Je kan via dit Deltapark ook op en in de waterkering om een kijkje te nemen.

Vanwaar komt de naam Neeltje Jans?

Dat het kunstmatige eiland Neeltje Jans een aparte naam heeft, vindt iedereen wel. Maar vanwaar komt de naam Neeltje Jans? Wel, oorspronkelijk was het werkeiland een zandplaat in de Oosterschelde in Zeeland. Hier liep ooit een boot op vast die de naam Neeltje Jans droeg. De benaming is immers afgeleid van de oude volksnaam voor de beschermgodin Nehalennia.

Weetjes over de Deltawerken in Nederland

Dit artikel sluit ik graag af met nog enkele leuke weetjes over de Deltawerken in Nederland. Zo riepen ingenieurs de Deltawerken uit tot één van de nieuwe moderne wereldwonderen.

Via Deltapark Neeltje Jans kan je de waterkering zelf bezoeken. Je kan er in en op lopen en je kan zo de kracht van het water en het gigantische bouwwerk van wel héél dichtbij meemaken en de Oosterscheldekering van grondig bekijken.

De Deltawerken, zoals de Oosterscheldekering en het eiland Neeltje Jans, staan vol met windturbines. Windenergie is in heel deze Nederlandse regio duidelijk een belangrijke bron van groene energie.

In 2015 vormde het eiland Neeltje Jans de finish voor een etappe van de wielerwedstrijd Tour de France.

Je kan het bezoekerscentrum Neeltje Jans ook met slecht weer en regen bezoeken. Dat maakt de ervaring van de strijd tegen het water des te realistischer! Zorg wel dat je goed gekleed bent. Zeker wanneer je de waterkering zelf bezoekt, want met gladde schoenen en slecht weer is het opletten geblazen.

Hoe vaak is de Oosterscheldekering nu al gesloten, sinds haar bouw? Deze waterkering is al een 27 keer gesloten geweest. De voorlopig laatste keer bij het schrijven van dit artikel was op 10 februari 2020 tijdens de winterstorm Ciara. Als deze waterkering sluit en er gebruik wordt gemaakt van de Deltawerken, is dit vaak tijdens de zwaardere stormen in de periode december-januari-februari.

Meer weten over de geschiedenis van Nederland

Ben je benieuwd om meer te weten te komen over de geschiedenis van Nederland? Lees dan zeker eens mijn blogartikel over de Tulpenmanie of de Belgische Revolutie.

Bron en verder lezen:
Deltawerken
Oosterscheldekering
Neeltje Jans
Info verkregen tijdens eigen bezoek aan Delta Park Zeeland

Bron foto’s:
Historicus Rob
Photo by Ekrulila from Pexels

Sint-Baafskathedraal Gent: uitzonderlijk bezoek aan de toren

Elk jaar vinden in de stad Gent de bekende Gentse Feesten plaats. Die draaien niet alleen maar rond feesten, drinken en eten, want ook cultuur speelt er een grote rol. Zo kan je tijdens de Feesten enkele uitzonderlijke plekjes die normaal gesloten zijn, bezoeken.

Ik bezocht tijdens de feesteditie 2019 de Sint-Baafskathedraal. Want de Gentse Feesten zijn hét moment om de toren te beklimmen. Of dat de moeite waard is vertel ik je verder in dit artikel.

De Sint-Janskerk & Sint-Baafskathedraal in Gent: korte geschiedenis

De Sint-Baafskathedraal in Gent ziet er op dit moment bijna wit uit, want ze onderging een grondige renovatie. Net zoals het Lam Gods van de gebroeders Van Eyck, dat je in deze kerk kan bezichtigen.

Een groot verschil met het donker vuil dat de toren bedekte toen ik ze jaren geleden als student bezocht. Hetzelfde effect vind je terug bij de renovatie van de Boekentoren. Het is natuurlijk wel normaal dat de toren na eeuwenlange luchtvervuiling zwart ziet, en het resultaat mag er zijn.

Het zou ene bisschop Transmarus zijn geweest die hier in 942 een kerkje heeft ingewijd. Op deze plek stond er in het midden van de 12de eeuw dan een Romaans kerkje waarvan je nu nog de sporen van kan terugzien. Oorspronkelijk droeg deze de naam Sint-Janskerk.

Door haar middeleeuwse rijkdom kon de stad in de 15de-16de eeuw de kerk verder uitbouwen tot een Gotische kerk.

In de loop van de geschiedenis waren er natuurlijk de nodige religieuze en politieke strubbelingen (met Keizer Karel V bijvoorbeeld). Maar uiteindelijk richtte men in 1559 het bisdom Gent op waardoor de kerk een kathedraal werd. 

De toren van de Sint-Baafskathedraal in Gent bezoeken

Ik woon al meerdere jaren in Gent, maar bovenop de Sint-Baafskathedraal was ik nog niet geraakt. Dus tijdens de Gentse Feesten sloeg ik mijn slag.

De rij was langer dan verwacht, dus je kan wel tot een kwartier aanschuiven. De toegangsprijs van enkele euro’s viel goed mee, alhoewel ik tijdens de Gentse Feesten toch eerder een geste had verwacht.

Het duurt ook een kwartiertje vooraleer je alle trappen hebt beklommen. Maar de klim zelf is niet onoverkomelijk of extra moeilijk. Zo zijn er meerdere kleinere kinderen en senioren ook tot op de top geraakt.

Het uitzicht dat je hebt is natuurlijk super. Én je zit ook hoger dan het belfort (dat wél heel het jaar open is voor bezoek en beklimming). Het is mooi om de typische bekende herkenningspunten tussen de huizen terug te vinden: belfort, gravensteen, boekentoren, de Krook, Vooruit …Het uitzicht is een mooie samenvatting van Gent.

De Sint-Baafskathedraal bezoeken: een aanrader

Ben je tijdens de Gentse Feesten dus in de stad? Maak dan zeker eens tijd voor een beklimming. Dan heb je erna meteen een excuus om even te bekomen op een terrasje!

Of heb je zin in meer Gentse cultuur? Lees dan zeker mijn artikels over de gestreken mastellen of de gebroeders Van Eyck.


Verder lezen:
Sint Baafs Kathedraal
Wikipedia

Belgisch militair vastgoed: een overzichtswebsite

Via mijn artikel over de Gentse Leopoldskazerne kwam ik in contact met een andere geschiedeniswebsite. Namelijk die over het Belgisch Militair Vastgoed vanaf 1830, en je kan ze hier vinden.

Het is de moeite waard om het over Belgisch militair vastgoed te hebben. België heeft immers een rijkgevulde geschiedenis, hoewel we zogenaamd wel een verkeerde Belgische vlag gebruiken. Maar ook militaire constructies op zich, zoals drankentanden, zijn interessant.

Over deze geschiedeniswebsite

Ludo Michielsen, ex-militair, is de sterke man achter deze website. Hij vond het jammer dat we tijdens onze dagelijkse wandelingen, fietstochten of gewoonweg leven, zoveel historische gebouwen passeren die we niet kennen. Daarom startte hij een project op om toch zeker onze infrastructuur met een militair karakter in de kijker te zetten.

Wat voor militair vastgoed kan je vinden?

Op deze website is het militair vastgoed opgelijst per gemeente of op benaming. En onder beide lijsten vind je al tientallen artikels die heel België dekken. Op die manier kan je dus vlot militair erfgoed, zoals gebouwen of monumenten, in je buurt terugvinden.



De informatieve artikels worden aangevuld met fotomateriaal en kaarten. Dat zorgt voor een compleet beeld voor de geïnteresseerde lezers. De auteur zorgt ook voor de nodige bronvermeldingen, wat verder lezen altijd mogelijk maakt.

Een aanrader!

Ik kan deze website alleen maar aanraden. Zelfs al ben je niet per se geïnteresseerd in militair vastgoed. Want aan elk gebouw hangt een verhaal vast dat verder gaat dan het militaire kantje.

Ik ben zelf alvast een terugkerende lezer geworden! Neem dus zeker eens een kijkje op de website Belgisch Militair Vastgoed.


Mijn bezoek: de ruien van Antwerpen

Ik hou wel van verborgen (historische) plekjes. Zeker als er een reukje aan hangt. Bij de Ruien in Antwerpen mag je dat geurtje zelfs letterlijk nemen! Samen met een goede vriendin dook ik deze oude stadsgrachten van ‘t Stad in voor onze eigen ondergrondse ruientocht.

Wat zijn de ondergrondse Ruien van Antwerpen?

De Ruien van Antwerpen bestaan al eeuwenlang, maar zijn nu niet meer zichtbaar voor de bovengrondse wandelaar. Het zijn waterwegen die al sinds de middeleeuwen dienst doen als leverancier van water (en zelfs voor een binnenhaven in de stad zorgden). Deze waterloopjes waren zowel natuurlijk gevormd als verder uitgebreid door mensenhanden.

In de loop der tijden ging men de Ruien echter meer en meer als riool gebruiken. Dat zorgde er mee voor dat de waterlopen overwelfd werden en ze uit het straatbeeld verdwenen. Vanaf dan kan je spreken over de ondergrondse ruien. Maar je kan ze nu nog altijd (deels) bezoeken, eventueel met rondleiding.

Wat meer geschiedenis van de Antwerpse Ruien

Het netwerk van meer dan 8 kilometer waterwegen begon sinds de 16de eeuw overkapt te geraken, omdat de groeiende bevolking van de stad Antwerpen stilaan genoeg had van de stinkende waters.

Daarom besloot het bestuur om het bouwen van huizen bovenop de Ruien gratis te maken. Op die manier kon de stad tegelijk groeien én het hygiënisch probleem oplossen.

De totale overdekking zou pas in de 19de eeuw voltooid zijn. Vanaf dan deden de Ruien pas écht dienst als riool. Tot men in de 20ste eeuw rioolbuizen zou gebruiken. Maar ook deze lopen door de Ruien. Je ziet: resten uit de middeleeuwen hebben zelfs in het hedendaagse Antwerpen nog hun nut!

Een bezoek brengen aan de Ruien in Antwerpen: de ruientocht

Een bezoek met rondleiding aan de Ruien in Antwerpen brengen is een ervaring op zich. Je kan, met laarzen en een pak, te voet de Ruien bezoeken. Maar wij kozen voor een kort (letterlijk:15 minuten) boottochtje. Ideaal om de Ruien even te mogen ervaren. Een echte ruienwandeling was nog niet voor nu.

Verwacht echter niet té veel van die ervaring met het bootje. Je vaart vijf minuten vooruit, waarna je terug achteruit vaart. Je ziet dus in totaal misschien een 100 meter van de Ruien. Je hoeft hiervoor ook niet te reserveren.

Ben je fan van Antwerpen en Monopolie? Dan is de Monopoly Antwerpen van Bol iets voor jou, toch?

De eerste stappen die je bij de start van je bezoek zet, doen je denken aan het bezoeken van een veel te vochtige, zompige kelder. Dan waait de geur van vuil water je tegemoet. Dat is een paar seconden wennen, en ook wanneer je terug buiten staat zal het nog even in je neus zitten. Maar het is zeker niet onoverkomelijk.De temperatuur valt goed mee, want het is vooral de vochtigheid die voor een wat klam gevoel zorgt. Je handen in het water steken raad ik niet aan, enkel als je thuis nog wat wilt nagenieten van de ruiengeur.

Ze geven je een beklemmend gevoel, die Ruien. En het is vooral indrukwekkend dat onder de drukke straten van Antwerpen nog altijd dit netwerk van waterlopen ligt. Én op verschillende manieren nog gebruikt wordt. Tijdens overvloedige regenval kan het water zelfs flink stijgen en een bezoek onmogelijk maken. Het leeft onder Antwerpen.

Zelf de Antwerpse Ruien bezoeken?

Ben je benieuwd om eens een kijkje te nemen in ondergronds Antwerpen? Dan kan je altijd eens binnenspringen om de Antwerpse Ruien te bezoeken. Starten doe je op/onder de Suikerrei (met naambordje in de Ruien zelf). Het is maar één van de vele historische plekjes die België rijk is. Denk bijvoorbeeld ook maar aan de kathedraal in Gent of Tongeren.

Meer info: http://ruien.be/nl/formules/

Trouwens, ook het Steen in Antwerpen is de moeite waard. Lees er hier alles over.

Ga je Antwerpen bezoeken? Dan kan ik je alleen maar volgende deze handige bezoekersgids aanraden: 500 Hidden Secrets of Antwerp

Bron:
http://ruien.be/nl/de-ruien/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Antwerpse_ruien

De herkomst van de banaan – een geschiedenis

Iedereen heeft er al wel eens eentje gegeten: een banaan. Maar wist je dat de bananen die we nu kennen niet de oorspronkelijke vruchten zijn? De herkomst van de banaan is een hele geschiedenis en speelt ook nu nog een grote rol in de fair trade handel. En ik ontdek graag met jou vanwaar de oorspronkelijke banaan nu vandaan komt.

De afkomst van de banaan

De oorsprong van de banaan kunnen we al eeuwen geleden in de geschiedenis plaatsen. De eerste vruchten zouden al zo’n tienduizend jaar geleden zijn geteeld door de eerste boeren.

Zoals met zoveel planten is het sinds de domesticatie van de mens dat er op telkens grotere schaal gekweekt kon worden.  

Waar komt de banaan vandaan?

De afkomst van de banaan zou in Nieuw-Guinea liggen. Dat is een eiland in de Grote Oceaan, niet ver van Australië. Van daaruit zou ze zich verder verspreid hebben over Azië en Afrika.

De oorspronkelijke banaan: niet te eten

De herkomst van de banaan is niet het verhaal van een lekkere vrucht. De eerste bananensoorten waren immers niet te eten! Het waren ruwe vruchten vol pitten. Maar waarschijnlijk gebruikten de eerste boeren de bladeren en stengels van de plant. Bijvoorbeeld als bouwmateriaal.

Het is pas door kweken en selecteren van soorten dat de banaan ook een lekkere vrucht werd. Maar het was nog een lange weg tot de ‘perfecte’ banaan zoals we die nu kennen.

De banaan speelt de laatste jaren een rol in de fair trade handel. Wil je daar meer over weten? Dan raad ik je het boek Kunnen we een betere wereld kopen aan.

Hoe zag de oorspronkelijke banaan eruit?

De bananen die we nu kennen zijn knalgeel en zoet. Maar dat waren de oorspronkelijke bananen zeker niet. De herkomst van de banaan is terug te leiden tot rode en groene varianten. Die moesten nog eerst gekookt worden voor je ze kon opeten. De versie die we nu kennen is eerder een mutatie van die soorten.

De Jamaicaan Jean Francois Poujot zou midden 19de eeuw zo’n mutatie op zijn plantage hebben ontdek en de soort verder gekweekt. Naast de betere smaak moest je deze variant ook niet meer koken vooraleer op te eten.

De geschiedenis van de banaan: een lange weg

De mens kent de wilde plant al tienduizenden jaren geleden, en vandaag is ze niet meer weg te denken. De banaan heeft doorheen de geschiedenis al een hele wereldreis gemaakt.

Zo stimueerden de Romeinen in de 1ste eeuw voor Christus al het telen van bananen. De verdere verspreiding zou sinds de 15de eeuw gebeuren met de kolonisatie. De Portugese schepen voerden toen continue van de Afrikaanse westkust naar Europa en terug.

De herkomst en oorsprong van de banaan: de geschiedenis samengevat

Het is altijd leuk om te weten vanwaar de “eerste banaan” vandaan komt en wat haar herkomst precies is. Maar natuurlijk is het zo een lange geschiedenis die zich over heel de wereld afspeelt, dat het moeilijk is om exacte locaties en data voor de afkomst van de banaan zeker te weten.

Natuurlijk is de wilde plant afkomstig uit de regio rond de evenaar, waar ze ook nu nog veelvuldig wordt gekweekt. En grote historische tendensen zoals de kolonisatie hebben, net zoals in andere gevallen, voor de verspreiding gezorgd.

Het is vooral goed om te weten dat de mooie, gekromde gele lekkere banaan die we nu kennen nog maar een heel recente vrucht is. Een resultaat van het selecteren en kweken van specifieke wilde bananen.

Alvast smakelijk!

Meer weten over de geschiedenis van groenten en fruit in onze regio? Bekijk dan zeker eens het boek Groenten en Fruit Vroeger en Nu!

Bron:
https://www.quest.nl/artikel/waar-komt-de-banaan-vandaan
https://www.thespruce.com/history
-of-bananas-as-food-1807565
https://nl.wikipedia.org/wiki/Banaan_(vrucht)

British Library HMNTS 10097.ccc.22