Tag Archives: 10de eeuw

Mijn bezoek: basiliek van Tongeren

Elke geschiedenisliefhebber zou Tongeren eens bezocht moeten hebben. Het is niet alleen de eerste en oudste stad van België, je kan er ook het Gallo-Romeins museum bezoeken of een wandeling in het natuurgebied De Kevie maken. Maar er is méér dan dat.

In het centrum van de stad vind je immers de basiliek van Tongeren. Haar toren prijkt hoog boven de stad uit en is van ver al te zien wanneer je haar richting uitrijdt. Hoog tijd dus om deze kerk, noem haar niet de kathedraal van Tongeren, een bezoekje te brengen. En een verslagje van dit bezoek, met zelfgemaakte foto’s, vind je terug op deze pagina.

Wie al niet kan wachten om de geschiedenis van Tongeren in te duiken, kan altijd dit boek lezen met foto’s van de stad tijdens WO2.

De Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Tongeren: waarom een basiliek – basilica?

Hoewel iedereen haar de basiliek van Tongeren noemt mag het duidelijk zijn: het gaat hier om de kerk in het centrum van deze historische stad. Toch verdient ze een uitgebreide intro, want de Tongenaren mogen terecht trots zijn op hun kerk.

Het blijkt immers de grootste kerk in het zuiden van Limburg te zijn. En ze staat ook nog eens op de UNESCO lijst van werelderfgoed.

Noem dit machtig bouwwerk wel niet de kathedraal van Tongeren. Een kathedraal is immers de plek waar een bisschopszetel is gevestigd, wat hier niet het geval is. De kerk heeft haar status als basiliek tijdens haar rijke geschiedenis wel verkregen na toezegging van de paus. Dat gebeurde in 1931, door de toenmalige paus Pius XI. Al echter in de Romeinse tijd, volgens archeologen de 4de eeuw, kon je er een zogenaamde basilica vinden: een Romeinse gebedsruimte.

De Onze-Lieve-Vrouwen-Geboortebasiliek van Tongeren: korte geschiedenis

Net zoals de hele stad Tongeren, met haar omwalling uit zowel de Romeinse tijd als de middeleeuwen, kent ook de kerk een lange geschiedenis. Zo was de plek van de huidige basiliek niet altijd zo christelijk. Archeologen vonden er immers resten van Romeinse paalwoningen en zelfs een badhuis uit de derde eeuw. Dat is niet zo verwonderlijk, aangezien Tongeren door haar Romeinse stichting terecht de eerste en oudste stad van België wordt genoemd. Het Christendom kwam pas later kijken.

In de 4de eeuw was er echter wel al een Romeinse gebedsruimte aanwezig: de basilica. Vanuit deze constructie groeide de locatie doorheen de eeuwen verder uit tot de volwaardige basiliek die we nu kennen. De kerk kende zelfs verschillende stijlen. Rond 1100 stond er nog een romaanse kerk, een dikke eeuw later begon met aan de bouw van een gotische kerk. Gewelddadige conflicten zouden het kerkgebouw immers meermaals vernielingen toebrengen.

In 2022 ving de aanvang van de renovatie van de kerktoren aan, met installatie van een uitkijkplatform.

Extra foto’s van de basiliek van Tongeren

Naast het schrijven van deze blog en het maken van culturele uitstapjes, ben ik ook graag bezig met fotografie. Hieronder vind je enkele foto’s die ik onlangs in de basiliek van Tongeren maakte. Nog verder onderaan deze pagina lees je nog wat extraatjes over deze kerk, zoals de openingsuren, de missen en de kroningsfeesten.

De basiliek van Tongeren: kroningsfeesten

De kroningsfeesten zijn hét evenement in Tongeren. Om de 7 jaar beelden de Tongerenaren in een grote processie het leven van Jezus uit. Overdag loopt deze processie door de straten van de stad, en dat voor meerdere dagen achtereen.

‘s Avonds kan je hetzelfde zien op het centrale marktplein. Maar dan op een podium met als achtergrond de basiliek (neen niet kathedraal) van Tongeren. Een unieke setting met prachtig schouwspel bij valavond en zeker een aanrader!

De basiliek van Tongeren: missen

Je zou het misschien niet denken omwille van haar grote historische waarde en het feit dat het een basiliek is, maar er worden nog altijd missen georganiseerd in de basiliek.

Een overzicht van de eucharistievieringen van de Onze-Lieve-Vrouwen-Geboortebasiliek van Tongeren vind je op deze pagina van Kerknet.

De basiliek van Tongeren: openingsuren

Wanneer er geen uitzonderlijke evenementen worden georganiseerd is de basiliek vrij toegankelijk en een bezoekje waard. Dit kan elke dag tussen 8u30 – 17u, maar je kant altijd bij de toeristische dienst van de stad terecht. Die ligt op een boogscheut van de kerk.

De basiliek van Tongeren: geleide bezoeken en rondleidingen

Je kan tijdens de openingsuren de basiliek van Tongeren dan wel bezoeken, maar weet dat je ook een geleid bezoek, zoals een rondleiding, in de kerk kan reserveren. Meer informatie vind je op de website van Open Churches.

Wil je meer leren over de basiliek van Tongeren? Dan is dit boek dé aanrader om in huis te halen.

Verder lezen:
Wikipedia

Het verhaal van het verdronken eiland Testerep

Wist je dat er een verdronken eiland voor de Belgische kust ligt? Het heeft zelfs een aparte naam: Testerep. Ik ging op het strand van Middelkerke een wandeling maken en ik vertel je graag het verhaal van het verdronken eiland Testerep.

Testerep / Ter Streep: de naam

Laten we beginnen met de naam van het verdronken eiland, namelijk Testerep. Net zoals ikzelf zullen velen andere dit toch wel een eigenaardige naam vinden. En dat is niet vreemd, want het is een verbastering van een oude uitdrukking.

De naam bestaat al sinds de 5de-6de eeuw, in de periode van de vroege middeleeuwen dus. Het zou komen van het West-Vlaamse ‘het is erop’, aangezien Testerep verwees naar een verhoogd landschap.

In de volksmond werd Testerep ook wel ‘Ter Streep’ genoemd.

Testerep: een eiland en schiereiland

Maar wat is Testerep eigenlijk? Wel, kortweg gezegd kan je het een eiland noemen. Of zo ontstond het toch in de 5de-6de eeuw. Het was een eiland van zand dat voor de Belgische Noordzeekust lag, tussen wat nu Nieuwpoort en Bredene is en voor Oostende, Westende en Middelkerke. Zeker die laatste drie badsteden hebben trouwens een directe link met Testerep, maar daarover vertel ik je hieronder meer.

Hieronder zie je een oude kaart van de Belgische kust, waar de situatie met het eiland Testerep en het vasteland duidelijk herkenbaar is. (voor zij die van oude kaarten houden raad ik aan om zeker eens te lezen over de Ferrariskaart)

Hoe kon er nu een eiland voor de Belgische kunst ontstaan? Wel, in de vroege middeleeuwen lagen er nog lang geen golfbrekers zoals we die nu kennen. Die komen er pas later, om zo de golven letterlijk te breken, zodat het strand er minder onder te lijden had. Dat betekent ook dat het strand er in de middeleeuwen heel anders bijlag. Het had veel meer te lijden onder de getijden van eb en vloed en had een ruwer uitzicht dan het vaak vlakke beschermde toeristische strand dat we nu kennen. Je zou het middeleeuwse strand in België zelfs kunnen vergelijken met een waddenkust, zoals we in Nederland kennen, of de regio rond de Deltawerken zoals die van Neeltje Jans.

Het is onder die getijdenkrachten dat er in de loop der jaren een ophoping van zand kwam. Die ophoping werd uiteindelijk zo groot en hoog dat je het een eilandje kon noemen: Testerep. Omdat het eilandje nog niet hoog genoeg was en dus bij vloed overstroomde, zou het nog lang duren voor het bewoond werd.

In de 10de eeuw, enkele eeuwen na haar ontstaan dus, waren er wel al duinen gevormd op Testerep. Die beschermden het eiland tegen vloed, wat bewoning en het ontstaan van een heuse nederzetting voor vissers en herders mogelijk maakte. De toenmalige graven van Vlaanderen zouden zelfs een deel van een schaapsweide op Testerep schenken aan de Sint-Pietersabdij in Gent (die aan het Sint-Pietersplein ligt, niet te verwarren met de Sint-Baafskathedraal in het oude Gentse centrum).

Testerep werd wat beter aangelegd door de mens, denk aan dijken, en de nederzettingen konden uitgroeien tot dorpjes. In de 12de eeuw werd er zelfs een heus kerkje op gebouwd ter ere van Marie: de Sanctae Mariae de Testreep. Wat later verbasterd zou worden tot Mariakerke, nog zo een kustplaats die aan Testerep gelinkt kan worden.

Testerep en huidige badsteden: Raversijde, Bredene, Oostende, Westende, Middelkerke en Mariakerke

Ik haalde het al een paar keren aan: verschillende badplaatsen zijn te linken aan Testerep. Ik vind het persoonlijk altijd wel interessant om hedendaagse namen te linken aan hun (vaak vergeten) geschiedenis. Want plaatsnamen vertellen ons veel over de historie van ons landschap. Daarom ga ik er graag even dieper op in.

De meest duidelijke link zijn Westende, Oostende en Middelkerke. Westende en Oostende zouden stadjes zijn die zich zouden ontwikkelen aan weerszijde van Testerep. Daarom ook hun naam: West-ende (het westelijk einde) en Oost-end (het oostelijke einde). Een leuk weetje, aangezien Westende en Oostende ontstonden toen Testerep nog bestond, maar het eiland hebben overleefd. Oostende kennen we natuurlijk van de kunstenaar Ensor.

Het strand met zicht op Westende

Je kan Oostende trouwens zien als 2 verschillende steden in de geschiedenis: een oud-Oostende en een nieuw-Oostende dat men zal stichten na het verlaten van Testerep als nederzetting.

Je kan ondertussen wel al raden waar Middelkerke lag, ten opzichte van Testerep, Oostende en Westende. Het lag, zoals de naam zelf al aangaf: middenin!

Het strand met zicht op Middelkerke

Verder heb je ook nog Mariakerke, afkomstig van het kerkje op Testerep. Bredene verwijst dan weer naar een van de geulen die Testerep van de rest van het land afsneed: ‘Brede Eede’. Verder had je ook nog de nederzettingen zoals Walraversijde, wat we nu nog Raversijde noemen, en Lombardsijde.

Het einde van het eiland Testerep

We kunnen Testerep echter niet meer zien. Het is al lang verzwolgen door de zee, wat ook de reden is waarom we het hebben over het verdronken eiland Testerep. De aanleg van de golfbrekers heeft nog eens voor een extra laag zand gezorgd, wat betekent dat de resten van Testerep nu zo een meter of twee onder het zand bedolven zullen liggen.

Maar hoe komt het nu dat Testerep verdwenen is? In de 13de eeuw kreeg Oostende van de Vlaamse gravin Margaretha toestemming om zich verder als stad te ontwikkelen. Hiervoor werd een deel van de duinengordel van Testerep afgevlakt. Er zou ook een dam komen die de westelijke geul zou afsluiten, waardoor Testerep een schiereiland in plaats van het gekende eiland werd.

Als je je nog het eerste deel van dit blogartikeltje herinnert, dan weet je dat op deze manier de getijden weer invloed op Testerep kregen. Vooral de stormvloeden braken het natuurlijk gevormde Testerep weer verder af. Zoals altijd evolueert de natuur en onze omgeving, en ook Testerep onderging dit lot.

Zo zal men na de Sint-Vincentiusvloed van 1394 Testerep verlaten en meer landinwaarts het nieuwe Oostende stichten. In de 15de en 16de eeuw zou de getijdenwerking het eiland Testerep voorgoed laten verdwijnen in zee. Enkel het zuidelijk deeltje van Testerep zou na inpoldering nog deel uitmaken van het vasteland. De huidige kustlijn zou na onderzoek ongeveer op wat de helft van Testerep was, lopen. Loop je dus aan de rand van onze Belgische kust tussen Westende en Oostende, dan loop je op een stukje Testerep!

Het hedendaagse verdronken eiland Testerep

Er zijn dus verschillende kuststeden die hun bestaan en zelfs naam te danken hebben aan Testerep. Maar er zijn nog talloze andere hedendaagse verwijzingen naar Testerep te vinden.

Onderzoek met bodemscans wees uit dat er ter hoogte van het casino van Oostende, enkele honderden meters zeeinwaarts, structuren onder het zand liggen. Sporen van het verdronken land Testerep.

Op het provinciedomein Raversijde werd dan weer een speelbos geopend waar kinderen en hun ouders de geschiedenis van Testerep kunnen ontdekken. Deze speelzone draagt dan ook toepasselijk de naam Testerep.

Testerep is zelfs de naam van een heuse Facebookgroep. Die bestaat uit inwoners van onder andere Oostende, Westende en Middelkerke, die zich door de voorgeschiedenis van het eiland (en schiereiland) Testerep eeuwen later nog altijd verbonden voelen.

Wil je dus eens een historische getinte strandwandeling maken? Dan weet je nu waar je moet zijn!

Wil je echter meer weten over de geschiedenis van de Noordzee? Lees dan zeker eens mijn artikels over de Herald of Free Enterprise of Neeltje Jans. Of ben je eerder geïnteresseerd in onze relatie met water in de geschiedenis? Dan kan ik je aanraden om eens over de mysterieuze ruien van Antwerpen te lezen.

Bron:
Wikipedia
Provincie West-Vlaanderen
G-Geschiedenis
RouteYou
Kaart Wikipedia
Foto zee: Pexels
Foto’s strand Historicus Rob

Wie was Bluetooth?

We kennen allemaal de draadloze manier om digitale toestellen met elkaar te connecteren: Bluetooth. We kennen ook allemaal het – toch ietwat rare – icoontje dat erbij hoort. Maar wist je ook al dat Bluetooth, de naam én het logo, een historische achtergrond heeft? Lees zeker verder als je wat geschiedenisweetjes erover wilt kennen.

De naam: Bluetooth

Laat ons beginnen met de naam: Bluetooth. In het Nederlands vertaald: Blauwtand. Geen doorsnee naam, en al zeker niet wanneer het over digitale toestellen gaat. Dus daar moet wel een geschiedenis achterzitten.

Bluetooth / Blauwtand is genoemd naar de Deense koning Harald Gromsson. Zijn volledige Deense naam was “Harald Blatand Gormsson” en hij leefde in de 10de eeuw. In zijn naam vind je Blatand = Bluetooth = Blauwtand.

Wie was nu Harald Bluetooth?

Deze Deense koning staat nog altijd bekend voor enkele belangrijke historische gebeurtenissen in Scandinavië. Zo verenigde hij Denemarken tot één land.

Hij introduceerde ook het Christendom bij zijn Deense onderdanen. En je kan nog altijd een brug bezoeken die hij liet bouwen: de Ravning brug. Dat is nog altijd de oudste nog bestaande brug in Zuid-Scandinavië. Daarnaast liet hij nog verschillende forten oprichten.

Onderzoekers geloven ook dat Harald meedeed aan de plundertochten op de Britse Eilanden, met andere Vikings. Maar na 30 jaar geregeerd te hebben kon hij een opstand, georganiseerd door zijn eigen zoon, niet overleven.


Wil je meer lezen over de geschiedenis van de Vikings? Dan kan ik je dit boek aanraden: Noormannen


Waar komt Bluetooth vandaan?

Het is en blijft wel onduidelijk waar de naam Bluetooth / Blauwtand vandaan komt. Sommige mythes zeggen dat hij overdadig veel blauwe bessen of drop at. Maar hoogstwaarschijnlijk had hij gewoon een opvallend slecht gebit. Iets dat in de 10de eeuw niet zo vreemd was;

De Jelling steen

De geboortestad van koning Harald was hoogstwaarschijnlijk het dorpje Jelling. Het is hier waar hij later de oprichting van de Jelling steen beval.

Dit is een grote steen met rune inscripties op aangebracht. Het diende als symbool van de unificatie van het Deense volk.

Verbinden met Bluetooth

Het is met deze Jelling steen en de geschiedenis van Harald in het hoofd dat het Zweeds telecommunicatiebedrijf Ericsson deze geschiedenis overnam voor haar draadloze technologie. Omdat zij, net zoals koning Harald Blatand had gedaan, het volk wilden connecteren met elkaar.

En het Bluetooth logo dan?

En het gaat verder dan het symbolisch connecteren. Want ook het Bluetooth logo is gebaseerd op koning Harald.

Het logo bestaat immers uit Scandinavische runen die de initialen van de koning, HB voor Harald Blatand, uitbeelden.

Bluetooth: moderne technologie met een interessante geschiedenis

Zoals je kan zien, heeft zelfs moderne technologie een interessante historische achtergrond. Ik vind het verhaal van Harald Blatand alvast een leuk geschiedenisweetje.

Ken je zelf ook nog tehnologieën die verwijzen naar ons verleden? Dan mag je me dat altijd laten weten!


Nog meer geschiedenis over bekende (Nederlandse) merken? Dan is het boek Verdwenen Merken wat voor jou.


Verder lezen:
Ancient Origins
Wikipedia
Norse Mythology

Mijn bezoek: de ruien van Antwerpen

Ik hou wel van verborgen (historische) plekjes. Zeker als er een reukje aan hangt. Bij de Ruien in Antwerpen mag je dat geurtje zelfs letterlijk nemen! Samen met een goede vriendin dook ik deze oude stadsgrachten van ‘t Stad in voor onze eigen ondergrondse ruientocht.

Wat zijn de ondergrondse Ruien van Antwerpen?

De Ruien van Antwerpen bestaan al eeuwenlang, maar zijn nu niet meer zichtbaar voor de bovengrondse wandelaar. Het zijn waterwegen die al sinds de middeleeuwen dienst doen als leverancier van water (en zelfs voor een binnenhaven in de stad zorgden). Deze waterloopjes waren zowel natuurlijk gevormd als verder uitgebreid door mensenhanden.

In de loop der tijden ging men de Ruien echter meer en meer als riool gebruiken. Dat zorgde er mee voor dat de waterlopen overwelfd werden en ze uit het straatbeeld verdwenen. Vanaf dan kan je spreken over de ondergrondse ruien. Maar je kan ze nu nog altijd (deels) bezoeken, eventueel met rondleiding.

Wat meer geschiedenis van de Antwerpse Ruien

Het netwerk van meer dan 8 kilometer waterwegen begon sinds de 16de eeuw overkapt te geraken, omdat de groeiende bevolking van de stad Antwerpen stilaan genoeg had van de stinkende waters.

Daarom besloot het bestuur om het bouwen van huizen bovenop de Ruien gratis te maken. Op die manier kon de stad tegelijk groeien én het hygiënisch probleem oplossen.

De totale overdekking zou pas in de 19de eeuw voltooid zijn. Vanaf dan deden de Ruien pas écht dienst als riool. Tot men in de 20ste eeuw rioolbuizen zou gebruiken. Maar ook deze lopen door de Ruien. Je ziet: resten uit de middeleeuwen hebben zelfs in het hedendaagse Antwerpen nog hun nut!

Een bezoek brengen aan de Ruien in Antwerpen: de ruientocht

Een bezoek met rondleiding aan de Ruien in Antwerpen brengen is een ervaring op zich. Je kan, met laarzen en een pak, te voet de Ruien bezoeken. Maar wij kozen voor een kort (letterlijk:15 minuten) boottochtje. Ideaal om de Ruien even te mogen ervaren. Een echte ruienwandeling was nog niet voor nu.

Verwacht echter niet té veel van die ervaring met het bootje. Je vaart vijf minuten vooruit, waarna je terug achteruit vaart. Je ziet dus in totaal misschien een 100 meter van de Ruien. Je hoeft hiervoor ook niet te reserveren.

Ben je fan van Antwerpen en Monopolie? Dan is de Monopoly Antwerpen van Bol iets voor jou, toch?

De eerste stappen die je bij de start van je bezoek zet, doen je denken aan het bezoeken van een veel te vochtige, zompige kelder. Dan waait de geur van vuil water je tegemoet. Dat is een paar seconden wennen, en ook wanneer je terug buiten staat zal het nog even in je neus zitten. Maar het is zeker niet onoverkomelijk.De temperatuur valt goed mee, want het is vooral de vochtigheid die voor een wat klam gevoel zorgt. Je handen in het water steken raad ik niet aan, enkel als je thuis nog wat wilt nagenieten van de ruiengeur.

Ze geven je een beklemmend gevoel, die Ruien. En het is vooral indrukwekkend dat onder de drukke straten van Antwerpen nog altijd dit netwerk van waterlopen ligt. Én op verschillende manieren nog gebruikt wordt. Tijdens overvloedige regenval kan het water zelfs flink stijgen en een bezoek onmogelijk maken. Het leeft onder Antwerpen.

Zelf de Antwerpse Ruien bezoeken?

Ben je benieuwd om eens een kijkje te nemen in ondergronds Antwerpen? Dan kan je altijd eens binnenspringen om de Antwerpse Ruien te bezoeken. Starten doe je op/onder de Suikerrei (met naambordje in de Ruien zelf). Het is maar één van de vele historische plekjes die België rijk is. Denk bijvoorbeeld ook maar aan de kathedraal in Gent of Tongeren.

Meer info: http://ruien.be/nl/formules/

Trouwens, ook het Steen in Antwerpen is de moeite waard. Lees er hier alles over.

Ga je Antwerpen bezoeken? Dan kan ik je alleen maar volgende deze handige bezoekersgids aanraden: 500 Hidden Secrets of Antwerp

Bron:
http://ruien.be/nl/de-ruien/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Antwerpse_ruien

De herkomst van de banaan – een geschiedenis

Iedereen heeft er al wel eens eentje gegeten: een banaan. Maar wist je dat de bananen die we nu kennen niet de oorspronkelijke vruchten zijn? De herkomst van de banaan is een hele geschiedenis en speelt ook nu nog een grote rol in de fair trade handel. En ik ontdek graag met jou vanwaar de oorspronkelijke banaan nu vandaan komt.

De afkomst van de banaan

De oorsprong van de banaan kunnen we al eeuwen geleden in de geschiedenis plaatsen. De eerste vruchten zouden al zo’n tienduizend jaar geleden zijn geteeld door de eerste boeren.

Zoals met zoveel planten is het sinds de domesticatie van de mens dat er op telkens grotere schaal gekweekt kon worden.  

Waar komt de banaan vandaan?

De afkomst van de banaan zou in Nieuw-Guinea liggen. Dat is een eiland in de Grote Oceaan, niet ver van Australië. Van daaruit zou ze zich verder verspreid hebben over Azië en Afrika.

De oorspronkelijke banaan: niet te eten

De herkomst van de banaan is niet het verhaal van een lekkere vrucht. De eerste bananensoorten waren immers niet te eten! Het waren ruwe vruchten vol pitten. Maar waarschijnlijk gebruikten de eerste boeren de bladeren en stengels van de plant. Bijvoorbeeld als bouwmateriaal.

Het is pas door kweken en selecteren van soorten dat de banaan ook een lekkere vrucht werd. Maar het was nog een lange weg tot de ‘perfecte’ banaan zoals we die nu kennen.

De banaan speelt de laatste jaren een rol in de fair trade handel. Wil je daar meer over weten? Dan raad ik je het boek Kunnen we een betere wereld kopen aan.

Hoe zag de oorspronkelijke banaan eruit?

De bananen die we nu kennen zijn knalgeel en zoet. Maar dat waren de oorspronkelijke bananen zeker niet. De herkomst van de banaan is terug te leiden tot rode en groene varianten. Die moesten nog eerst gekookt worden voor je ze kon opeten. De versie die we nu kennen is eerder een mutatie van die soorten.

De Jamaicaan Jean Francois Poujot zou midden 19de eeuw zo’n mutatie op zijn plantage hebben ontdek en de soort verder gekweekt. Naast de betere smaak moest je deze variant ook niet meer koken vooraleer op te eten.

De geschiedenis van de banaan: een lange weg

De mens kent de wilde plant al tienduizenden jaren geleden, en vandaag is ze niet meer weg te denken. De banaan heeft doorheen de geschiedenis al een hele wereldreis gemaakt.

Zo stimueerden de Romeinen in de 1ste eeuw voor Christus al het telen van bananen. De verdere verspreiding zou sinds de 15de eeuw gebeuren met de kolonisatie. De Portugese schepen voerden toen continue van de Afrikaanse westkust naar Europa en terug.

De herkomst en oorsprong van de banaan: de geschiedenis samengevat

Het is altijd leuk om te weten vanwaar de “eerste banaan” vandaan komt en wat haar herkomst precies is. Maar natuurlijk is het zo een lange geschiedenis die zich over heel de wereld afspeelt, dat het moeilijk is om exacte locaties en data voor de afkomst van de banaan zeker te weten.

Natuurlijk is de wilde plant afkomstig uit de regio rond de evenaar, waar ze ook nu nog veelvuldig wordt gekweekt. En grote historische tendensen zoals de kolonisatie hebben, net zoals in andere gevallen, voor de verspreiding gezorgd.

Het is vooral goed om te weten dat de mooie, gekromde gele lekkere banaan die we nu kennen nog maar een heel recente vrucht is. Een resultaat van het selecteren en kweken van specifieke wilde bananen.

Alvast smakelijk!

Meer weten over de geschiedenis van groenten en fruit in onze regio? Bekijk dan zeker eens het boek Groenten en Fruit Vroeger en Nu!

Bron:
https://www.quest.nl/artikel/waar-komt-de-banaan-vandaan
https://www.thespruce.com/history
-of-bananas-as-food-1807565
https://nl.wikipedia.org/wiki/Banaan_(vrucht)

British Library HMNTS 10097.ccc.22