Tag Archives: 20ste eeuw

Geschiedenis blog

De Duitse bunker onder het casino van Middelkerke

In een vorig blogartikel sprak ik al eens over mijn wandeling aan de Belgische kust en het verdronken eiland Testerep. Tijdens die wandeling passeerde ik nog een andere interessante plek. Namelijk die van het oude casino van Middelkerke, dat naast het casino ook een andere, toch wel een interessante historische plek herbergt. Welke? Dat vertel ik je op deze pagina.

Het casino van Middelkerke: geschiedenis

Eerst misschien wat over de plek waarlangs ik wandelde: het casino van Middelkerke. Deze kan je vinden op de Zeedijk van Middelkerke, aan het Epernayplein. Niet ver er vandaan vind je nog andere historische locaties, zoals Villa Doris.

De geschiedenis van het casino van Middelkerke begon in 1890, wanneer Charles Smedt, een Brusselse restauranthouder, het perceel opkoopt. Het doel? Het bouwen van een zogenaamd Kursaal-Hotel.

Dat casino kwam er al in 189. Het was naar een ontwerp van de bekende architect A. Dumont maar was nog in hout. Geen echt veilige situatie, wat ook zo bleek in 1896 toen het Kursaal afbrandde.

Nieuwe architecturale plannen worden ontworpen en gekozen, na een architectenwedstrijd, en omwille van het panorama met een uitzicht op zee wordt de locatie van het casino dichter naar het strand gelegd. Het casino zou echter nog enkele nieuwe branden kennen, vooral tijdens de oorlogsjaren 1942 en 1944.

In 1946 zou er echter opnieuw een bouwplan voor het casino worden opgesteld, met een architectuur in een modernistische stijl. Begin jaren 1950 zou dan het casino gebouwd worden. Het uitzicht: een soort cottage.

In 2018 brak men deze versie van het casino echter bewust af. Het doel was deze keer het bouwen van een nieuw modern casino en kaderde dus in een modernisering van het hele casinogebeuren. Een evoutie die we ook bij de andere casino’s aan de Belgische kust zagen in deze periode.

De Duitse bunkers en het casino van Middelkerke

Ik vertelde je in het begin van dit artikel al dat er onder het casino van Middelkerke al een speciale historische vondst naar boven zou komen. Die kwam er ook in 2021, tijdens de afbraakwerken die in 2018 gestart waren.

Afbraaksite Middelkerke casino – 2021

Wat is die historische plek nu? Wel, er blijken twee Duitse bunkers onder het casino van Middelkerke en het Epernayplein te liggen. Een Duitse oorlogsbunker uit de Tweede Wereldoorlog welteverstaan.

Dat de bunkers er lagen wist men al langer. De lokale geïnteresseerden toch. Voor het grote publiek was dit tot in 202 nog niet zo algemeen geweten.

In 2021 kwamen de bunkers tijdens de afbraakwerken van het casino nog eens bloot te liggen, waardoor ze nationaal nieuws werden. Iedereen was immers nieuwsgierig naar de staat in welke de Duitse oorlogsbunkers van Middelkerke zich zouden bevinden.

De Duitse bunkers in Middelkerke: samenvatting

Een report van de VRT ging er bij het blootleggens eens langs, samen met enkele archeologen.

Op zich was er buiten enkele opschriften geen materiaal, documenten, wapens enzovoort, te vinden in de bunker. Dat verlaagt hun historische waarde ook, waardoor ze de bouwplannen van het casino niet verstoren. Immers, wanneer ze wel een belangrijk onderdeel van ons erfgoed zouden uitmaken, dan was er eerst een archeologisch en historisch onderzoek moeten komen, waarna men had moeten beslissen wat te doen met de bunkers op zich.

Er komt wél een studie. Maar die dient enkel om de laatste informatie te verzamelen. Want wegens die lage relevantie voor erfgoed zullen de Duitse bunkers mee worden afgebroken om plaats te ruimen voor het moderne casino.

De Duitse bunkers onder het casino van Middelkerke: video en artikel

Wil je meer lezen over deze Duitse oorlogsbunkers onder het casino van Middelkerke? Dan kan je hier het VRT-artikel lezen, mét een video waar men de bunkers betreedt.

Bron:
Inventaris Onrorerend Erfgoed
VRT NWS
Foto zee – Pexels
Foto afbraaksite – Historicus Rob

Geschiedenis blog

Belgische vlag fout & ongrondwettelijk?

Wanneer ik les geef over de Belgische revolutie, vertel ik aan de leerlingen altijd over de ongrondwettelijke Belgische vlag. Een verhaal dat iedereen graag wel eens hoort en wat ik je daarom hier eens uitleg. Want al zowat heel de Belgische geschiedenis lang hangt die Belgische vlag verkeerd en is ze dus niet conform de grondwet van het land.

De Belgische revolutie in het kort

Over de Belgische revolutie en het ontstaan van België schreef ik al eens een uitgebreid artikel.

Samengevat was de regio van het huidige België en Nederland na het Congres van Wenen samengevoegd onder koning Willem I. Dat congres probeerde immers de klok terug te draaien naar de conservatieve tijd van vóór de Franse Revolutie.

Helaas dacht mendaar in het zuiden van dit Verenigd Koninkrijk der Nederlanden anders over. Want daar waren er vooral politieke problemen. De liberalen wilden een vorst die zich aan de scheiding der machten hield, terwijl de katholieken hun macht zagen tanen door de komst van godsdienstvrijheid en staatsscholen. Hoewel deze twee groeperingen elkaars bloed konden drinken, vonden ze elkaar in een zogenaamd Monsterverbond om het tegen Willem I op te nemen.

Opgezweept door een nationalistische opera en gesterkt door inschattingsfouten door Willem I, riep een Voorlopig Bewind de onafhankelijkheid van België uit. Met wat geluk, de omringende landen erkenden het nieuwe land omdat ze er zelf voordeel uit haalden, kon België ook België blijven. Hoewel Willem I nog bijna 10 jaar lang zou proberen om zijn koninkrijk te herstellen.

De Belgische vlag: geschiedenis

Natuurlijk komt bij de Belgische revolutie ook de geschiedenis van de Belgische vlag kijken.

Tijdens de oproer van de Belgische revolutie probeerde een zelf bijeengeroepen Brusselse stadswacht de gemoederen te bewaren. Dat lukte zo goed, dat ze voet aan grond kreeg om een vuist tegen de troepen van Willem I te maken. Deze stadswacht koos ook een vlag, eentje die al historie kende, want ze gebruikte de kleuren van het oude hertogdom Brabant: rood, geel zwart.

Als we even vooruitspoelen komen we terecht bij het onafhankelijk België waar een grondwet werd geschreven. Eentje die lang als liberaal voorbeeld in Europa zou dienen. En het is in deze grondwet, namelijk in artikel 193 staat er dat de Belgische natie als vlag de kleuren rood, geel en zwart kiest. Maar als je naar de huidige wapperende vlag kijkt, dan zie je dat de kleuren zwart, geel en rood zijn.

De Belgische vlag: fout?

Is de Belgische vlag dan echt fout? Daar valt eigenlijk over te debatteren.

Officieel staat er geen volgorde in de grondwet, en wordt er niet gespecifieerd of de vlag horizontale of verticale banden moet hebben. Je kan natuurlijk zeggen dat we op de logische volgorde moeten afgaan, namelijk zoals de kleuren zijn opgesomd. Maar daar valt dus over te discussiëren.

Een sterker punt dat de Belgische vlag fout is, is de afbeelding van de oorspronkelijke vlag op een muur in Brussel, vlakbij de Grote Markt. Daar staat ze duidelijk met verticale banden afgebeeld, in de volgorde zoals ze in de grondwet wordt opgesomd. Ze werd zo ook gedragen tijdens de Belgische revolutie. Dus ja, in dit opzicht kan je zeggen dat de Belgische vlag fout is en de tricolore al bijna 2 eeuwen fout hangt.

Is de Belgische vlag dan ongrondwettelijk?

Zoals gezegd is het een discussie waard vooraleer je kan besluiten dat de Belgische vlag ongrondwettelijk is. Je kan wel een duidelijk punt maken als het over de volgorde van de kleuren gaat. Daarbij kan je aannemen dat de Belgische vlag ongrondwettelijk is.

Waarom is de Belgische vlag veranderd?

Dat de Belgische vlag toch veranderde van kleurvolgorde en richting is te danken aan politieke en nationalistische voorkeuren, en wat aan smaak.

De oorspronkelijke vlag leek immers wel heel veel op die van Nederland. Zeker tijdens toenmalige gevechten waar de kruitdampen nog rond ieders hoofd slingerden, kon blauw-zwart en geel-wit wel eens verward worden. Het kiezen voor horizontale banden was dus een evidentie, in die gedachte.

Daarbij wou men ook gewoon niet lijken op de Nederlandse vlag, aangezien de Belgen zich net wilden afscheiden van dat noordelijke Holland. Ze waren, en tot op de dag van vandaag is een deel van België nog altijd, Frankrijk meer genegen. Die link vond men al heel wat minder erg.

Dat de volgorde van de kleur nooit is aangepast in de grondwet, kan je dan weer eerder aan luiheid wijten. De politici kunnen met een voorstel tot grondwetswijziging de kleurvolgorde aanpassen, maar dit is in de Belgische geschiedenis nog niet gebeurd. Er kwam ooit wel eens een voorstel tot wijziging, maar daar werd geen aandacht aan geschonken.

En zo blijft de Belgische vlag dus eigenlijk echt…Belgisch!

Bron & verder lezen:
VRT NWS
Het Nieuwsblad

Geschiedenis blog

Radithor: een radioactieve energiedrank

Door bedrijven als Red Bull of Monster kennen we allemaal wel energiedranken, de energy drinks. Maar wist je dat er begin 20ste eeuw een medicijn als energiedrank, genaamd Radithor, bestond die radioactief was?

Toen ik dit hoorde was ik ook verbaasd. Daarom besloot ik in dit stukje geschiedenis te duiken en dit artikel te schrijven.

De energiedrank Radithor: uitvinding

Er wordt vaak geschreven over Coca Cola, dat als frisdrank een toevallige vondst in de medische wereld was. Maar ook Radithor was dit. Alhoewel Coca Cola nog enigszins wat medicinale eigenschappen had en zelfs nog heeft. Radithor was vanaf het begin pure kwakzalverij.

Het verhaal van het drankje Radithor begint in het begin van de 20ste eeuw, net na de Eerste Wereldoorlog in 1918. William J.A. Bailey stond aan het hoofd van het bedrijf en laboratorium dat Radithor zou ontwikkelen. Niet dat Willaim J.A. Bailey ervaring had in deze zaken. Want hij had zijn studies niet afgemaakt en was al zeker geen dokter of wetenschapper. Verkoper is meer het label dat je op hem kan plakken, en blijkbaar kon hij zelfs gevaarlijke producten aan de man brengen.

Want Radithor was uiteindelijk ‘maar’ een flesje met gedistilleerd water, helaas wel verrijkt met radium isotopen. Wat het geheel radioactief maakte. Volgens verkoper William J.A. Bailey zou deze energiedrank je echter helpen bij verschillende ziektes of impotentie.

Middeltjes voor impotentie zijn wel vaker het resultaat van kwakzalverij. Denk maar aan de Aziatische middeltjes waar men gemalen ivoor van olifanten of neushoorns gebruikt. Zo werd Radithor door Bailey in de markt gezet als een middeltje ‘dat de doden tot leven zou wekken’. Helaas zou het omgekeerde net waar zijn.

Het radioactieve Radithor: écht gevaarlijk?

Maar was het radioactieve drankje Radithor nu écht gevaarlijk? Ja, dat was het. Het klinkt als een slecht idee om radioactief water op te drinken, en dat bleek het ook te zijn.

Het voorbeeld van één van de dodelijke slachtoffers van Radithor zegt genoeg. Eben Beyers was begin 20ste eeuw een bekend persoon in de Verenigde Staten. Zowel in sociale kringen als in de sport of in de bedrijfswereld, Eben Beyers was van alle markten thuis en was er goed in.

In 1932 zou hij echter op 52-jarige leeftijd overlijden. De doodsoorzaak? Meerdere kankers veroorzaakt door het radioactieve Radithor. Zijn vergiftiging door radium was zo ernstig, dat men hem in een loden doodskist moest begraven. Waarom een loden kist vraag je je af? Wel, bij zijn opgraving in 1965, 30 jaar later dus, waren zijn resten nog altijd hoog radioactief.

Het einde van het radioactieve Radithor

De dood van Eben Beyers, en zijn radioactieve toestand, dwong de Amerikaanse overheidsinstanties tot het opstellen van strengere regels. Er mochten vanaf 1932 geen medicijnen op basis van radium of andere radioactieve ingrediënten op de markt worden gebracht.

Bron en verder lezen:
Orau
CNN
Wikipedia Radithor
Wikipedia Eben Beyers
Wikipedia William J.A. Bailey
Foto Bailey
Foto Radithor

Geschiedenis blog

Sylt: een geheim nazi concentratiekamp op het Britse eiland Alderney

Na het zien van een TikTok video over een speciaal stukje WO2-geschiedenis, besloot ik na wat opzoekingswerk dit artikel neer te schrijven. We denken immers dat we al veel weten over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Maar historisch onderzoek blijft nieuwe feiten naar boven brengen. Verhalen, die vaak liever vergeten worden. Een voorbeeld hiervan is Kamp Sylt: een vergeten nazi concentratiekamp op het eiland Alderney.

Kamp Sylt is trouwens niet zomaar een concentratiekamp uit de Tweede Wereldoorlog. Het is ook het enige stukje land van het Verenigd Koninkrijk dat door de Duitsers veroverd werd. Een stukje historie dat het Verenigd Koninkrijk graag vergeet. Maar in dit artikel deel ik graag met jou dit uniek en toch ook wel bizar stukje geschiedenis.

Het kamp Sylt op Alderney: wat is het?

Laat me dit verhaal beginnen met te vertellen wat Kamp Sylt was. Kamp Sylt lag op een eiland, meer bepaald het eiland Alderney, een Kanaaleiland in het Kanaal tussen de Noordzee en de Atlantische Oceaan.

Deze Kanaaleilanden liggen eerder dichtbij Frankrijk, voor de kust van Normandië. Maar toch zijn ze een vorm van eigendom van het Verenigd Koninkrijk. Andere, meer bekendere voorbeelden, zijn de eilanden Jersey en Guernsey. De paar duizend inwoners van Alderney werden tijdens de oorlog geëvacueerd, terwijl de andere Kanaaleilanden bewoond bleven.

Het eiland Alderney is dus bezit van de Britse Kroon. Hierdoor is het officieel op papier geen deel van het Verenigd Koninkrijk is, maar is het een protectoraat van de Britse Kroon. Het was ook ooit volledig bezit van Hitlers leger. Wat dus betekent dat officieelVerenigd Koninkrijk voor een (heel) klein stukje een invasie van de nazi’s kende en deels veroverd was door het Duitse leger. Een feit dat je niet snel zal terugvinden in de Britse geschiedenisboeken!

Sylt: een vergeten nazi concentratiekamp

Maar waarom hadden de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog het eiland Alderney veroverd? Het lag nog dichtbij Frankrijk, en speelde dus niet meteen een rol in de invasie van het Verenigd Koninkrijk.

Alderney zou echter gebruik worden als de locatie van een concentratiekamp. We denken vaak dat deze enkel in Oost-Europa, zoals Polen, te vinden. Maar ook dichter bij onze deur vonden de gruwelen van de concentratiekampen plaats.

Wat gebeurde er in het concentratiekamp van Sylt?

De Duitsers bouwden op Alderney niet minder dan 4 werkkampen. In die werkkampen huisden de arbeiders die verdediginswerken op het eiland op zich namen.

Maar vanaf 1943 nam de SS het commando over en werden de kampen omgevormd tot een concentratiekamp. Één van de andere kampen heette Noderney. Samen met Sylt waren dit de enige Duitse concentratiekampen op Britse grondgebied. De gevangen waren vooral Joodse dwangarbeiders. Zij maakten bunkers en andere versterkingen van de Atlantikwall aan de Franse kust.

Het leven in het concentratiekamp Sylt was hard. Gevangen werden om de minste reden mishandeld en zelfs gedood. Hoe minder dwangarbeiders er waren, hoe hoger de werklast van de resterende werkers werd. Soms werden geëxecuteerden als angstmiddel aan de ingangspoort tentoongesteld. Zieken kregen geen verzorging maar werden aan hun lot overgelaten of geëxecuteerd. Net zoals in de meer oostelijk gelegen concentratiekampen was het ook op het eiland Alderney een hel tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Hoe kennen we dit verhaal van Lager Sylt?

Het verhaal van Lager Sylt is zeer lang stilgehouden. Het eiland kreeg dan ook de bijnaam “The island of silence”. De Duitse documenten en het kamp zelf werden grondig vernietigd. Op dit moment vind je enkel nog enkele betonnen bewakersposten en tunnels.

Archeologisch onderzoek van meer dan 10 jaar legde echter bewijzen voor de aanwezigheid van het gruwelijke concentratiekamp bloot. Het onderzoek was dan trouwens wel archeologisch en historisch, maar je kon het evengoed forensisch onderzoek noemen.

Hoewel er honderden gevangen sneuvelden in dit kamp, zijn er toch nog verschillende getuigenissen van ooggetuigen overgebleven. Verder onderzoek met onder andere luchtfoto’s en grondrader legde de funderingen van het kamp bloot. Daaruit bleek dat de verhalen van te weinig plek voor de gevangen om te leven en te slapen overduidelijk klopten. De autoriteiten werken helaas tegen om diepgaand onderzoek vlot toe te laten. Maar de huidige onderzoeksresultaten laten niets aan de verbeelding over.

Bron & verder lezen:
Wikipedia Alderney
Wikipedia Kamp Sylt
National Geographic
Photo by Polina Tankilevitch from Pexels
Photo by cottonbro from Pexels

Geschiedenis blog

Mijn bezoek aan de deltawerken: Oosterscheldekering Neeltje Jans

Je kent dat gevoel wel: je hebt nood aan vakantie. Toen ik dat gevoel had, trok ik richting Zeeland. Meer bepaald het mosseldorp Bruinisse. Niet ver vandaan lag één van de uitstapjes die ik tijdens mijn vakantie heb gedaan: Neeltje Jans.

Neeltje Jans zou je zeggen? In Zeeland is het nochtans een bekende naam. Maar het gaat hier niet over een persoon, maar over een kunstmatig eiland dat deel uitmaakt van de Deltawerken, de strijd van Nederland tegen het water.

In dit blogartikel vertel ik je meer over wat ik geleerd heb tijdens mijn bezoek aan die Deltawerken en Neeltje Jans.

Wat zijn de Deltawerken in Nederland?

Laat me eerst uitleggen wat de Deltawerken in Nederland zijn. Je kan deze Deltawerken zien als een verdediging van het land, Nederland, tegen het water. En met dat water wordt de Noordzee bedoeld.

De problemen met het water komen voor in de westelijke provincies in Nederland: Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant. Wanneer het hoogwater in de Noordzee opkomt, zijn er dijken nodig om te vermijden dat deze laag gelegen provincies onder water lopen. Zeker in situaties wanneer het hoogwater tegelijk met een storm voorkomt.

Al zolang men weet kent het westen van Nederland problemen met het opkomende water. Hoogwater, stormen, dijkbreuken…al zelfs vóór de Tweede Wereldoorlog waren er al plannen om een definitieve reeks van dijken te bouwen die het laag gelegen land zou beschermen tegen opkomen water. De grote watersnoodramp van 1953 waarbij er meer dan 1800 doden vielen was de spreekwoordelijke druppel. Nederland begon aan de Deltawerken: de kustlijn van niet minder dan 700 km lang beschermen tegen het opkomende water.

Wat is de Oosterscheldekering in Nederland?

De Deltawerken zijn een gigantisch bouwproject dat bestaat uit verschillende kleinere projecten.

De Oosterscheldekering is een waterkering met schuiven die kunnen sluiten wanneer er storm of springvloed is. Het is dus de bedoeling dat deze waterkering het water in zee houdt en het land afsluit van eventuele overstromingen. Normaal gezien staan deze schuiven dus open, maar in hoogste nood worden ze gesloten.

Waar ligt deze Oosterscheldekering nu? Wel, ze ligt in Nederland, in Zeeland, aan de mondig van de rivier de Oosterschelde. Oorspronkelijk is ze een aftakking van de Schelde.

Hoe werkt de Oosterscheldekering?

Waarom koos men nu voor dit systeem van een sluitbare waterkering? Waarom is deze Oosterscheldekering gebouwd? Het oorspronkelijke plan wou met de Oosterscheldekering een volledig afgesloten dam bouwen. Maar dat zou betekenen dat het zeewater niet meer het land in kon, waardoor de daar bestaande ecologie op basis van zout water zou verdwijnen. Ook de schippers en vissers zouden mogelijkheden verliezen.

Wat doet nu de Oosterscheldekering? Men koos als werking voor een waterkering die men kan openen en sluiten. Op deze manier behoudt de Oosterschelde en het omliggende land haar natuurlandschap met de planten en dieren die van zout water houden.

Wanneer sluit deze Oosterscheldekering? Eb en vloed met het zeewater hebben nu nog altijd de mogelijkheid om via de Oosterschelde landinwaarts te stromen. Bij uitzonderlijke omstandigheden met overstromingsgevaar is het met de waterkering echter altijd mogelijk het teveel aan water buiten te houden.

Hoe lang is de Oosterscheldekering?

Je kan ook rijden op de Oosterscheldekering, waardoor ze naast waterkering ook als verbindingsweg dienst doet. De Oosterscheldekering is immers een 9 kilometer lang en is een deel van de N57. Ze vormt zo de verbindingsweg tussen Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland in Zeeland.

Wanneer is de Oosterscheldekering gebouwd?

Eind jaren 1960 werd er gestart met de bouw van de Oosterscheldekering. De constructie lag echter even stil omwille van de discussie over het wel of niet permanent afsluiten van het zeewater door deze waterkering. Vanaf 1986 is de Oosterschelderkering in gebruik genomen.

Wat is Neeltje Jans in Zeeland?

Neeltje Jans is een wat aparte naam voor een apart iets. Want Neeltje Jans in Zeeland is een kunstmatig eilandje dat werd aangelegd tijdens de bouw van de Oosterscheldekering. Het is een 285 hectare groot.

Oorspronkelijke was Neeltje Jans een zandplaat, in de mondig van de Oosterschelde in de Noordzee.

Tijdens de werken aan de Oosterscheldekering, als onderdeel van de waterwerken, werd deze zandplaat verhoogd tot een kunstmatig eiland. Het vormde zo een zogenaamd werkeiland, vanwaaruit men kon werken aan de waterkering. Andere werkeilanden die zijn aangelegd tijdens de bouw van de Oosterscheldekering zijn bijvoorbeeld de Roggenplaat en Noordland.

Normaal zet men een werkeiland na gebruik weer onder water, zodat het weer een zandplaat wordt. Je kan het eiland Neeltje Jans echter nog altijd bezoeken tegen betaling. Men heeft Neeltje Jans immers behouden en er een informatiecentrum en een attractiepark, het Deltapark, voor jong en oud op gebouwd. Zo kan je er zeehonden en zeeleuwen aan het werk zien, maar er is ook een orkaantunnel en tentoonstellingen. Je kan via dit Deltapark ook op en in de waterkering om een kijkje te nemen.

Vanwaar komt de naam Neeltje Jans?

Dat het kunstmatige eiland Neeltje Jans een aparte naam heeft, vindt iedereen wel. Maar vanwaar komt de naam Neeltje Jans? Wel, oorspronkelijk was het werkeiland een zandplaat in de Oosterschelde in Zeeland. Hier liep ooit een boot op vast die de naam Neeltje Jans droeg. De benaming is immers afgeleid van de oude volksnaam voor de beschermgodin Nehalennia.

Weetjes over de Deltawerken in Nederland

Dit artikel sluit ik graag af met nog enkele leuke weetjes over de Deltawerken in Nederland. Zo riepen ingenieurs de Deltawerken uit tot één van de nieuwe moderne wereldwonderen.

Via Deltapark Neeltje Jans kan je de waterkering zelf bezoeken. Je kan er in en op lopen en je kan zo de kracht van het water en het gigantische bouwwerk van wel héél dichtbij meemaken en de Oosterscheldekering van grondig bekijken.

De Deltawerken, zoals de Oosterscheldekering en het eiland Neeltje Jans, staan vol met windturbines. Windenergie is in heel deze Nederlandse regio duidelijk een belangrijke bron van groene energie.

In 2015 vormde het eiland Neeltje Jans de finish voor een etappe van de wielerwedstrijd Tour de France.

Je kan het bezoekerscentrum Neeltje Jans ook met slecht weer en regen bezoeken. Dat maakt de ervaring van de strijd tegen het water des te realistischer! Zorg wel dat je goed gekleed bent. Zeker wanneer je de waterkering zelf bezoekt, want met gladde schoenen en slecht weer is het opletten geblazen.

Hoe vaak is de Oosterscheldekering nu al gesloten, sinds haar bouw? Deze waterkering is al een 27 keer gesloten geweest. De voorlopig laatste keer bij het schrijven van dit artikel was op 10 februari 2020 tijdens de winterstorm Ciara. Als deze waterkering sluit en er gebruik wordt gemaakt van de Deltawerken, is dit vaak tijdens de zwaardere stormen in de periode december-januari-februari.

Meer weten over de geschiedenis van Nederland

Ben je benieuwd om meer te weten te komen over de geschiedenis van Nederland? Lees dan zeker eens mijn blogartikel over de Tulpenmanie of de Belgische Revolutie.

Bron en verder lezen:
Deltawerken
Oosterscheldekering
Neeltje Jans
Info verkregen tijdens eigen bezoek aan Delta Park Zeeland

Bron foto’s:
Historicus Rob
Photo by Ekrulila from Pexels