Tag Archives: Verenigd Koninkrijk

Nello en Patrasche: a dog of Flanders

De bekendste Vlamingen zijn misschien wel Nello en Patrasche. Niet dat hun verhaal ‘A dog of Flanders’ (‘Een hond van Vlaanderen’) volledig waargebeurd is, maar het fictieve verhaal van Marie-Louise de la Ramée en het beeld van de slapende Nello en Patrasche in Antwerpen is over zowat heel de wereld bekend. Toch kent niet iedereen het verhaal. Daarom deze blogpost.

Wie zijn Nello en Patrasche?

Nello en Patrasche zijn de hoofdrolspelers in het verhaal ‘A dog of Flanders’. Je zou denken dat het beiden personen zijn, maar niets is minder waar.

Nello is de naam van een jongen die opgroeit op het 19de eeuwse platteland in Hoboken, vlakbij Antwerpen in België. Als weesjongen wordt hij opgevoed door zijn grootvader, Johan. Zij brengen beiden melk rond.

Het is tijdens hun melkronde dat ze de achtergelaten en mishandelde trekhond Patrasche vinden. Nello en zijn grootvader ontfermen zich over de hond, en Patrasche en Nello worden al snel vrienden door dik en dun.

A Dog of Flanders: het verhaal van Nello en Patrasche

Het verhaal ‘ A Dog of Flanders’, in het Nederlands ‘Een hond van Vlaanderen’. Het boek werd geschreven door Marie-Louise de la Ramée die ook gekend was onder de schuilnaam Ouida.

Zij schreef een pakkend verhaal over het verpauperde plattelandsleven in het 19de eeuwse Vlaanderen, waarin Nello en Patrasche de hoofdrol spelen. Na hun ontmoeting gaat het Nello en Patrasche voor de wind. Nello neemt, met de hulp van zijn de trekhond, het melkbedrijf van zijn grootvader over, wordt verliefd op een meisje en blijkt tekentalent te hebben. Maar al snel komt het boek in een neerwaartse spiraal.

Grootvader Johan wordt ziek, Nello mag zijn vriendinnetje niet meer zien en hij verliest door een brand zijn melkbedrijf. Zijn laatste hoop, een tekenwedstrijd, draait ook op niets uit.

Het verhaal van Nello en Patrasche kent een triest einde. Nello en Patrasche verarmen en komen van ontbering om in de kathedraal van Antwerpen, de plek waar Nello de schilderijen van Rubens ging bewonderen.

Wie was de schrijfster Marie-Louise de la Ramée (Ouida)?

Dat het boek zo een triest einde kende was een bewuste keuze van auteur Marie-Louise de la Ramée (met de schuilnaam Ouida). Ze was immers een fervente dierenrechtenactiviste.

Het is dus niet verwonderlijk dat ze met haar boek ‘A dog of Flanders’ en het verhaal van Nello en Patrasche de dierenmishandeling in het landelijke Vlaanderen en België van de 19de eeuw wou aanklagen. Ook de aanwezigheid van kinderarbeid in het geïndustrialiseerde België schokte haar.

Nello en Patrasche in Japan en de Verenigde Staten: big business

Je zou het niet zeggen, maar Nello en Patrasche zijn in Japan grote bekendheden. In Vlaanderen en België zelf is het verhaal bij een minderheid van de bevolking bekend. In Japan kent zowat iedereen het.

Zeker door de animatieserie waar menig Japanner mee opgroeide is het verhaal van Nello en Patrasche zo bekend. De zelfopoffering van de jongen speelt tot hun verbeelding.

Ook in de Verenigde Staten is ‘A dog of Flanders’ meer bekend dan in België. Er zijn zelfs al verschillende films over geproduceerd, met in één van hen de bekende acteur John Voight in de rol van grootvader Johan.

Standbeeld Nello en Patrasche aan de kathedraal van Antwerpen

Omdat ‘Een hond van Vlaanderen’ zo populair is in Japan, komen er ook veel Japanse toeristen naar Antwerpen afgezakt. Zeker de kathedraal in Antwerpen staat op hun planning, omdat in het verhaal net daar de triestige eindscène van het boek zich afspeelt.

Er werd ook al een standbeeld in Hoboken opgericht, maar het meer recente standbeeld van Nello en Patrasche voor de kathedraal in Antwerpen zal het meest bezochte en gefotgrafeerde van de twee zijn.

Het standbeeld aan de voordeur van de kathedraal in Antwerpen toont Nello en Patrasche vredig (?) slapend onder een dekentje van kasseien van het plein. Het beeld toont op die manier het tragische eindmoment van de ontbering van zowel Nello en Patrasche, die mekaar als beste vrienden vonden en samen heengaan.

Nello en Patrasche: stripverhaal Suske en Wiske, film, boek, wandeling …

Er is al heel wat commercialisering rond het verhaal van Nello en Patrasche gebeurd. Denk bijvoorbeeld aan films, documentaires, bier, wandelingen, het boek zelf … Die trekken vooral buitenlandse toeristen aan.

In België en dan vooral Vlaanderen kent de jeugd het vooral van het Suske en Wiske verhaal ‘Het dreigende dinges’. Ik las als kind zelf dit stripverhaal, dat al in 1985 werd gepubliceerd, en was sterk onder de indruk van het verhaal. Daarom vond ik het de moeite om dit verhaal op mijn blog nog eens onder de kijker te brengen.

Je kan het stripverhaal Het Dreigende Dinges makkelijk en goedkoop lezen als Ebook of tweedehands kopen.

Bron:
Wikipedia

Sylt: een geheim nazi concentratiekamp op het Britse eiland Alderney

Na het zien van een TikTok video over een speciaal stukje WO2-geschiedenis, besloot ik na wat opzoekingswerk dit artikel neer te schrijven. We denken immers dat we al veel weten over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Maar historisch onderzoek blijft nieuwe feiten naar boven brengen. Verhalen, die vaak liever vergeten worden. Een voorbeeld hiervan is Kamp Sylt: een vergeten nazi concentratiekamp op het eiland Alderney.

Kamp Sylt is trouwens niet zomaar een concentratiekamp uit de Tweede Wereldoorlog. Het is ook het enige stukje land van het Verenigd Koninkrijk dat door de Duitsers veroverd werd. Een stukje historie dat het Verenigd Koninkrijk graag vergeet. Maar in dit artikel deel ik graag met jou dit uniek en toch ook wel bizar stukje geschiedenis.

Het kamp Sylt op Alderney: wat is het?

Laat me dit verhaal beginnen met te vertellen wat Kamp Sylt was. Kamp Sylt lag op een eiland, meer bepaald het eiland Alderney, een Kanaaleiland in het Kanaal tussen de Noordzee en de Atlantische Oceaan.

Deze Kanaaleilanden liggen eerder dichtbij Frankrijk, voor de kust van Normandië. Maar toch zijn ze een vorm van eigendom van het Verenigd Koninkrijk. Andere, meer bekendere voorbeelden, zijn de eilanden Jersey en Guernsey. De paar duizend inwoners van Alderney werden tijdens de oorlog geëvacueerd, terwijl de andere Kanaaleilanden bewoond bleven.

Het eiland Alderney is dus bezit van de Britse Kroon. Hierdoor is het officieel op papier geen deel van het Verenigd Koninkrijk is, maar is het een protectoraat van de Britse Kroon. Het was ook ooit volledig bezit van Hitlers leger. Wat dus betekent dat officieelVerenigd Koninkrijk voor een (heel) klein stukje een invasie van de nazi’s kende en deels veroverd was door het Duitse leger. Een feit dat je niet snel zal terugvinden in de Britse geschiedenisboeken!

Sylt: een vergeten nazi concentratiekamp

Maar waarom hadden de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog het eiland Alderney veroverd? Het lag nog dichtbij Frankrijk, en speelde dus niet meteen een rol in de invasie van het Verenigd Koninkrijk.

Alderney zou echter gebruik worden als de locatie van een concentratiekamp. We denken vaak dat deze enkel in Oost-Europa, zoals Polen, te vinden. Maar ook dichter bij onze deur vonden de gruwelen van de concentratiekampen plaats.

Wat gebeurde er in het concentratiekamp van Sylt?

De Duitsers bouwden op Alderney niet minder dan 4 werkkampen. In die werkkampen huisden de arbeiders die verdediginswerken op het eiland op zich namen.

Maar vanaf 1943 nam de SS het commando over en werden de kampen omgevormd tot een concentratiekamp. Één van de andere kampen heette Noderney. Samen met Sylt waren dit de enige Duitse concentratiekampen op Britse grondgebied. De gevangen waren vooral Joodse dwangarbeiders. Zij maakten bunkers en andere versterkingen van de Atlantikwall aan de Franse kust.

Het leven in het concentratiekamp Sylt was hard. Gevangen werden om de minste reden mishandeld en zelfs gedood. Hoe minder dwangarbeiders er waren, hoe hoger de werklast van de resterende werkers werd. Soms werden geëxecuteerden als angstmiddel aan de ingangspoort tentoongesteld. Zieken kregen geen verzorging maar werden aan hun lot overgelaten of geëxecuteerd. Net zoals in de meer oostelijk gelegen concentratiekampen was het ook op het eiland Alderney een hel tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Hoe kennen we dit verhaal van Lager Sylt?

Het verhaal van Lager Sylt is zeer lang stilgehouden. Het eiland kreeg dan ook de bijnaam “The island of silence”. De Duitse documenten en het kamp zelf werden grondig vernietigd. Op dit moment vind je enkel nog enkele betonnen bewakersposten en tunnels.

Archeologisch onderzoek van meer dan 10 jaar legde echter bewijzen voor de aanwezigheid van het gruwelijke concentratiekamp bloot. Het onderzoek was dan trouwens wel archeologisch en historisch, maar je kon het evengoed forensisch onderzoek noemen.

Hoewel er honderden gevangen sneuvelden in dit kamp, zijn er toch nog verschillende getuigenissen van ooggetuigen overgebleven. Verder onderzoek met onder andere luchtfoto’s en grondrader legde de funderingen van het kamp bloot. Daaruit bleek dat de verhalen van te weinig plek voor de gevangen om te leven en te slapen overduidelijk klopten. De autoriteiten werken helaas tegen om diepgaand onderzoek vlot toe te laten. Maar de huidige onderzoeksresultaten laten niets aan de verbeelding over.

Bron & verder lezen:
Wikipedia Alderney
Wikipedia Kamp Sylt
National Geographic
Photo by Polina Tankilevitch from Pexels
Photo by cottonbro from Pexels