Tag Archives: Reviews

Review: Sapiens, een beeldverhaal (graphic novel)

Iedereen met een interesse voor het verleden, zeker specifiek de geschiedenis van de mensheid, kent het boek Sapiens van Yuval Noah Harari. Een boek dat meer dan 40 miljoen keer en in wel 65 talen werd verkocht. Maar wist je dat er ook een versie in de vorm van een graphic novel bestaat?

Het boek: Sapiens

Nog snel even herhalen over wat het wereldberoemde boek met de titel Sapiens gaat. De ondertitel van het boek geeft meteen weer waarover het boek gaat: “een korte geschiedenis van de mensheid”.

Via dit boek kom je op een heel vlot leesbare manier zowat de hele geschiedenis van de mensheid tegen. Belangrijke info, leuke weetjes…na het lezen van dit boek zal je ze in de vingers hebben.

Ideaal dus voor iedereen die het verleden van ons mensdom wilt leren kennen op een toegankelijke manier. De auteur geeft zelfs geregeld een vooruitblik op wat ons (misschien/waarschijnlijk) te wachten staat. Samengevat kan je zeggen dat dit de makkelijke versie van een universitaire cursus is.

Wie is de schrijver: Yuval Noah Harari?

Yuval Noah Harari is niet zomaar iemand. Als professor houdt hij zich bezig met geschiedenis en filosofie. Daarom ook de vaak filosofische invalshoeken binnen zijn historisch verhaal in Sapiens.

Zelf werd hij geboren in Israël maar studeerde hij aan de universiteit van Oxford, hoewel hij nu weer in Jeruzalem les geeft. Zijn boek kende vooral succes door het laagdrempelig niveau, waardoor een belangrijke geschiedenis van onze mensheid toegankelijk werd voor het grote publiek.

In navolging van zijn boek gaf hij ook al veel lezingen over de eventuele toekomst van de mensheid. Want dat is immers net zijn punt om ons menselijk verleden te kennen: om na een blik achteruit ook vooruit te kijken.

De graphic novel (beeldverhaal): Sapiens

Voor zij die niet graag boeken lezen, of deze nu fictie zijn of non-fictie, is er in het geval van Sapiens een oplossing gekomen: het beeldverhaal Sapiens. Yuval Noah Harari is nog altijd de auteur, samen met illustrator Daniel Casanave.

Het boek Sapiens wordt hiermee als een beeldverhaal, een graphic novel, opgevat. Een stripverhaal zouden sommigen het noemen, maar dan een non-fictie versie en zowel voor jongeren als volwassenen bedoeld.

De graphic novel van Sapiens bestaat uit 5 delen van telkens om en bij de 250 pagina’s lang. Je bent er dus ook wel even zoet mee, maar zo wordt alle info nog meer toegankelijker gemaakt.

Review: de graphic novel Sapiens (beeldverhaal)

Zelf vond ik het leuk om deze graphic novel versie van Sapiens te lezen. Het is een meer ontspannen en vlottere manier dan het boek. Zelf had ik het beeldverhaal dan ook bewaard voor de zomeravonden, wanneer het leven niet te zwaar moet zijn.

Tijdens het lezen kon ik echter enkele bemerkingen maken. Zo moet je naar mijn mening toch echt wel wat voorkennis hebben van de menselijke geschiedenis vooraleer dit beeldverhaal aan te vatten. Niet dat je al een hele studie geschiedenis achter de rug moet hebben, maar ik kan me inbeelden dat wanneer alles nieuw is, de feiten al snel door elkaar kunnen lopen en verwarrend of moeilijk te onthouden worden.

Anderzijds wilt de auteur wel inspelen op de leefwereld van jongeren en volwassen met verwijzingen naar populaire cultuur of ‘hippe’ manieren van theorie uitbeelden (bijvoorbeeld een game show tussen de verschillende mensensoorten), maar naar mijn gevoel kan dit soms verwarrend en zelfs problematisch zijn.

Ik ben er zeker van dat de auteur en uitgever dit probleem ook van naderbij zullen bekeken hebben en dat er veel overleg hierover is geweest, maar ik vraag me af of de doorsnee tiener feit en fictie in dit soort spelenderwijs vertellen van de geschiedenis kan onderscheiden.

Daarnaast blijft deze graphic novel nog altijd veel tekst bevatten om de dingen uitgelegd te krijgen. Dit is normaal, maar ik kan me inbeelden dat iemand die echt niet graag leest ook dit beeldverhaal snel zal weg leggen.

Conclusie: review graphic novel Sapiens (beeldverhaal)

Hou je echt niet van lezen of geschiedenis? Dan is dit beeldverhaal niets voor jou.

Ben je echter iemand die wel eens een graphic novel kan smaken en ben je geïnteresseerd in de geschiedenis van de mensheid? Dan kan ik je zeker dit beeldverhaal Sapiens aanraden!

Ben je meer van de romans of nonfictie boeken en minder van graphic novels, dan is natuurlijk het originele boek Sapiens jouw vlot leesbare ding.

Bron:
Yuval Noah Harari

Review: Clark Olofsson – de man van het Stockholsyndroom

In mei 2022 bracht Netflix een nieuwe serie uit, getiteld: Clark. De premisse: “Het ongelooflijke verhaal van de meest bekende gangster uit Zweden, Clark Olofsson, die voor de term Stockholmsyndroom zorgde.”

En of Clark Olofsson een bekende, en even bizarre, gangster was in de jaren 1960, 1970 en 1980. En of Clark Olofsson gezien kan worden als de man die ons het Stockholmsyndroom liet kennen. Maar of je dat allemaal door deze serie te weten komt? Of ze de moeite waard is om te zien? Dat lees je hieronder in mijn recensie van de historische netflix serie Clark.

Wie is Clark Olofsson?

Laten we het eerst eens hebben over het hoofdpersonage van de Netflix serie Clark: Clark Olofsson.

Clark Olofsson werd in 1947 geboren in Zweden. Zijn jeugd is vrij onduidelijk, maar wat bekend is dat hij en zijn zusjes in een moeilijke thuissituatie opgroeiden. De vader was alcoholieker en de moeder werd later opgenomen in een psychiatrische instelling.

Hij zou al snel opgroeien tot een probleemzoeker. Binnenbreken in huizen en de drankenkasten leegdrinken of kleine diefstallen plegen, tot het beroven van banken op een zo nonchalant mogelijke manier. Soms denk je dat hij graag in de gevangenis zat. Maar dan doet hij weer zijn best om eruit te ontsnappen. En dat allemaal terwijl hij de ene na de andere vrouw verslindt.

Of zijn jeugd een verklaring kan zijn voor zijn volwassen gedrag? Dat is voer voor psychiaters. Maar dat Clark Olofsson een bizar leven zou hebben mag wel duidelijk zijn. Hij groeide immers uit tot de meest bekende Zweedse gangster, en misschien zelfs tot de meest bekende gangster ooit. Niet dat veel mensen zijn naam kennen, maar wel het pyschologisch fenomeen dat naar hem vernoemd werd: het Stockholsyndroom.

Wat is het Stockholmsyndroom?

Het Stockholsyndroom werd voor de eerste keer beschreven door één van de grootste stunten die Clark Olofsson heeft gedaan. Tijdens een bankoverval werd hij immers uit de gevangenis gehaald en de bank ingestuurd om te onderhandelen met de overvaller, die hij persoonlijk kende.

Clark Olofsson deed dit echter met zoveel zwier en bravoure, terwijl hij stiekem mee de bank overviel, dat sommige vrouwen als een blok voor hem vielen.

Het Stockholmsyndroom wordt immers gekoppeld aan ons psychologisch beschermingsmechanisme waarbij we tijdens een traumatische ervaring positieve gevoelens creëren voor een bedreiging. In dit geval een bankoverval. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat Clark Olofsson vrouwen kon verleiden terwijl hij nonchalant een bank overviel of een andere misdaad pleegde.

Clark Olofsson in België

Niet enkel Zweden of het Stockholmsyndroom zijn te koppelen aan deze gangster. Ook België, en zelfs het rustige landelijke Limburg, spelen een rol in zijn leven én in de Netflix serie.

Olofsson leerde hier immers zijn laatste vrouwen kennen en woonde er lang met zijn gezin. Hij kon het uithalen van misdadige streken echter niet laten en na verschillende rustige jaren raakte hij weer verstrikt in de drugshandel, waarvoor hij alweer de gevangenis invloog. Op het moment van schrijven verblijft hij nog steeds in de Belgische gevangenis van Vorst, wachtend op zijn vrijlating om zijn laatste jaren als vrij man te kunnen spenderen. Wanneer hij vrijkomt zal Clark Olofsson immers al een echte senior zijn.

Review: de Netflix serie Clark

Laat me na al deze achtergrondinformatie dan maar eens beginnen aan een recensie of review van de Netflix serie Clark. Is het de moeite de serie te bekijken? En zo ja, leer je er meer over zijn geschiedenis of het Stockholmsyndroom?

De cast is in elk geval de moeite, zeker hoofdrolspeler Bill Skarsgard, die we ook kennen als de horrorclown IT. Ook in deze serie, die 6 aflevering van elk een uurtje lang is en in het Zweeds is, speelt hij zoals alleen maar de acteurs uit de Skarsgard-familie kunnen spelen: goed, maar met een heel grote bizarre hoek af. Mix dat met snel monteerwerk en moderne camerastandpunten en je kan je al inbeelden dat dit allesbehalve een documentaire is, maar wel een entertainende fictieserie gebaseerd op waargebeurde feiten.

Laat me echter vooral het facet van het Stockholmsyndroom al teleurstellend noemen. De overval komt in een aflevering wel aan bod, maar echt veel uitleg over het Stockholsyndroom kom je niet te weten. dit is dus geen psychologische of analytische serie. Ik noem het liever een bizarre roadtrip door het leven van deze gangster.

Over Clark Olofsson zelf kom je ook niet heel veel te weten. Enkele situaties uit zijn miserabele jeugd komen op gepaste momenten als flashback wel terug. Maar de serie zaait bewust zelf de twijfel of je zijn volwassen gedrag hieraan kan koppelen of niet. Daarnaast is dichterlijke vrijheid en weglaten van feiten ook eigen aan deze serie.

Het leven van de gangster Clark Olofsson is echter wél heel vermakelijk: humor, bizarre situaties, een womanizer die zich uit elke confrontatie met de politie uitpraat…het komt er allemaal in terug. Terwijl het zich ook nog eens afspeelt tijdens de verwarrende maar vrije jaren 1960 en 1970.

Besluit: recensie Clark – Netflix serie

Raad ik je nu deze Netflix serie over Clark Olofsson aan? Dat hangt heel sterk af van wat je verwacht. Het is, zoals ik al aanhaalde, eerder een amuserende serie gebaseerd op waargebeurde feiten, dan een historisch relaas.

Ben je het type dat meer de true crime docuseries of films bekijkt? Of de meer serieuzere thrillers zoals bijvoorbeeld een se7en of Gone Baby Gone? Dan denk ik niet dat Clark als miniserie iets voor jou zal zijn.

Wil je echter op een entertainende, wat bizarre en chaotische manier wat meer, maar ver van alles, te weten komen over het liederlijke leven van deze Zweedse gangster? Dan kan ik alleen maar zeggen: veel kijkplezier!

Bronnen:
Netflix
Wikipedia Clark Olofsson
Stockholmsyndroom
Foto Clark
Foto overvaller

Review: de Valk van Sparta (Conn Iggulden)

Lees je graag avontuurlijke romans met een historisch thema? Dan kan ik je van harte de boeken van auteur Conn Iggulden aanraden.

Om je meer over zijn historische romans te vertellen, zal ik hier een review van De Valk van Sparta neerpennen. Een boek gebaseerd op historische bronnen dat vlot wegleest.


Deze recensie gaat over het boek De valk van Sparta geschreven door Conn Iggulden en verkrijgbaar via Bol.com


De valk van Sparta: verhaal

Het verhaal van De valk van Sparta doet je misschien denken aan de film (en graphic novel) 300. Daar vechten 300 Spartanen tegen een gigantische overmacht van Perzische soldaten.

Ook in deze roman van Conn Iggulden gaat het over de clash tussen enerzijds Spartanen, maar ook andere Griekse troepen zoals de Atheense hoplieten, en anderzijds een Perzisch leger dat vele malen groter was. Maar niet per se sterker!

De valk van Sparta speelt zich echter een hele poos ná de Grieks-Perzische oorlog met als één van de hoofdrolspelers Leonidas af. Enkel het thema van oorlog tussen Grieken en Perzen is gelijkend.

Bron: De tocht van tienduizend (Xenophon)

De historische roman De valk van Sparta van Conn Iggulden is gebaseerd op bronmateriaal uit de oudheid. Namelijk op het boek: De tocht van Tienduizend neergeschreven door Xenopohon.

Xenophon was, naast Plato, één van de leerlingen van Socrates, en schreef in dit boek het verhaal van het lijden van de Griekse soldaten door de constante gevechten met het Perzisch leger.

Hier en daar zijn er natuurlijk versimpelingen van het originele verhaal. Anderzijds kan je De valk van Sparta wel zien als een vlot leesbare samenvatting van De tocht van tienduizend van Xenophon.

In zijn uitgebreid nawoord licht de auteur Conn Iggulden dit allemaal heel mooi toe. Dat maakt dit boek niet enkel leuk om te lezen, het leert je meteen weer wat bij!

Review: de Valk van Sparta door Conn Iggulden

Vind ik dit boek goed? Ja, toch wel! De boodschap van deze review van de Valk van Sparta is toch wel dat het een aanrader is als je van dit genre houdt.

Zoals alle boeken van Conn Iggulden leest het heel vlot weg. Het is de ideale ontspanning met interessante personages en een avontuurlijk verhaal.

Conn Iggulden maakt zich soms wel schuldig aan wat veel herhalingen. Dat is enerzijds enerverend als je eens lekker lang wilt doorlezen. Aan de andere kant is het wel handig omdat je meteen weer mee bent met het verhaal, mocht je bijvoorbeeld maar enkele pagina’s per leesbeurt lezen. Je kan zeggen dat de schrijfstijl dus wat aangepast is aan de huidige digitale generatie met een kortere aandachtsboog.


Van plan om het boek De valk van Sparta (Conn Iggulden) te kopen? Dat kan snel en goedkoop via Bol.com


Het verhaal van De valk van Sparta is niet typisch als je bij een roman zou verwachten. De verhaalperspectieven wisselen enkele keren van personage. Er zijn dus verschillende hoofdpersonages in elk deel van het boek (dat je ruwweg in drie delen kan opsplitsen).

Net zoals bij boeken zoals Game of Thrones moet je ook hier bereid zijn om tijdens het verhaal afscheid te nemen van belangrijke personages. We zitten in oorlogstijd: niet iedereen haalt het.

Besluit: recensie van de Valk van Sparta door Conn Iggulden

Ik denk dat ik in deze recensie van de Valk van Sparta door Conn Iggulden genoeg heb gezegd om je nieuwsgierig te maken eraan te beginnen.

Zoek je dus een avontuurlijke historische romans houdt en een boek zoekt dat vlot wegleest? Dan kan ik na deze recensie enkel maar zeggen dat je de Valk van Sparta van Conn Iggulden moet lezen!


Van plan om het boek De valk van Sparta (Conn Iggulden) te kopen? Dat kan snel en goedkoop via Bol.com


Ben je op zoek naar andere boeken over de oudheid? Lees dan zeker eens mijn reviews van Krijgsbanier van de Adelaar. Eerder op zoek naar boeken over de wereldoorlogen? Dan zijn Oorlog en Terpentijn en Maus iets voor jou!

Op uitnodiging: Kingdom Come – Deliverance review

De makers van de historische game Kingdom Come: Deliverance waren zo vriendelijk mij een exemplaar voor deze review op te sturen. Als historicus keek ik er natuurlijk naar uit om dit spel te spelen. Want als er één game historisch is, dan is het deze wel.

Kingdom Come – Deliverance: over wat gaat het?

Kingdom Come is een historische RPG (role-playing-game) die je katapulteert naar het Bohemen van de 15de eeuw (het gebied rond het huidige Praag). 

Daar speel je als Henry, de zoon van een smid in het dorpje Skalitz. Al snel verschijnt er aan de horizon een leger dat Skalitz vernietigd. Het begin van je avontuur is te ontsnappen aan deze aanval. Eenmaal dat gelukt is plan je wraak voor hetgeen je dorp, je familie en je vrienden is aangedaan.

De ontwikkelaar Warhorse begon met dit spel vanuit een Kickstart-project waar fans van historische games hun financiële steun konden geven. Je voelt dan ook wel dat hier geen gigantisch bedrijf achter schuilt, zoals je in de afwerking van bijvoorbeeld Red Dead Redemption of A Plague tale. wel ziet.

Kingdom Come – Deliverance: review

Een niet zo erg origineel verhaal, maar dat is dan zeker ook niet de sterkte van dit historisch spel. Want het is net dat geschiedkundig karakter dat meteen aan bod mag komen in mijn Kingdom Come: Deliverance review.

Want dit is geen fantasy-game. De makers hebben zo goed als mogelijk geprobeerd om het 15de-eeuwse Bohemen terug tot leven te wekken. Dat gebeurt niet enkel door de omgeving, zoals gebouwen of natuur. Het zijn ook de andere personages en de mogelijkheden (zoals dobbelen in het café) die ervoor zorgen dat iedereen die geïnteresseerd is in geschiedenis dit spel interessant zal vinden.

Maar het is ook net die historische correctheid die voor wat minpuntjes in deze recensie van Kingdom Come: Deliverance zorgt. Want wat voor opdrachten kan je nu eenmaal uitvoeren als er geen draken of heksen zijn om op te jagen? Correct: de dagdagelijkse middeleeuwse beslommeringen. 

Het feit dat deze game je volledig onderdompelt in de middeleeuwen is zowel haar kracht als zwakte. Want als  historicus, of als geschiedenisliefhebber, wil je niet liever: dit spel is historisch correct en je waant je er echt in de 15de eeuw door. Voor de gamer in jullie is dit een minder kantje, want de opdrachten zijn banaler zoals het ophalen van een zwaard of een robbertje vechten om een achterstallige schuld te innen. Je moet zelfs op regelmatige tijdstippen eten en drinken. Een RRPG tot in de puntjes dus: Realistic Role Playing Game.

De moeilijkheidsgraad van dit spel ligt ook hoog. Met de bijbehorende bugs erbij wordt het bijna onspeelbaar. Zeker toen ik het op mijn PS4 speelde (maar het is ook beschikbaar op PC en Xbox) kwam ik regelmatig een bug tegen.

Review Kingdom Come – Deliverance: mijn oordeel

Als recensie voor Kingdome Come – Deliverance kan ik enkel zeggen: bezint voor je begint. Voor historische fans is dit spel geweldig, voor de ervaren gamer zal het snel saai worden.

De moeilijkheidsgraad komt de toegankelijkheid van het spel ook niet ten goede. En de eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat het door de moeilijkheid én door de bugs is dat ik niet zo heel ver in het spel ben geraakt. Ik mis toch wel de afgeliktheid van een RPG-game gemaakt door de grote jongens.

Maar aan de andere kant: dichter bij een avontuur in de middeleeuwen zal je niet snel komen…of wel? Lees zeker eens mijn review van A Plague Tale: Innocence, nog zo een ander spel dat je terug in het verleden werpt.

Bron & foto:
Kingdom Come: officiële website
Pexels

Film review: Cloclo

Onlangs zag ik eindelijk op tv Cloclo, een film over Claude Francois, de Franse zanger en superster. Ik heb het wel voor dergelijke films die de biografie van, meestal tragische, beroemdheden vertellen.

Ik kende Claude Francois en zijn muziek ook al een beetje, nadat ik ooit eens de film Podium had gezien, een komedie over de zanger. Zijn over the top danspasjes, overacting en doldwaze muziek maakte me ook wel stiekem een fan.

Cloclo review

De film begint in Egypte, waar Claude Francois werd geboren, en toont de familieperikelen waarbinnen de jonge artiest moest opgroeien. Zijn familie moet Egypte immers ontvluchten nadat de Suezcrisis een einde maakt aan de Franse aanwezigheid in het Noord-Afrikaanse land.

Armoede treft het gezin Francois en Claude, die voorbestemd is als bankier, kiest ervoor om drummer te worden in een lokaal orkest dat hem maar een schamel loon uitbetaalt. Dit leidt tot een onherstelbare breuk met zijn vader die deze keuze niet kan verkroppen.

Deze breuk zal maar één van de gebeurtenissen zijn die Claude Francois voor het leven zullen tekenen.

Daarna volgt de film stapsgewijs de moeizame weg naar de top. Een reis waarbij Claude de touwtjes stevig in handen neemt en geen enkele fout toelaat, met de nodige woede-uitbarstingen wanneer het toch misgaat. Meer dan eens zal hij zijn medewerkers en familie duidelijk maken dat elk detail moet kloppen, zelfs al moet hij er plastische chirurgie voor ondergaan.

Cloclo legt als film over Claude Francois niet enkel de nadruk op zijn carrière, want ook zijn privéleven wordt onder de loep genomen. Dit brengt enkele verrassende feiten aan het licht die zelfs grote fans niet allemaal zullen kennen.

Deze Claude Francois film eindigt met zijn dood, waarover ik geen spoilers zal verklappen. Ik kan wel zeggen dat de film duidelijk toewerkt naar zijn dood en doorheen heel het verhaal hier en daar al hints geeft, kleine aanloopjes. De kenner zal ze zeker herkennen.

Een Claude Francois film: wat weetjes

De film Cloclo kwam uit in 2012 en de hoofdrol wordt gespeeld door Jérémie Renier, die als een echte look-a-like zich het personage eigen maakte. Leuk weetje is dat Renier een Belg is, geboren in Brussel. Regisseur van dienst was Florent-Emilio Siri.

Een ander feitje dat in de film naar voren komt, en wat veel mensen niet weten, is dat Claude Francois eigenlijk de oorspronkelijke artiest is van het liedje ‘Comme d’habitude’, wat later ‘My way’ van Frank Sinatra wordt.

De Engelse vertaling van de film is dan ook ‘My way’. In Europa, zeker in Frankrijk, heet de film ‘Cloclo’, wat de bijnaam was van Claude.

Cloclo: mijn besluit over deze Claude Francois film

Als kleine, stiekeme, fan heb ik toch genoten van deze film over Claude Francois. Moeizaam begonnen werd ik enthousiaster naarmate het verhaal vorderde. Ik weet nog niet alles over deze artiest, maar ik heb toch wat bijgeleerd. En ik vind het altijd leuk om met zo’n film in het sfeertje van toen, de jaren ’60 en ’70 met kitsch en disco, te worden ondergedompeld.

Ben je dus geïnteresseerd in Claude Francois? Zet deze film dan zeker op je lijstje! Als je tot het doelpubliek behoort, dan zul je het niet beklagen dat je deze film over de spectaculaire artiest en zijn tragisch einde, opzette.

Bekijk hier de trailer: