Tag Archives: 19de eeuw

De eerste: snelheidsboete

Wist je dat…snelheidsboetes al meer dan een eeuw bestaan? Ergens op het internet zwerft er een foto van een oud document rond. En dat klein stukje archiefpapier zou wel eens de oudste snelheidsboete ooit kunnen zijn.

De eerste snelheidsboete?

16 mei 1895. Dat is de datum van de vermoedelijke oudste officiële snelheidsboete. En die schreef de politie uit in…Duitsland Duidelijk niet voor niets het land van de autosport!

Het was ene Alexander Gutermann die deze bedenkelijke eer toegeschreven kreeg. Let trouwens op de manier waarop deze Gutermann wordt aangesproken: “Sehr geehrter” (zeer geëerde). Een beleefde tijd, maar Alexander Gutermann zou zijn straf niet ontlopen.

De boete bedroeg toen 3 Duitse mark. Omgerekend is dat nu zo’n 50 euro. Eind 19de eeuw was dat ongeveer het dagloon van een arbeider.

Dit is waarschijnlijk de eerste snelheidsboete

Wat was er gebeurd?

Waarom kreeg deze Gutermann nu deze verkeersboete? Volgens de snelheidsboete had hij met zijn “Benz-Motor-Pferd” (letterlijk vertaald zijn “Benz-Motorpaard”) te “gezwind” door de straten van Denzlingen gereden.

Maar hoe kon de politie in 1895 nu zeggen dat iemand te snel reed? Flitspalen had men natuurlijk niet. En al zeker niet in het kleine Denzlingen, een dorpje in de Duitse deelstaat Bäden-Wurttemberg, niet ver van Freiburg im Breisgau. Maar men had een andere manier om te kijken hoe hard het ‘Benz-Motorpaard’ reed.

Want naast gezwind had Alexander Gutermann zo hard gereden dat de gordijnen van het lokale café hadden bewogen! Je kunt je natuurlijk indenken dat eind 19de eeuw, toen de automobiel nog maar zo’n 10 jaar bestond, zoiets indruk maakte. Al reed een auto in die tijd nog geen…20 kilometer per uur! De snelheidslimiet daarentegen lag op 6 kilometer per uur. Een snelheid die de gordijnen normaal gezien wel met rust laat.

Wie was Alexander Gutermann?

Volgens één van zijn nakomelingen, Carla Mauersberg, was de snelheidsovertreding geen uitzondering. Want Alexander Gutermann zou een echte snelheidsduivel geweest zijn. En in die tijd ook één van de eerste eigenaars van een auto.

Alexander Gutermann kon zich de boete trouwens wel veroorloven. Want hij was de eigenaar van een groot bedrijf in de naai-industrie.

Het Motor-Pferd bezichtigen

Je kunt trouwens nog altijd de automobiel van Alexander Gutermann bezichtigen. Het ‘Motor-Pferd’ zou zich in het PS. Speicher museum in het Duitse einbeck bevinden. Het museum vertelt de geschiedenis van de fiets van de auto.

De start van de automobiel: de Benz-Patent-Motorwagen

Ik vond deze snelheidsboete een leuke anekdote, maar het maakte me ook nieuwsgierig om meer te lezen over die eerste automobiel ook. Maar dat vertel ik in een ander artikel over de geschiedenis van de Benz-Patent-Motorwagen.

Bronnen & foto’s:
Deutschlandfunk Nova
Linkedin
Pexels

Calcio Storico: brutaalste sport ooit

Een collega wees me onlangs op iets wat waarschijnlijk de brutaalste sport ooit moet zijn: Calcio Storico, ook wel Calcio Fiorentino genaamd.

De Calcio Storico kun je samenvatten als een voetbalspel zonder al te veel regels. Je ziet mannen met een bal spelen. Wel in hun handen en niet met hun voeten. Maar je ziet ook veel mannen vechten?. Hárd vechten.

Op het eerste zicht leek het me een soort uitlaatklep voor voetbal hooligans. Een voetbalveld waar ze zich mogen uitleven tegen een rivaliserende hooliganclub.

Maar blijkbaar zit er toch een interessante geschiedenis achter dit Calcio Fiorentino. En die geschiedenis leg ik je hier graag even uit. Wil je de precieze regels kennen en het spel doorgronden? Dan raad ik je de aankoop van het boekje A beginners guide to Calcio Fiorentino aan.

Wat is Calcio Storico?

Calcio Storico wordt ook wel Calcio Fiorentino of Florentijns trapspel genoemd. Het is een gewelddadig balspel met twee teams van elk 27 mannen. Je mag tijdens het spel zowel je handen als voeten gebruiken.

Om een goal te maken moet je de bal in een net gooien aan de overkant van het veld, dat een zanderig terrein is. Een wedstrijd duurt 50 minuten en je hebt ook een scheidsrechter, 6 lijnrechters en een veldmeester om alles in goede banen te leiden.

Bij het afvuren van het kannon wordt de bal het veld ingegooid. En dan breekt de hel los. Schoppen tegen het hoofd is verboden. Maar kopstoten, wurging of zand in de ogen van je tegenstander wrijven is toegelaten. Of beter nog: het wordt aangemoedigd. Het Calcio Storico is één groot vechtfestijn.

Er worden tijdens een wedstrijd dan ook geregeld mensen het veld afgedragen. Gebroken botten zijn ook totaal geen uitzondering.

Calcio Storico/Calcio Fiorentino: ontstaan

Dit wreedaardig balspel stamt uit de 15de eeuw. Het wordt gezien als een vroege vorm van voetbal en stamt zelf waarschijnlijk af van een Romeins balspel. Dat spel was op zijn beurt dan waarschijnlijk weer het resultaat van een soort militaire krachttraining.

Een écht startpunt van het Calcio is  echter moeilijk te bepalen. Balspelen worden immers al sinds mensenheugenis uitgevonden, aangepast en gespeeld.

Omdat Calcio Storico ook Calcio Fiorentino wordt genoemd, kun je al raden waar het ontstaan is: in Firenze (Italië).

Het waren aristocraten die Calcio Storico speelden. Zelfs tot in het Vaticaan speelde men het.

Op het einde van de 15de eeuw kende het spel zo’n grote populariteit dat men het op zowat elk plein in Firenze speelde. In 1490 zou men zelfs gespeeld hebben op de bevroren rivier Arno. En ook in andere landen buiten Italië speelde men het Calcio.

Toch zou de sport in de 18de-19de eeuw nog amper gespeeld worden en uitdoven. Tot het in 1930 een tweede leven kreeg. Sindsdien zijn er jaarlijks drie wedstrijden in juni.

Het evenement Calcio Storico/Calcio Fiorentino

Dit toch wel aparte evenement begint met een stoet in het historisch centrum van Firenze. Compleet met historische kostuums uit de 16de eeuw.

De ploegen die deelnemen aan het Calcio beelden de historische wijken van firenze uit. Elk team (wijk) heeft een eigen embleem. Nu zijn het de districten van Firenze die in teams worden opgedeeld met elk een kleur.

Bron:
Wikipedia
Geef hier je beoordeling van dit artikel. Bedankt!

Mijn genealogisch onderzoek: Deel 1

Onlangs bezocht ik voor de eerste maal in mijn leven het Rijksarchief in Luik (Cointe). Waarom? Om een genealogisch onderzoek te doen naar de voorouders langs mijn vaders kant. De weg van mijn achternaam terug in de tijd volgen. Een spannende zoektocht!

[one-half-first]Mocht je zelf op genealogisch onderzoek willen gaan, dan raad ik je dit boek aan als startpunt aan te schaffen: Stamboom voor dummies.

Hiermee geraak je al goed op weg en weet je op wat je moet letten tijdens je genealogisch onderzoek.[/one-half-first]

[one-half][bol_product_links block_id=”bol_58a9766beb9b9_selected-products” products=”9200000021550450″ name=”StamboomDummies” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”239″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [/one-half]

Als Vlaming naar het archief in Luik (Cointe)

Je vraagt je misschien af waarom ik als Vlaming, geboren en getogen in Limburg, voor een genealogisch onderzoek naar het archief in Luik moet trekken. Maar dat is vrij simpel. Mijn grootouders zijn geboren en getogen in het Waalse Glons,net over de taalgrens met Limburg, regio Tongeren.

Ik kom er jaarlijks nog wel eens wanneer we met Allerheiligen het graf van mijn grootouders bezoeken. Maar het enige wat ik voorlopig van Glons ken is de steile helling waarop het kerkhof ligt, die ene straat met wat huizen en errond de mistige glooiende beboste heuvels. Spannendste aan dat bezoek aan het kerkhof is de NAVO basis die onder diezelfde helling ligt. Maar dat is een ander verhaal…

Op naar het rijksarchief in Luik

Ik vroeg mijn vader en zijn broer, mijn nonkel dus,of ze niet mee wilden naar het rijksarchief in Luik. Het ging immers ook over hun voorgeschiedenis. En zo gingen we op een zaterdag ’s morgens vroeg op pad.

Het rijksarchief Luik ligt buiten het stadscentrum, net langs het voetbalveld van Cointe. Het publieke gebouw lijkt bij aankomst wel wat versterkt. Want de zware plakkaat met erlangs de slagboom doet eerder vermoeden dat er staatsgeheimen liggen opgeslagen.

Niet dus. De verdieping met de leeszaal van het rijksarchief is gezellig en gevuld met boeken, documenten, leestafels en een rij projectoren voor de microfilms.

De microfilms: simpel maar je moet het weten

Zo een microfilm lezen is trouwens niet zo gemakkelijk als je denkt. Of toch niet als je het nog nooit hebt gedaan. Gelukkig zijn er altijd wel andere bezoekers bezig met dezelfde genealogische bronnen. Hulp vragen voor je microfilmontmaagding is zeker toegestaan.

De microfilm bestaat uit een spoel waarop een film is gedraaid. Die spoel zet je op een van de spoelhouders onderaan het projectiescherm. Je trekt de film een beetje uit, legt hem op het projectieschermpje en klemt hem vast in het gleufje van de andere spoelhouder. En dan is het draaien geblazen! Je kent dit principe waarschijnlijk wel uit speelfilms waar journalisten oude krantenkoppen bekijken.

Zoeken zoeken zoeken: het genealogisch onderzoek

Om je voorvaderen op te zoeken is er wel wat speurwerk in de juiste bronnen vereist. Ikzelf ging op zoek naar de voorvaderen aan mijn vaders kant.

Op die manier wou ik de weg van mijn achternaam doorheen de geschiedenis terug opzoeken.
En dat begon bij mijn grootvader. Daar had ik via mijn vader en zijn broer het trouwboekje nog van. Handig! Want dan kon ik al één stap verder de geschiedenis in. Want in het trouwboekje van mijn grootvader stond zijn vader , mijn overgrootvader, vermeld.

En op die manier was het telkens een stapje terug in de tijd via aktes van geboorten en aktes van trouw. Daar staan immers altijd je vader en moeder in vermeld.

Wie waren mijn voorouders? Resultaten van mijn genealogisch onderzoek

Het viel al snel op dat mijn voorouders in de 19de eeuw vaak in dezelfde proto-industrie werkten. Namelijk het vlechten van strooien hoeden.

Deze ontdekking leerde mij een nieuw stukje geschiedenis. Want het blijkt dat in de vallei van de rivier de Jeker het maken van strooien hoeden een belangrijke en omvangrijke industrie was! De moeite waard om er een apart artikeltje op mijn blog te schrijven, wat je hier binnenkort kunt lezen.

Verder zat er ook nog een dienstbode en enkele dagloners in mijn familie. Geen uitzonderlijke beroepen. Maar het brengt me wel dichter bij mijn voorouders.

[one-half-first]Je verliest wel snel het overzicht als je niet aandachtig blijft. Ik raad je dan ook aan om alles goed te noteren en documenten te fotograferen. Thuis kun je dan rustig je stamboom op je computer invoeren. Op die manier krijg je automatisch een mooie stamboom in plaats van dit handmatig te doen. Om je op weg te helpen raad ik je dit boek aan: stamboom maken op pc.[/one-half-first]

[one-half][bol_product_links block_id=”bol_58a97aab51dce_selected-products” products=”1001004011552305″ name=”StamboomPC” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”235″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [/one-half]

Geluk bij een ongeluk: stamboomonderzoek gaat verder

Zoals ik al zei stamt mijn familie grotendeels uit het Waalse Glons. Maar ergens eind 18de eeuw (ja zo ver zat ik al met mijn stamboom!) zijn er daar veel kerkboeken verbrand. Onleesbaar en dus een ramp!

Tot bleek dat net op dat moment mijn familie uit een ander Waals dorp uit de regio lijkt te stammen: Xhandermael. En daar zijn wel nog boeken van bewaard. Een geluk bij een ongeluk dus! En mijn speurtocht  kon weer verder gaan.

Het genealogisch onderzoek loopt nog: een stand van zaken

Waar zit ik nu met mijn genealogisch onderzoek, begin 2017? De oudste voorvader met mijn achternaam blijkt Dieudonné te heten en ergens rond het jaar 1770 geboren te zijn. Leuk weetje:  de aktes uit die tijd zijn opgesteldin hetLatijn. Daarin wordt Dieudonné…Deodati! Rare jongens die voorvaders…

Maar voorlopig zit ik dus in 1770. Dat lijkt nog niet zo ver terug in de tijd. Maar als je er even bij stil staat, dan besef je dat ik nu meer weet over mijn voorvader van vóór de Franse Revolutie en vóór de stichting van de Verenigde Staten.

Toch wel indrukwekkend vind ikzelf. En spannend. Daarom blijf ik verder zoeken en zal ik jullie op de hoogte houden. Tips zijn dus altijd welkom!

[one-half-first]Het boek van het Nederlandse programma ‘Verborgen Verleden’ heeft me in elk geval al op weg geholpen. Ook een aanrader om dit boek te kopen![/one-half-first]

[one-half][bol_product_links block_id=”bol_58a97b48b2ef7_selected-products” products=”9200000028910325″ name=”VerborgenVerleden” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”221″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [/one-half]

De letters van het Hollywood bord: geschiedenis & weetjes

Ze blinken op de Hollywood heuvels van Los Angeles. Duizenden mensen nemen er foto’s van en over heel de wereld spreken ze tot de verbeelding. Ik heb het dan over de befaamde witte letters van het Hollywood bord in de Verenigde Staten.

Een landmark met zo’n bekendheid moet wel een geschiedenis hebben dacht ik dan. Dus ik dook in het verleden en zocht eens wat meer op over het Hollywood teken.

En er kwamen enkele weetjes naar boven waar ik nog nooit van had gehoord!

Het ontstaan van Hollywood en het Hollywood teken

De Hollywood letters zijn opgetrokken in 1923. Hollywood zelf is trouwens niet veel ouder. En het ontstaan ervan verbaasde me wel.

Want het waren Harvey en Daeida Wilcox die in 1887 Hollywood stichtten. Niet voor filmsterren of andere beroemdheden een plek om te wonen te geven. Neen.

Eind 19de eeuw was Hollywood een soort commune waar de aanhangers van de ‘Temperance Movement’ konden samenwonen. Dit was de beweging die tegen de consumptie van alcohol was gekant.

In 1910 smolt Hollywood uiteindelijk samen met Los Angeles en een jaar later trok men de eerste filmstudio’s op.  Daar was de plek geschikt voor want ze lag nog deels braak waardoor er veel plaats was om studio’s en filmsets te bouwen. Anderzijds lag ze ook weer dichtbij de grootstad Los Angeles.

Een tiental jaar later waren in de heuvels van Hollywood dan de beroemde witte letters te zien.

Wil je trouwens meer lezen over de geschiedenis van Hollywood en haar filmsterren? Dan kan ik je het leuke boek Hollywood Boulevard aanraden, verkrijgbaar in Paperback en Ebook.

De geschiedenis van de Hollywood letters

De eerste witte letters die verschenen spelden een langer woord: ‘Hollywoodland’.

Wat veel mensen niet weten is dat de Hollywood letters oorspronkelijk bedoeld waren als vastgoed reclame. Vandaar ook de toevoeging van –land.

Een vastgoedmakelaar had zijn oog immers op de heuvels laten vallen omdat de filmindustrie er sterk groeide. Voor zo’n $ 21.000 (nu zo’n $250.000) richtte men de witte letters op om de verkoop van het vastgoed te stimuleren.

Wat ook weinig geweten is, is dat het oorspronkelijke Hollywood bord verlicht was. En dat met niet minder dan 4.000 gloeilampen! ’s Nachts lichtte dan eerst het woord ‘Holly’, dan ‘Wood’, dan ‘Land’ en dan ‘Hollywoodland’ op. De promotie voor het vastgoed kon men dan tot in de wijde omgeving zien.

Een precieze oprichtingsdatum is echter niet gekend. Omdat het oorspronkelijk een reclamebord was zijn er geen bronnen die verhalen over de witte letters. Enkel in oude kranten kan men een startjaar ontdekken vanaf wanneer de letters zichtbaar zijn op foto’s: 1923.

De aftakeling van de Hollywood letters

Tijdens de Grote Depressie die ontstond in 1929 kwam ook de vastgoedsector in een crisis terecht. Het onderhoud aan het Hollywood teken stopte dan ook. De aftakeling ging zo ver dat de letter H naar beneden donderde.

Maar zelfs toen midden jaren 1940 de witte letters in beheer van Los Angeles kwamen, stopte de aftakeling niet. Men voerde lang discussie over wat men met het Hollywood bord moest aanvangen. En ondertussen tuimelde ook de derde O de heuvels af. Brandstichters takelden dan weer de tweede L toe.

De redding van het Hollywood bord

In 1978 kwam er gelukkig de redding van het Hollywood bord. Door niemand minder dan Hugh Hefner, die we allemaal kennen van het Playboy Magazine.

Hij hield een inzamelactie met enkele andere beroemdheden om de witte Hollywood letters te vervangen en te vernieuwen. Daarna zou het Hollywood teken geregeld een opfrissing krijgen met nieuwe witte verf, zoals in 2012.

Spelen met het Hollywood bord

Meer dan eens was het Hollywood bord het doelwit van grappenmakers. Op 1 januari veranderde iemand de letters nog in ‘Hollyweed’ om de legalisering van weed in Californië te vieren.

Ook in 1976 gebeurde dit al, toen de staat kleine porties marihuana legaliseerde.

De witte letters werden ook al omgevormd tot ‘Ollywood’ tijdens de olie-oorlog in de Perzische golf.  Maar ook de kleuren van het Hollywood bord konden wel eens veranderen. Of het nu ging om het American football team of een politieke kandidaat. Altijd vond er iemand wel een reden om iets uit te spoken met dit symbool.

Verschillende beroemdheden hebben nog wel een inzamelactie gehouden om het omliggende land rond het Hollywood teken op te kopen. Op die manier maakten ze er een beschermd park van dat deze landmark beschermt.

Het Hollywood teken vormde helaas ook al eens het decor voor een zelfmoord. Zoals bij actrice Peg Entwhistle die in 1932 van de letter H sprong.

Waar staan de Hollywood letters?

De Hollywood letters staan in de Hollywood heuvels rond de stad Los Angeles in de staat Californië (Verenigde Staten). Het beste zicht heb je op op de loopbrug op de eerste verdieping van het winkelcentrum rechts van het Chinese Theatre op de Hollywood Boulevard.

Hoe groot zijn de Hollywood letters?

De Hollywood letters zijn 13,7 meter hoog. Het woord is 106,7 meter lang. Dit maakt het zichtbaar in de wijde omgeving. Zelfs vanuit het centrum van Los Angeles.

De letters van het Hollywood bord: leuke weetjes en geschiedenis

Het verbaasde me hoeveel leuke weetjes er in de geschiedenis van het Hollywood bord en de witte letters van hollywood te vinden zijn.

Je kunt wel denken dat het maar enkele letters zijn, een landmark dat over heel de wereld bekend is. Maar zelfs zo’n plek kent een toch wel interessante geschiedenis.

Ken je zelf nog weetjes van het Hollywood teken? Of zelf een landmark met een leuke geschiedenis? Laat het me dan zeker eens weten via een mailtje!

Bronnen:
History.com
Hollywoodsign.com

Crush Texas: een geplande treinbotsing

Texas, Verenigde Staten, 15 september 1896. Op dat moment is het stadje Crush een van de grootste steden in de staat. Maar dat is het maar één dag. Waarom? Omdat het een pop-up stad was die maar voor één doel bestond: “het duel van de ijzeren monsters”, een geënsceneerde treinbotsing met echte treinen.

Ik vertel je hier graag wat meer over deze geplande trein crash, want ik vond het een zeer bizar maar ook interessant verhaal toen ik het voor de eerste keer hoorde.

De economische tijden op het einde van de 19de eeuw zijn niet echt bloeiend te noemen. Nochtans snelt de vooruitgang vooruit. Niet het minste bij de spoorwegmaatschappijen die met telkens nieuwe type treinen de Verenigde Staten ontsluiten.

Een geplande treinbotsing als agressieve marketing: William George Crush

Omdat de economie wat slabbakte bedacht één van die spoorwegmaatschappijen een gedurfde marketingstunt. De Missouri, Kansas & Texas Railroad wou op een originele manier het aantal passagiers en de inkomsten wat opkrikken. En het was de treinbegeleider William George Crush die een gewaagd idee had.

[one-half-first]

William George Crush wou voor meer publiciteit zorgen. En hij zag het groot. Zo bedacht hij een treinbotsing. Het was zijn bedoeling om voor spektakel te zorgen en voor een groot publiek 2 treinen met volle snelheid tegen elkaar te laten botsen.

Deze trein crash zou plaatsvinden in de staat Texas op een verlaten plek. Op deze plek zou een soort pop-up stadje verschijnen.

[/one-half-first]
[one-half][/one-half]

[spacer height=”10px”]

Een geplande treinbotsing: wat met de stoomketels?

Er was echter één probleem. De toenmalige treinen waren locomotiefs met grote stoomketels. Het was de bedoeling om deze treinen tegen hoge snelheid naar elkaar te laten toerijden om zo tot een treinbotsing te komen.

De vraag was natuurlijk wat er zou gebeuren als de twee verhitte stoomketels tegen elkaar zouden crashen. Alle specialisten zeiden dat dit tot een grotere ontploffing zou leiden. Er was maar één ervaringsdeskundige die dit tegensprak. En dat bleek genoeg. Het geplande treinongeluk ging door.

Crush in Texas: een pop-up stadje voor 40.000 toeschouwers

Niet minder dan 40.000 toeschouwers zakten af naar de plek waar de treinen tegen elkaar zouden botsen: de pop-up stad Crush in Texas. Het decor voor een heuse treinbotsing.

[one-half-first][/one-half-first]
[one-half]

Zoveel personen bij elkaar was in die tijd het equivalent van de tweede grootste stad in de staat Texas. Niet weinig dus!

Om naar deze plek te geraken had de Missouri, Kansas & Texas Railroad een speciale trein ingelegd.

Een kaartje kostte $ 2.

[/one-half]

 

Het treinongeluk in Crush, Texas

Hoe ging dit treinongeluk nu plaatsvinden? Er werd in de Crush site allereerst een treinspoor van wel 5 kilometer aangelegd. Hierop reden de treinen in volle snelheid naar elkaar toe.

De stoomtreinen waren elk een 35 ton zwaar. De ene was fel groen geverfd, de andere fel rood. Ze trokken ook elk 6 wagons om de treinbotsing spectaculair te maken.

Voor de toeschouwers was er een platform voorzien, met voor de vips een aparte tribune. Er was ook een restaurant, kermisattracties en andere randevenementen om de dag te vullen.

Om 16:00u vertrokken de treinen. Het treinpersoneel sprong uit de locomotieven toen de treinen op dreef begonnen te raken. Ze zouden met een snelheid van bijna 80 km/uur naar elkaar toe razen.

Een treinbotsing wordt een ramp

De treinbotsing in Crush, Texas, was indrukwekkend. Maar het bleef niet bij de trein crash.

[one-half-first]Zoals gevreesd ontploften de stoomketels bij de impact. Hierdoor vlogen stukken metaal van de trein als schrapnel alle kanten uit. Ook richting het publiek.
Veel toeschouwers raakten gewond. Er vielen minstens twee doden ter plekke, maar velen kregen stukken schrapnel in hun lichaam wat voor zware wonden zorgden. [/one-half-first]
[one-half][/one-half]

Na de eerste chaos liepen veel toeschouwers ook richting de crash om souveniers te verzamelen. Deze waren door de geweldige impact en ontploffing gloeiend heet waardoor er opnieuw enkele gewonden vielen.

William George Crush werd op staande voet ontslagen. Maar de verwachtte negativiteit bleek goed mee te vallen, uiteindelijk groeide de business zelfs. William George Crush kon daarom al snel weer aan de slag bij de spoorwegmaatschappij.

Besluit: de treinbotsing in Crush, Texas

Het is makkelijk om wat meewarig te denken over de geplande treinbotsing. Maar in die tijd, einde 19de eeuw, was het een groot evenement. Stoomlocomotieven bestonden nog niet zo heel lang. Het snelste en meest gebruikte vervoersmiddel was vooral nog het paard.

Het moet dus indrukwekkend zijn geweest om twee indrukwekkende machines in volle snelheid tegen elkaar te zien botsen.

Deze gebeurtenis toont dan wel weer aan dat we als mens vaak denken dat we alle krachten kunnen controleren. Maar onderschatting loopt zelden goed af.

Bron:
Wikipedia
KWBU

Beoordeel dit artikel: