Tag Archives: 20ste

Mijn genealogisch onderzoek: Deel 1

Onlangs bezocht ik voor de eerste maal in mijn leven het Rijksarchief in Luik (Cointe). Waarom? Om een genealogisch onderzoek te doen naar de voorouders langs mijn vaders kant. De weg van mijn achternaam terug in de tijd volgen. Een spannende zoektocht!

[one-half-first]Mocht je zelf op genealogisch onderzoek willen gaan, dan raad ik je dit boek aan als startpunt aan te schaffen: Stamboom voor dummies.

Hiermee geraak je al goed op weg en weet je op wat je moet letten tijdens je genealogisch onderzoek.[/one-half-first]

[one-half][bol_product_links block_id=”bol_58a9766beb9b9_selected-products” products=”9200000021550450″ name=”StamboomDummies” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”239″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [/one-half]

Als Vlaming naar het archief in Luik (Cointe)

Je vraagt je misschien af waarom ik als Vlaming, geboren en getogen in Limburg, voor een genealogisch onderzoek naar het archief in Luik moet trekken. Maar dat is vrij simpel. Mijn grootouders zijn geboren en getogen in het Waalse Glons,net over de taalgrens met Limburg, regio Tongeren.

Ik kom er jaarlijks nog wel eens wanneer we met Allerheiligen het graf van mijn grootouders bezoeken. Maar het enige wat ik voorlopig van Glons ken is de steile helling waarop het kerkhof ligt, die ene straat met wat huizen en errond de mistige glooiende beboste heuvels. Spannendste aan dat bezoek aan het kerkhof is de NAVO basis die onder diezelfde helling ligt. Maar dat is een ander verhaal…

Op naar het rijksarchief in Luik

Ik vroeg mijn vader en zijn broer, mijn nonkel dus,of ze niet mee wilden naar het rijksarchief in Luik. Het ging immers ook over hun voorgeschiedenis. En zo gingen we op een zaterdag ’s morgens vroeg op pad.

Het rijksarchief Luik ligt buiten het stadscentrum, net langs het voetbalveld van Cointe. Het publieke gebouw lijkt bij aankomst wel wat versterkt. Want de zware plakkaat met erlangs de slagboom doet eerder vermoeden dat er staatsgeheimen liggen opgeslagen.

Niet dus. De verdieping met de leeszaal van het rijksarchief is gezellig en gevuld met boeken, documenten, leestafels en een rij projectoren voor de microfilms.

De microfilms: simpel maar je moet het weten

Zo een microfilm lezen is trouwens niet zo gemakkelijk als je denkt. Of toch niet als je het nog nooit hebt gedaan. Gelukkig zijn er altijd wel andere bezoekers bezig met dezelfde genealogische bronnen. Hulp vragen voor je microfilmontmaagding is zeker toegestaan.

De microfilm bestaat uit een spoel waarop een film is gedraaid. Die spoel zet je op een van de spoelhouders onderaan het projectiescherm. Je trekt de film een beetje uit, legt hem op het projectieschermpje en klemt hem vast in het gleufje van de andere spoelhouder. En dan is het draaien geblazen! Je kent dit principe waarschijnlijk wel uit speelfilms waar journalisten oude krantenkoppen bekijken.

Zoeken zoeken zoeken: het genealogisch onderzoek

Om je voorvaderen op te zoeken is er wel wat speurwerk in de juiste bronnen vereist. Ikzelf ging op zoek naar de voorvaderen aan mijn vaders kant.

Op die manier wou ik de weg van mijn achternaam doorheen de geschiedenis terug opzoeken.
En dat begon bij mijn grootvader. Daar had ik via mijn vader en zijn broer het trouwboekje nog van. Handig! Want dan kon ik al één stap verder de geschiedenis in. Want in het trouwboekje van mijn grootvader stond zijn vader , mijn overgrootvader, vermeld.

En op die manier was het telkens een stapje terug in de tijd via aktes van geboorten en aktes van trouw. Daar staan immers altijd je vader en moeder in vermeld.

Wie waren mijn voorouders? Resultaten van mijn genealogisch onderzoek

Het viel al snel op dat mijn voorouders in de 19de eeuw vaak in dezelfde proto-industrie werkten. Namelijk het vlechten van strooien hoeden.

Deze ontdekking leerde mij een nieuw stukje geschiedenis. Want het blijkt dat in de vallei van de rivier de Jeker het maken van strooien hoeden een belangrijke en omvangrijke industrie was! De moeite waard om er een apart artikeltje op mijn blog te schrijven, wat je hier binnenkort kunt lezen.

Verder zat er ook nog een dienstbode en enkele dagloners in mijn familie. Geen uitzonderlijke beroepen. Maar het brengt me wel dichter bij mijn voorouders.

[one-half-first]Je verliest wel snel het overzicht als je niet aandachtig blijft. Ik raad je dan ook aan om alles goed te noteren en documenten te fotograferen. Thuis kun je dan rustig je stamboom op je computer invoeren. Op die manier krijg je automatisch een mooie stamboom in plaats van dit handmatig te doen. Om je op weg te helpen raad ik je dit boek aan: stamboom maken op pc.[/one-half-first]

[one-half][bol_product_links block_id=”bol_58a97aab51dce_selected-products” products=”1001004011552305″ name=”StamboomPC” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”235″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [/one-half]

Geluk bij een ongeluk: stamboomonderzoek gaat verder

Zoals ik al zei stamt mijn familie grotendeels uit het Waalse Glons. Maar ergens eind 18de eeuw (ja zo ver zat ik al met mijn stamboom!) zijn er daar veel kerkboeken verbrand. Onleesbaar en dus een ramp!

Tot bleek dat net op dat moment mijn familie uit een ander Waals dorp uit de regio lijkt te stammen: Xhandermael. En daar zijn wel nog boeken van bewaard. Een geluk bij een ongeluk dus! En mijn speurtocht  kon weer verder gaan.

Het genealogisch onderzoek loopt nog: een stand van zaken

Waar zit ik nu met mijn genealogisch onderzoek, begin 2017? De oudste voorvader met mijn achternaam blijkt Dieudonné te heten en ergens rond het jaar 1770 geboren te zijn. Leuk weetje:  de aktes uit die tijd zijn opgesteldin hetLatijn. Daarin wordt Dieudonné…Deodati! Rare jongens die voorvaders…

Maar voorlopig zit ik dus in 1770. Dat lijkt nog niet zo ver terug in de tijd. Maar als je er even bij stil staat, dan besef je dat ik nu meer weet over mijn voorvader van vóór de Franse Revolutie en vóór de stichting van de Verenigde Staten.

Toch wel indrukwekkend vind ikzelf. En spannend. Daarom blijf ik verder zoeken en zal ik jullie op de hoogte houden. Tips zijn dus altijd welkom!

[one-half-first]Het boek van het Nederlandse programma ‘Verborgen Verleden’ heeft me in elk geval al op weg geholpen. Ook een aanrader om dit boek te kopen![/one-half-first]

[one-half][bol_product_links block_id=”bol_58a97b48b2ef7_selected-products” products=”9200000028910325″ name=”VerborgenVerleden” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”221″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″] [/one-half]

Mijn bezoek: Leopoldskazerne Gent

Een bezoekje brengen aan de Leopoldskazerne van Gent. Dat had ik altijd al eens willen doen én is me gelukt. Het vinden van militair erfgoed levert immers altijd interessante verhalen op. Maar de Leopoldskazerne in Gent heeft voor mij ook een sentimentele waarde.

Met mijn fotocamera in de aanslag trok ik naar deze bekende plek in Gent. Klaar om de sfeer op te snuiven.

Mijn geschiedenis met de kazerne van Gent

De kazerne van Gent heeft me altijd wel geïntrigeerd. Mijn vader heeft er vroeger nog weken verbleven, tijdens zijn legerdienst. Ik kende dus al wat verhalen over de kazerne, de verblijven en de (sportieve) drilloefeningen die men er hield. Toch was ik er nog nooit geraakt. Tot nu.

Onlangs vond er echter een boekenverkoop voor het goede doel plaats. Het moment om tijdens het weekend eens de opengestelde hoekjes van de kazerne te bekijken.

Leopoldskazerne: de geschiedenis van een kazerne in Gent

De Leopoldskazerne in Gent, door velen ook de Leopoldkazerne of ‘het Leopolleke’ genoemd, heeft een rijke geschiedenis. Die is zowel militair als niet-militair getint.

Op de plek waar de Leopoldskazerne nu staat, stond de infanteriekazerne van de Katenberg. Die zou in 1830 echter gesloopt worden omdat ze het zicht op de stad belemmerde.

De bouw van de Leopoldkazerne vond dan weer een zeventigtal jaren later plaats rond de eeuwwisseling: 1902-1906. Architect Modeste de Noyette zorgde dat het vijfhoekig geboud een eclectische stijl kreeg.

De Leopoldskazerne van Gent tijdens de wereldoorlogen

De Leopoldskazerne in Gent kende een woelige oorlogsgeschiedenis. Zo bezetten Duitse troepen haar tijdens de Eerste Wereldoorlog. Zij doopten de kazerne van Gent om tot de “Kaserne Kaiser Wilhelm”.

De Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog waren echter ook positief nieuws voor de Leopoldskazerne. Zij vervingen immers de gasverlichting door elektriciteit en moderniseerden het keukencomplex.

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleven er Duitse troepen in de Leopoldskazerne. Zij betekenden minder goed nieuws. Ze verwijderden immers vijf torenspitsen en zowat alle ijzeren sierspitsen. Want de Luftwaffe plaatsen zowel een radarinstallatie als luchtafweergeschut in de kazerne van Gent.

Een nieuwe functie voor de Leopoldskazerne van Gent

Het Belgische 2de Linie Regiment dat oorspronkelijk de Gentse kazerne bevolkte werd na de Tweede Wereldoorlog in Duitsland ingezet (BSD). Daarom kenden de gebouwen nieuwe bewoners: namelijk scholen en andere diensten.

Zo zou de medische dienst vanaf 1955 naar de Leopoldskazerne verhuizen. Dit zou de medische opleiding voor militairen verzorgen.

Ook het Hoger Instituut voor Schone Kunstens (HISK) heeft er nu haar intrek genomen.

De Leopoldskazerne van Gent: een bezoekje waard

De Leopoldskazerne van Gent is zeker een bezoekje waard. Naast een diverse geschiedenis is het ook een indrukwekkend beeld als je door de toegangspoort het wijde binnenplein opwandelt. Het gebouw neemt ook een prominente plaats in het Gents stadsbeeld in. Eens naar de binnenkant kijken kan dus zeker geen kwaad.

Ben jij er ook gelegerd geweest?

Ben jij ook in de Leopoldskazerne gelegerd geweest? Voor een historisch project verzamel ik leuke en interessante getuigenissen die meer vertellen over de Leopoldskazerne. Wil je zelf een verhaal (kan anoniem) delen? Geef medan zeker een seintje via mijn contactformulier!

Links:
Onroerend Erfgoed
Stad Gent
Wikipedia