Category Archives: Geschiedenis blog

Geschiedenis blog

Life hacks uit het verleden: wijn koelen

Leave a comment

Eind 19de eeuw kende de sigaret een grotere populariteit dan nu. De concurrentie tussen sigarettenmerken was dus ook veel harder. De marketingjongens moesten dus creatief zijn om op te vallen in het grote aanbod.

Daarom begonnen fabrikanten kaartjes in hun pakjes te steken. Op die kaartjes stonden vaak afbeeldingen of levenstips, zogenaamde life hacks.

Deze kaartjes, met ook natuurbeelden of beroemdheden op, zouden al snel populair worden. Men ging ook vaak aan het ruilen ermee. Nu, zo’n honderd jaar later, is het interessant om eens te zien welke levenstips men vroeger verspreidde.

Gallaher’s Cigarettes: life hacks

Begin 20ste eeuw begon het sigarettenmerk “Gallaher Ltd of Belfast and London” met het printen van life hacks kaartjes. Een reeks van honderd van dergelijke kaartjes zou ons leven vergemakkelijken.

Gallaher begon met een reeks met tips om je leven te vergemakkelijk. Dat ging van een huisgemaakte brandblusser tot een trucje om splinters uit je vel te trekken. In dit artikel, gepubliceerd in de zomer, geef ik je graag de honderdjarige tip mee om wijn snel te koelen.

[one-half-first]

Life hack: een eeuw geleden een fles wijn koelen

Hoe koelde men meer dan een eeuw geleden nu een fles wijn? Een probleem dat we nu nog altijd wel eens voor hebben. Life Hack nummer 18 helpt ons gelukkig verder.

We hebben geen ijs of koelkast bij de hand, maar sommige wijnen drink je nu eenmaal gekoeld. Wat te doen!? Geen nood! Volg deze stappen:

1.       Draai een doek rond de fles. Liefst een flanellen doek

2.       Zet de fles in een emmer en plaats onder een kraan

3.       Laat koud water over de fles lopen zoals op de afbeelding

4.       Wacht tien minuten

[/one-half-first]
[one-half][/one-half]There you go. Na het uitvoeren van bovenstaande stappen zou je flesje wijn gekoeld moeten zijn. Op net dezelfde manier als iemand het honderd jaar geleden gedaan zou hebben. Historische Schol!

PS: wil je meer weten over wijn en haar geschiedenis? Dan kan ik je dit uitgebreid boek  ‘Het verhaal van wijn’ of ‘Een kleine geschiedenis van wijn’  aanraden.

Geschiedenis blog

Geschiedenis van de truien in de tour de France

Leave a comment

Elk zomer is het weer de hoogmis van de gele maillot: de ronde van Frankrijk. Een mens kan zich al snel de vraag stellen waarom wielrenners zich zo afbeulen. Daarom ging ik eens op zoek naar de geschiedenis van de truien in de tour de France.

De gele trui in de Tour de France – ronde van Frankrijk

De  gele maillot waar het allemaal om draait: de gele trui tour de France. Maar vanwaar die kleur?

Henri Desgrange, bezieler van de ronde van Frankrijk, was begin 20ste eeuw eigenaar van het magazine L’auto. Om meer publiciteit te krijgen bedacht hij samen de andere hoofdredacteur van het tijdschrift, Géo Lefèvre, een fietswedstrijd. De geschiedenis van de ronde van Frankrijk kon beginnen.

Je kunt het natuurlijk al raden. Het magazine L’auto drukte men op geel papier. De ideale inspiratiebron voor de kleur van de gele trui tour de France dus. De gele maillot zou vanaf 1919 de hoofdprijs worden. De ideale marketingstunt!

Wil je zelf een geel shirt van de Tour aanschaffen? Dat kan! Je kan het kopen bij Bol!

De groene trui in de tour de France – ronde van Frankrijk

De groene trui tour de France: de kleur voor de beste sprinter. Ook hier speelt de sponsor een hoofdrol in de keuze van kleur.

Belle-Jardinière bood zich aan als sponsor van de groene trui ronde van Frankrijk. De link met het groene logo is natuurlijk snel gelegd.

Wil je zelf een groen shirt van de Tour aanschaffen? Dat kan! Je kan het kopen bij Bol!

De bolletjestrui in de tour de France – ronde van Frankrijk

De bolletjestrui in de tour de France dan. Een trui die lijkt op de verpakking van snoepjes toch?

Dat vond de toenmalige sponsor chocolat Poulain toch. En zo zien we deze toch wel aparte bolletjestrui verschijnen in de ronde van Frankrijk.

Guillaume Martin werd 12de in de Tour, maar bekijkt in zijn boek Socrates op de fiets de wedstrijd vanuit een filosofisch oogpunt.

De witte trui in de tour de France – ronde van Frankrijk

Tenslotte, de witte trui in de tour de France. Deze is nu symbool voor de beste jongere, maar dat was vroeger anders. Toen stond het wit voor de combinatie van verschillende kleuren.

Zo genoot de gecombineerde witte trui in de ronde van Frankrijk veel aanzien! En dat zie je ook aan de coureurs die hem ooit droegen. Waaronder: de grote Eddy Merckx.

Zelf Tour de France spelen?

Naast geschiedenis hou ik me ook wel bezig met wat meer hedendaagse hobbies zoals…gamen! Zeker met de hele wielerhype durf ik al eens grijpen naar een game waarin ik zelf de gele trui kan veroveren (of toch een poging doen). Een tip? Tour de France voor Playstation 4, XBox One of Windows. Enkel zélf op de fiets kruipen brengt je dichter.

Maar ik ontdekte ook het de Tour de France bordspel Die probeerde ik al eens met vrienden uit, waarbij we het zowel binnen deden terwijl we naar een etappe keken en ‘s avonds buiten met een drankje.

Als je zelf nog tips hebt, dan mag je me ze zeker mailen!

De truien van de tour de France – ronde van Frankrijk

Het is duidelijk: de kleuren van de truien in de ronde van Frankrijk zijn ooit bepaald door de hoofdsponsors. Als historicus vind ik het natuurlijk mooi om te zien dat de traditie al meer dan 100 jaar stand houdt. Benieuwd wie de volgende truienwinnaars worden!

Wist je trouwens dat je de officiële shirts van de ronde van Frankrijk makkelijk kunt kopen? Een must voor elke fan, te koop bij Bol!

geschiedenis Gent, Geschiedenis blog

Mijn bezoek: Leopoldskazerne Gent

Leave a comment

Een bezoekje brengen aan de Leopoldskazerne van Gent. Dat had ik altijd al eens willen doen én is me gelukt. Het vinden van militair erfgoed levert immers altijd interessante verhalen op. Maar de Leopoldskazerne in Gent heeft voor mij ook een sentimentele waarde.

Met mijn fotocamera in de aanslag trok ik naar deze bekende plek in Gent. Klaar om de sfeer op te snuiven.

Mijn geschiedenis met de kazerne van Gent

De kazerne van Gent heeft me altijd wel geïntrigeerd. Mijn vader heeft er vroeger nog weken verbleven, tijdens zijn legerdienst. Ik kende dus al wat verhalen over de kazerne, de verblijven en de (sportieve) drilloefeningen die men er hield. Toch was ik er nog nooit geraakt. Tot nu.

Onlangs vond er echter een boekenverkoop voor het goede doel plaats. Het moment om tijdens het weekend eens de opengestelde hoekjes van de kazerne te bekijken.

Leopoldskazerne: de geschiedenis van een kazerne in Gent

De Leopoldskazerne in Gent, door velen ook de Leopoldkazerne of ‘het Leopolleke’ genoemd, heeft een rijke geschiedenis. Die is zowel militair als niet-militair getint.

Op de plek waar de Leopoldskazerne nu staat, stond de infanteriekazerne van de Katenberg. Die zou in 1830 echter gesloopt worden omdat ze het zicht op de stad belemmerde.

De bouw van de Leopoldkazerne vond dan weer een zeventigtal jaren later plaats rond de eeuwwisseling: 1902-1906. Architect Modeste de Noyette zorgde dat het vijfhoekig geboud een eclectische stijl kreeg.

De Leopoldskazerne van Gent tijdens de wereldoorlogen

De Leopoldskazerne in Gent kende een woelige oorlogsgeschiedenis. Zo bezetten Duitse troepen haar tijdens de Eerste Wereldoorlog. Zij doopten de kazerne van Gent om tot de “Kaserne Kaiser Wilhelm”.

De Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog waren echter ook positief nieuws voor de Leopoldskazerne. Zij vervingen immers de gasverlichting door elektriciteit en moderniseerden het keukencomplex.

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleven er Duitse troepen in de Leopoldskazerne. Zij betekenden minder goed nieuws. Ze verwijderden immers vijf torenspitsen en zowat alle ijzeren sierspitsen. Want de Luftwaffe plaatsen zowel een radarinstallatie als luchtafweergeschut in de kazerne van Gent.

Een nieuwe functie voor de Leopoldskazerne van Gent

Het Belgische 2de Linie Regiment dat oorspronkelijk de Gentse kazerne bevolkte werd na de Tweede Wereldoorlog in Duitsland ingezet (BSD). Daarom kenden de gebouwen nieuwe bewoners: namelijk scholen en andere diensten.

Zo zou de medische dienst vanaf 1955 naar de Leopoldskazerne verhuizen. Dit zou de medische opleiding voor militairen verzorgen.

Ook het Hoger Instituut voor Schone Kunstens (HISK) heeft er nu haar intrek genomen.

De Leopoldskazerne van Gent: een bezoekje waard

De Leopoldskazerne van Gent is zeker een bezoekje waard. Naast een diverse geschiedenis is het ook een indrukwekkend beeld als je door de toegangspoort het wijde binnenplein opwandelt. Het gebouw neemt ook een prominente plaats in het Gents stadsbeeld in. Eens naar de binnenkant kijken kan dus zeker geen kwaad.

Ben jij er ook gelegerd geweest?

Ben jij ook in de Leopoldskazerne gelegerd geweest? Voor een historisch project verzamel ik leuke en interessante getuigenissen die meer vertellen over de Leopoldskazerne. Wil je zelf een verhaal (kan anoniem) delen? Geef medan zeker een seintje via mijn contactformulier!

Links:
Onroerend Erfgoed
Stad Gent
Wikipedia

Geschiedenis blog

Geschiedenis van de eerste spruitjes

Leave a comment

Spruitkool, ook wel spruitjes genoemd: love them or hate them. Nu de actie ‘Sprout to be Brussels’ loopt, vroeg ik me af wat de herkomst van spruiten is. En waarom men het zo vaak over Brusselse spruitjes heeft.

De herkomst van de eerste spruitjes: de oudheid

Er zijn heel veel soorten spruitjes. Doorheen de eeuwen zijn verschillende soorten spruiten gekweekt. Algemeen gaat men ervan uit dat de eerste gecultiveerde spruiten al duizenden jaren oud zijn.

De Romeinen zouden de spruitkool al gekweekt en gegeten hebben. De mogelijkheid bestaat dat men vóór de Romeinen al spruitjes at. Maar men is vrij zeker dat men dit al sinds de oudheid op grote schaal consumeert.

Brusselse Spruiten: middeleeuwse spruitjes eten in België

Wanneer ging men nu in België spruitjes eten? Men neemt aan dat spruitkool al in de 13de eeuw in West-Europa bekend was. En dus ook in het gebied dat nu België is.

Het is echter aannemelijk dat men via de Romeinen de spruiten in West-Europa al veel eerder leerde kennen. Historisch bewijs hiervan ontbreekt echter nog.

Vanaf de 13de eeuw zou men in de omgeving van Brussel spruitjes cultiveren. Ze zouden in de 18de eeuw uitgroeien tot de spruitjes die we nu nog altijd kennen. Omdat deze zo populair werden, spreekt men nog altijd van Brusselse Spruiten.

Sprout to be Brussels: trots op de Brusselse Spruiten

Men hoeft dus niet enkel trots te zijn op de hoofdstad van België, maar ook op de Brusselse Spruiten zelf.

n teksten vernoemt men de spruitjes pas in de tweede helft van de 16de eeuw voor een eerste keer. De spruitkool kende in deze eeuw immers een steeds groter meer groeiende populariteit. Hierdoor leerden ook de koelere, meer noordelijke gebieden van Europa de Brusselse spruitjes kennen.

Eind 17de eeuw landden er Franse kolonisten in Louisiana (V.S.). Zij introduceerden er vanaf het begin van de 18de eeuw de Brusselse spruiten op het Amerikaanse continent.

De herkomst van spruitkool: vanuit Brussel naar de wereld

Toegegeven, de eerste spruiten at men al in de oudheid. Maar de bekende spruitkool zoals we die nu kennen, de Brusselse Spruiten, cultiveerde men in de middeleeuwen in wat we nu de streek van Brussel – België noemen. België zal pas vanaf 1830 bestaan, en zijn dus veel jonger dan de Brusselse spruitjes! (je kan er meer over lezen in mijn artikel over het ontstaan van België).

Omwille van hun voedingswaarde kende de spruiten een alsmaar groeiende populariteit. Die zorgde ervoor dat de spruitjes over heel de wereld werden geëxporteerd. Hoewel er nu nog altijd veel mensen hun neus optrekken voor de groenten, zijn ze nog altijd wereldberoemd.

Heb je het meer voor de geschiedenis van bananen? Lees dan zeker dit artikel eens.

Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van groenten en fruit in onze streken, dan kan ik je zeker het boek Groenten En Fruit Vroeger en Nu aanraden.

Verder lezen:
Wikipedia Brussels Sprouts
History Brussels Sprouts
First Brussels Sprouts
Geschiedenis blog

Ook al in prehistorie massamoorden

Leave a comment

Ook al in de prehistorie (oertijd) vonden er massamoorden plaats. Dat leerde ik uit een artikel in de krant De Morgen.

Prehistorisch geweld

Als we nu naar de mensheid kijken, dan weet je dat geweld vaak voorkomt. Je kunt je dan de vraag stellen of dit altijd zo is geweest. Want waarom zouden jagers-verzamelaars met elkaar vechten? Er was toch territorium en jachtgebied genoeg voor de nog maar zeer kleine wereldbevolking? Toch blijken geweld en oorlog van alle tijden.

Massamoord in de prehistorie (oertijd)

Er vond niet alleen geweld plaats, maar zelfs heuse massamoorden. Het oudste geval van oorlog dat archeologen tot nu konden vinden, is zowat 14.000 jaar oud. Het gaat dan over een begraafplaats in Soedan. De tientallen lichamen die men hier vond waren met geweld om het leven gebracht.

Ook in Frankfurt vond men een massagraf. Het lijkt erop dat men daar zo’n 7.000 jaar geleden een heel boerendorp werd uitmoordde.

De meest recente vondst is die in Kenia. Aan een rivierbedding vond men de resten van verschillende personen die zo’n 10.000 jaar geleden gewelddadig om het leven zijn gekomen.

Prehistorische rotstekening met gewapende jagers

Wanneer spreken van een oude massamoord?

Waarom spreken archeologen nu van een massamoord? Simpel: deductie. Natuurlijk moeten aan enkele simpele ‘regels’ voldaan worden.

Zo moet je voor een massamoord al de resten vinden van verschillende lichamen. In de hierboven beschreven voorbeelden ging het vaak om tien tot tientallen teruggevonden lichamen.  Natuurlijk moeten de lichamen ook allemaal uit dezelfde tijdsperiode stammen. Je moet ze dus, zoals archeologen zeggen, in dezelfde ‘context’ terugvinden. Tenslotte moet het ook duidelijk om moord gaan. Dit kun je afleiden uit de soort van verwonding waaraan iemand stierf. Is dat door een ingeslagen schedel? Pijlpunten in het lichaam? Of andere sporen van geweld zoals breuken of wapens?

De oertijd/prehistorie: niet zo verschillend van ons

We denken soms snel dat de hedendaagse mens veel verschilt van die in de prehistorie. Dat is op veel vlakken waar, maar op andere toch weer wat minder.

Dat kun je in dit artikel wel afleiden uit het bestaan van geweld, al duizenden jaren aanwezig. Maar ik schreef laatst ook een artikel over ons koopgedrag als in de prehistorie. Ook op dat vlak zijn we nog niet zo heel veel veranderd!

Bron: De Morgen, zaterdag 23/01/2016, p13

Mocht je geïnteresseerd zijn om meer te lezen over de prehistorie? Dan raad ik je dit boek aan:

[bol_product_links block_id=”bol_571e402aa46ba_selected-products” products=”9200000002271538″ name=”MAssamoordprehistorie” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]