Category Archives: Geschiedenis blog

De eerste: snelheidsboete

Wist je dat…snelheidsboetes al meer dan een eeuw bestaan? Ergens op het internet zwerft er een foto van een oud document rond. En dat klein stukje archiefpapier zou wel eens de oudste snelheidsboete ooit kunnen zijn.

De eerste snelheidsboete?

16 mei 1895. Dat is de datum van de vermoedelijke oudste officiële snelheidsboete. En die schreef de politie uit in…Duitsland Duidelijk niet voor niets het land van de autosport!

Het was ene Alexander Gutermann die deze bedenkelijke eer toegeschreven kreeg. Let trouwens op de manier waarop deze Gutermann wordt aangesproken: “Sehr geehrter” (zeer geëerde). Een beleefde tijd, maar Alexander Gutermann zou zijn straf niet ontlopen.

De boete bedroeg toen 3 Duitse mark. Omgerekend is dat nu zo’n 50 euro. Eind 19de eeuw was dat ongeveer het dagloon van een arbeider.

Dit is waarschijnlijk de eerste snelheidsboete

Wat was er gebeurd?

Waarom kreeg deze Gutermann nu deze verkeersboete? Volgens de snelheidsboete had hij met zijn “Benz-Motor-Pferd” (letterlijk vertaald zijn “Benz-Motorpaard”) te “gezwind” door de straten van Denzlingen gereden.

Maar hoe kon de politie in 1895 nu zeggen dat iemand te snel reed? Flitspalen had men natuurlijk niet. En al zeker niet in het kleine Denzlingen, een dorpje in de Duitse deelstaat Bäden-Wurttemberg, niet ver van Freiburg im Breisgau. Maar men had een andere manier om te kijken hoe hard het ‘Benz-Motorpaard’ reed.

Want naast gezwind had Alexander Gutermann zo hard gereden dat de gordijnen van het lokale café hadden bewogen! Je kunt je natuurlijk indenken dat eind 19de eeuw, toen de automobiel nog maar zo’n 10 jaar bestond, zoiets indruk maakte. Al reed een auto in die tijd nog geen…20 kilometer per uur! De snelheidslimiet daarentegen lag op 6 kilometer per uur. Een snelheid die de gordijnen normaal gezien wel met rust laat.

Wie was Alexander Gutermann?

Volgens één van zijn nakomelingen, Carla Mauersberg, was de snelheidsovertreding geen uitzondering. Want Alexander Gutermann zou een echte snelheidsduivel geweest zijn. En in die tijd ook één van de eerste eigenaars van een auto.

Alexander Gutermann kon zich de boete trouwens wel veroorloven. Want hij was de eigenaar van een groot bedrijf in de naai-industrie.

Het Motor-Pferd bezichtigen

Je kunt trouwens nog altijd de automobiel van Alexander Gutermann bezichtigen. Het ‘Motor-Pferd’ zou zich in het PS. Speicher museum in het Duitse einbeck bevinden. Het museum vertelt de geschiedenis van de fiets van de auto.

De start van de automobiel: de Benz-Patent-Motorwagen

Ik vond deze snelheidsboete een leuke anekdote, maar het maakte me ook nieuwsgierig om meer te lezen over die eerste automobiel ook. Maar dat vertel ik in een ander artikel over de geschiedenis van de Benz-Patent-Motorwagen.

Bronnen & foto’s:
Deutschlandfunk Nova
Linkedin
Pexels

Wat mag je verwachten in 2018?

Hallo aan iedereen die graag mijn geschiedenis blog eens bezoekt! We zitten ondertussen al in 2018, en ik geef jullie daarom graag een update over mijn toekomstplannen voor deze website.

Hoe was 2017?

2017 was voor deze geschiedeniswebsite zowel druk als kalm. Door een verandering naar een nieuwe job had ik minder tijd om nieuwe artikels te schrijven. Een artikel schrijven dat historisch correct is én de gebruiksvriendelijkheid van de website onderhouden neemt nu eenmaal veel tijd in beslag. Daarom legde ik me in 2017 eerder toe op het verbeteren van mijn schrijfproces en het nemen van foto’s, in plaats van artikels te publiceren. Even achteruit om erna weer vooruit te gaan.

Daarnaast kreeg ik ook verschillende toffe mails met vragen van bezoekers, maar ook uitnodigingen om films te kijken of historische producten uit te proberen. Zo kreeg ik tijdens een persvisie de film Tulip Fever te zien, waarna ik er natuurlijk ook een filmrecensie schreef. Een Nederlandse uitgever contacteerde mij dan weer om en gezelschapsspel met historisch thema uit te proberen. Maar daarover later meer…

Resultaten kwaliteitscontrole

Eind 2017 liet ik ook een kwaliteitsenquête lopen. Bezoekers konden op een schaal van 1 tot 5 aangeven hoe leuk ze mijn blogartikels vinden. 150 bezoekers gaven hun mening, en de resultaten zijn ondertussen binnen!

  • 45,7% gaf aan dat de blog super is en dat ik zeker moet blijven verder doen
  • 35,1% gaf aan dat ze de blog goed vinden
  • 7,9% vond de blog ok maar verwacht er nog wat meer van
  • 2,6% vond de blog niet zo leuk
  • 8,6% keert niet meer terug naar de blog

Het is leuk om te zien dat er zoveel lezers van mijn geschiedenisartikels genieten. Maar ik hou natuurlijk ook rekening met de tips die lezers gaven. Zo vroegen enkelen om wat langere artikels te schrijven en om de teksten begrijpbaar te houden Komt voor mekaar!

Wat zal er allemaal in 2018 gebeuren?

In 2017 verschenen er misschien niet meer zo veel nieuwe artikels op deze geschiedenis blog. Maar dat zal in 2018 veranderen!

Zo staan er algemene geschiedenisartikels op stapel, maar ook nieuwe recensies van historische boeken en films, reviews op uitnodiging, mijn beste zelfgemaakte foto’s en verslagjes van mijn bezoeken aan historische plaatsen. Er zullen ook enkele gastschrijvers een bijdrage leveren. Iets om naar uit te kijken!

Ben je al ingeschreven op mijn nieuwsbrief (dat kan je hier doen)? In 2018 krijg je elke maand eentje in je mailbox. Wat zal er in staan? De gepubliceerde artikels van die maand en mijn mooiste instagramfoto’s krijgen er een plaatsje in. Je bent ook als eerste op de hoogte wanneer ik nog eens een lezing geef of een artikel publiceer.

Tenslotte heb ik het uitzicht van mijn website wat veranderd. Ik werk nu met grotere foto’s en heb de pagina’s wat lichter gemaakt. Heb je nog tips of opmerkingen, dan mag je me altijd een mailtje sturen!

Tot in 2018?

Zo, dat zijn alvast enkele toekomstplannen die weer wat leven in mijn blog zullen brengen. Ik hoop alvast dat ik je ook in 2018 weer als lezer mag verwelkomen. Tot dan!

Mijn geschiedenis blog bezoeken
Foto’s: pexels.com

Op uitnodiging: Tulip Fever recensie

Zomer 2017, en mijn blog verrast me weer. Want omwille van mijn artikel over de tulpencrisis (volgens mij één van de meest intrigerende stukjes geschiedenis) kreeg ik een persvisie voorgeschoteld. Distributeur Entertainment One was immers zo vriendelijk om mij uit te nodigen één van haar films op voorhand te bekijken. En zie hier het resultaat: mijn recensie van de film Tulip Fever.

De film Tulip Fever in het kort

De historische film Tulip Fever speelt zich af in het Holland van de 17de eeuw. De Gouden Periode. Economisch gezien is er een nieuw exotisch product op de markt: de tulp. Een bloem die vanuit de Nederlandse kolonies werd ingevoerd.

Sommige tulpenvarianten zijn zo zeldzaam dat men er veel geld voor geeft. Wat ruimte geeft voor speculatie op tulpenbollen die men koopt, in de hoop dat er een kostbare bloem uit groeit.

Het is in deze tijden dat we het verhaal van het weeskind Sophia leren kennen. Zij wordt als knappe kloosterlinge uitgekozen door de rijke handelaar en weduwnaar Cornelis Sandvoort. Want Cornelis is op zoek naar een vrouw die hem een zoon kan geven, zodat zijn naam en faam blijft voortbestaan.

Jan Van Loos: schilder en spelbreker

Er komt echter geen zoon en het huwelijk kun je niet echt geslaagd noemen. Sophia valt dan ook nog eens voor de charmes van de schilder Jan Van Loos, die het portret van Sophia en Cornelis komt schilderen. Het is acteur Dane Dehaan die Jan Van Loos speelt. Zijn rol kan je cliché vinden – de jonge wilde schilder die de liefdesrivaal van de oudere stijvere rijkaard is. Maar goed, dat gevoel is een beetje de rode draad doorheen heel de film, en dat ligt niet enkel aan het fictieve personage van Jan Van Loos.

Tegelijkertijd beleeft ook de dienster ten huize Sandvoort, Maria, haar eigen relatieperikelen. Net zoals Sophia wil ze wegvluchten met haar geliefde om een eigen leven op te starten. Beide koppels zien het speculeren met tulpen als uitweg om aan genoeg geld te komen. Of die riskante plannen lukken is natuurlijk de vraag.

De belangrijkste vraag: vond ik de film Tulip Fever goed?

Natuurlijk verwacht je in een recensie van de film Tulip Fever dat ik jullie zeg of ik de film aanraad of niet. Mijn mening is dat het een leuke tv film is om samen in de zetel naar te kijken. Voor een bioscoopbezoek vind ik hem niet goed genoeg.

Waarom? Ik vind het verhaal vaak zeer verwarrend verteld. Er komt zo veel bij kijken dat het teveel wordt. De kijker kan dan nog moeilijk meegesleurd worden in het verhaal. Het eerste deel van de film wordt ook verteld vanuit het perspectief van de dienster Maria. Met een voice-over vertelt ze een goed half uur lang een groot deel van het verhaal met daarbij een snelle montage. Zo krijg je al een grote portie van het boek,waarop de film is gebaseerd, voorgeschoteld. In allerijl moet je veel verwerken en de film dreigt je daarom al in het eerste deel kwijt te geraken. De intro duurt nu immers wat té lang.

Na die lange intro in vogelvlucht legt de film de focus op Sophia. Vanaf dan komt er een degelijke vertelstructuur en ga je dieper in het verhaal getrokken worden. Het rare vond ik dat de voice-over van Maria zo goed als verdwijnt en men nu het verhaal verteld vanuit Sophia haar blik.

De plotwendingen zijn wel soms met de haren erbij getrokken. Identiteitsverwisselingen, komische scènes, het gebruikelijke personage dat fouten maakt omdat hij niet van de drank kan blijven. Het voelt allemaal niet zo heel origineel aan.

Uiteindelijk kan ik mijn review besluiten dat de film Tulip Fever een light versie is van The girl with the pearl earring. Een zeer gelijkende film waar het verhaal rustig uit de doeken wordt gedaan en de personages meer diepte kennen.

Veel bekend volk

Door de, volgens mij toch wel vrij indrukwekkende, cast lagen mijn verwachtingen ook wat te hoog. Niet alleen is er hoofdrolspeler Christoph Waltz. Maar ook namen als Holliday Gtainger (The Borgias), Kevin McKidd (Rome, Grey’s Anatomy), Zach Galifianakis (The Hangover) en model Cara Delevigne zullen je bekend in de oren klinken. Soms huppelt ook nog Judi Dench door het scherm, vooral bekend van James Bond. Helaas is Tulip Fever niet het beste werk in hun carrière.

Bekijk toch maar de film Tulip Fever

Raad ik je nu af om deze film te bekijken? Zeker niet. Want het blijft een film die je onderdompelt in de 17de eeuw. En dan ook nog eens tijdens de chaotische maar interessante tijd van de Tulpencrisis.

Voor de liefhebbers van films zoals The girl with the pearl earring is Tulip Fever een herkenbare film, maar het zal ook een aangename film zijn. Ook voor geschiedenisliefhebbers zal Tulip Fever leuk zijn. Verwacht alleen geen diepgaand verhaal met uitgepuurde personages.

Trailer Tulip Fever

Ik geef je als uitsmijter natuurlijk ook nog de trailer van Tulip Fever mee:

De geschiedenis van gewijde gestreken Gentse mastellen

“Zin om een gestreken mastel te eten?”.  Als Limburger in Gent had ik geen idee wat dat was, een ‘gestreken mastel’. Laat staan dat ik wist dat er ook iets bestaat als ‘gewijde mastellen’. En ik vond het al helemaal gek worden toen bleek dat je het kan eten.

Nochtans is een Gentse gestreken mastel een lokaal streekproduct dat op mijn lijf geschreven staat. Want een gewijde mastel is een historisch streekgerecht, vooral klaargemaakt in de Gentse wijk Patershol, in het centrum van de stad. Ik groef wat dieper in de Gentse cultuur en vertel je hieronder graag meer over de geschiedenis van dit gerecht.

De geschiedenis van de gewijde gestreken mastel van Gent: Sint-Hubertus

Het recept van de gestreken mastellen kent haar origine zo’n 900 jaar geleden. We zitten dan volop in de middeleeuwen. Een moment dat Gent als stad haar vlucht omhoog kende. Maar ook in Brussel kende men dit gebak.

Op dit moment eten de Gentenaren de gestreken mastellen vooral tijdens de Patersholfeesten jaarlijks in augustus.

Maar weinig mensen weten dat de Gentse mastellen eigenlijk op een andere periode in het jaar. Namelijk in november.

Op 3 november is het de dag van Sint Hubertus, de patroonheilige van de jacht. Volgens de legende zouden gewijde mastellen beschermen tegen hondsdolheid. Als je als jager tenminste je Gentse mastellen door een pastoor liet wijden. Vandaar de ‘gewijde mastellen’ van Gent.

Maar wat is dat nu eigenlijk, een Gentse gestreken mastel?

Een Gentse gestreken mastel, of ze nu gewijd is of niet, is een gebak dat gezien wordt als typisch streekproduct. De ingrediënten zijn een soepel deeg en zeker niet te vergeten bruine kandijsuiker en kaneel. Het broodje is rond met een kuiltje erin. Het wordt doorgesneden met hiertussen zouteboter,bruine kandijsuiker en kaneel.

Je eet een Gentse mastel vaak droog. Dit betekent dat ze is afgekoeld maar in een lauw oventje op temperatuur wordt gehouden terwijl ze regelmatig wordt omgedraaid. Mjin voorkeur gaat echter naar een vers gestreken mastel.

Ik heb het trouwens vaak over gestreken en ja, dat betekent inderdaad wat je denkt. Want als je het broodje van een mastel hebt gemaakt, dan wordt het gestreken tussen aluminiumfolie. Hierdoor wordt het een platte koek, smelt de suiker en wordt de kaneelsmaak wat sterker. En dat maakt dit streekproduct net zo typisch en…heerlijk!

De Gentse gestreken mastel: recept

Ik ben geen chef kok,maar ik geef je het hier graag mee: het recept voor een Gentse gestreken mastel


Ben je trouwens op zoek naar écht historische recepten? Historica Annelies Van Wittenbergh dook de geschiedenis in en zocht ze voor je uit. Dat mondde uit in een receptenboek met geschiedkundige omkadering. Het kookboek Smaak! kan ik dus alleen maar aanraden! En je kan het hier verkrijgen.


Een smakelijke geschiedenis van de gewijde Gentse gestreken mastellen

Ik vond het wel leuk, die smakelijke kennismaking met de gestreken mastellen. En als ik in De wijk Patershol in het centrum van Gent op een terrasje vertoef, dan ga ik zeker nog eens zo’n Gentse mastel eten. Of het een gewijde gestreken mastel zal zijn is nog maar de vraag…

Ken je zelf ook de geschiedenis van een streekproduct en wil je dat delen op mijn blog? Neem dan zeker eens contact met me op!


Wil je Gent nog verder verkennen? Dan is dit natuurlijk de ideale handleiding: Time To Momo

Bron:
Wikipedia
Streekproduct

Hoeveel mensen hebben mijn achternaam in België?

Iedereen stelt zich wel eens de vraag ‘Hoeveel mensen hebben mijn achternaam in België?”. Niet dat iemand met dezelfde familienaam daarom meteen familie van je is. Maar het is wel leuk om de verspreiding van je achternaam te kennen. En je kan zelfs op een kaartje zien in welke gemeente de personen die je achternaam delen, wonen. Hieronder vind je de zoekmachine die je helpt bij deze zoektocht.

Er bestaat nu een handige zoekmachine om de verspreiding van je achternaam op te zoeken. Let op: het gaat hier enkel om de mensen die je achternaam hebben in België, niet in het buitenland. Een familielid dat in in een ander land woont valt dus weg uit deze groep. Maar voor België is het zeer interessante en leuke data! De zoekmachine bereik via onderstaande button. Lees zeker verder op deze pagina, want ik geef je onder de button nog extra opzoektips en vertel er over mijn eigen zoektocht.

Wil je zelf aan de slag met je eigen stamboom? Dan kan ik je het boek De geschiedenis van mijn familie aanraden. Een handig invulboek met tips om je familiegeschiedenis aan zowel vaders- als moederskant te ontdekken.

Hoeveel mensen hebben mijn achternaam in België: de zoekmachine

Ik heb zelf eens gezocht naar de spreiding van mijn achternaam in België. En om dat te doen gebruikte ik de zoekmachine van Familiekunde Vlaanderen, waarnaar ik hierboven verwees.

De zoekmachine geeft je binnen enkele seconden een mooi overzicht met data en kaartje. En dat per gemeente, in zowel Vlaanderen als Wallonië. Zeker ook leuk als je weet waar je naaste familie in België woont, want die zal je dan wel herkennen als marketing op de kaart.

Opletten bij het gebruik van de zoekmachine voor achternamen in België!

Het is wel even opletten wanneer je de zoekmachine van Familiekunde Vlaanderen gebruikt. De beste resultaten krijg je niet zomaar. Daarom geef ik je graag enkele tips mee (lees hieronder verder).

  • De plek om je achternaam in te geven is linksonder. Daar staat bij je bezoek aan de website standaard ‘Zoek je familienaam’. Hier moet je op klikken en je familienaam ingeven
  • Gebruik een hoofdletter als je je familienaam ingeeft. Anders werkt de zoekmachine niet
  • De cijfers die je ziet zijn gebaseerd op overheidscijfer uit 2008. Er kunnen dus foutjes inzitten.
  • Je ziet het totaal aantal cijfers links bij de legende staan
  • Je kunt de kleurtjes van de gemeenten met je familienaam veranderen: blauw, bruin, groen of paars
  • Ga na je zoekopdracht met je muis over de gekleurde gemeenten. Je ziet dan de naam van de gemeente, hoeveel mensen er wonen die dezelfde achternaam als jou hebben en je ziet een percentage dat aanduidt hoe groot de door jou opgezochte groep personen is ten opzichte van het totaal aantal inwoners in die gemeente
  • En vergeet niet: iemand met dezelfde achternaam is niet meteen familie van je

Hoe vaak komt mijn achternaam voor (spreiding)? Nu weet je het!

Ik vind de zoekmachine van Familiekunde Vlaanderen alvast handig. Het toont de spreiding van achternamen in België. Het geeft je ook meteen een antwoord op de vraag ‘Hoe vaak komt mijn achternaam voor?’.

Maar ik waarschuw je nogmaals: het is niet dat wanneer iemand dezelfde achternaam als jou heeft, het ook meteen familie is. Wil je dat achterhalen, dan moet je aan stamboomonderzoek (genealogie) doen. Als voorbeeldje kan je eens over mijn stamboomonderzoek lezen.

De betekenis van je achternaam kan je dan weer op andere manieren achterhalen. Ik som de bronnen die je hiervoor moet gebruiken op in mijn artikel over de betekenis van je achternaam.

Weten waar de mensen zitten die dezelfde achternaam hebben in België? Gebruik dan deze zoekmachine:

Wil je zelf aan de slag met je eigen stamboom? Dan kan ik je het boek Mijn Stamboom aanraden. Een handig invulboek met tips om je familiegeschiedenis aan zowel vaders- als moederskant te ontdekken.