Tag Archives: Lanaken

Een muur rond Hocht

[two-thirds-first]In een vorig artikel vertelde ik je al meer over de Freules van de abdij van Hocht. In het krantenartikel dat als bron diende, kwam ik ook wat meer te weten over de bescherming van de maagdelijke Freules. Iets wat niet altijd even makkelijk bleek. Zeker als het aan baron Floris de Merode had gelegen.[/two-thirds-first]
[one-third][/one-third]

Dames met verzuchtingen en kwellingen

Nicolaas Boucherat, abt-generaal van de Cisterciënzers, bezocht in 1612 de abdij van Hocht. Hij was echter wat ontstemd. In een brief schreef hij enkele aanbevelingen voor de abdij:

De abt-generaal raadde aan een hoge muur rond het klooster te bouwen. Volgens hem hadden de aanwezige dames allerlei “verzuchtingen en kwellingen”. Enkel een muur kon hen op “het goede spoor houden”.

Daarenboven vond de abt-generaal het wenselijk om de deur, die naar de kamers van de biechtvader en kapelaan leidde, te verplaatsen. Blijkbaar vertrouwde hij zowel de vrouwen als mannen niet helemaal.

Er bevonden zich volgens de abt-generaal nog andere verleidingen in het klooster. Want ook de bakkerij kon volgens zijn mening best verplaatst worden. De jonge banketbakkers die er werkten vormden een te grote uitdaging voor de dames.

Beschermen van de maagdelijke freules

De hoge muur kwam er pas toen Mgr. Pierre Louis Caraffa, bisschop van Tricarico én pauselijk nuntius, zich over de zaak uitsprak. Hij liet daadwerkelijk een muur optrekken. Die moest “de maagdelijkheid van de nonnen beschermen”. Men vergat bij de bouw echter, bewust of per ongeluk, de nodige fundamenten. Amper één jaar later stortte de muur al op verschillende plaatsen in.

Baron Floris de Merode is verliefd

Omdat de muur niet meer voldeed, beval de Luikse prins-bisschop in 1625 de bouw van een nieuwe muur. Er deed echter een gerucht de ronde dat de bouw van de muur moeilijk maakte. Baron Floris de Merode zou verliefd zijn geweest op abdis Anna de Robles.

Of baron de Merode écht verliefd was en zijn zegje had in de bouw van de muur weet ik niet. Misschien jij wel? Stuur me dan zeker een berichtje via mijn contactpagina. Ook andere verhalen over de abdij van Hocht zijn welkom!

De Freules van de Abdij van Hocht

Als historicus-blogger ontving ik van een lezeres van deze blog een oud krantenartikel. Het draagt de titel “De Freules van de Abdij van Hocht en vertelt een stukje geschiedenis van Hocht. Mijn nieuwsgierigheid was meteen geprikkeld.

Het krantenartikel zelf: artikelreeks ‘Oude Kronieken’

Uit welke periode het krantenartikel stamt, en uit welke krant het komt, is  niet meteen duidelijk. De kop met datum werd weggeknipt. Maar het gaat hier om een artikel in de reeks ‘Oude Kronieken’ van Piet Severijns en William Goole. Wat opzoekingswerk leerde me dat zij deze reeks schreven in de jaren70 – ’80, voor Het Belang van Limburg. Andere werken van hun hand zijn hun artikels over Limburgse familienamen, gemeentes en wapenschilden.

In dit artikel ‘Oude Kronieken’ laten ze hun licht schijnen op een stukje geschiedenis van Hocht. Die info geef ik je hier graag mee.

Een Oude Kroniek: de Abdij van Hocht

De schrijvers pikken in op het moment dat de abdij overging van een abdij voor mannen, gesticht in 1180, naar een vrouwenklooster in 1217. Niet veel later groeide het uit tot een adellijke stift. Dit is een stichting toegankelijk voor adellijke dames. Door de schrijvers van het artikel ‘freules’ genaamd.

Iedereen toegelaten in de adellijke stift van Hocht?

Niet elke adellijke vrouw kon echter toetreden tot de stift. Zo moest men kwartieren (adellijke voorouders) kunnen voorleggen. Dit kon moeilijk worden, want men kon in sommige gevallen wel 16 tot 32 kwartieren eisen. Dit betekende dat men minstens zoveel adellijke voorouders moest hebben! In Hocht moest men 8 kwartieren voorleggen.

Dat men in Hocht ‘maar’ 8 kwartieren eiste, houdt in dat dit klooster gericht was om de eerder jonge of lagere adel. Men had immers ‘maar’ 8 adellijke voorouders nodig.

Geen uitzonderingen? Toch wel!

Natuurlijk kneep men soms wel eens een oogje dicht. Het artikel in Het Belang van Limburg haalt het geval aan van een meisje dat in 1788 leefde. De moeder van het meisje was een onwettig kind. Toch werd het meisje in de kloosterorde opgenomen, hoewel ze de vereiste kwartieren niet kon voorleggen.

Het abdijbrood

Om aanvaard te worden in de stift van Hocht, moest men zich inkopen of van een ‘abdijbrood’ gebruik maken.

Het abdijbrood bestaat nu nog als eetbaar brood. Maar vroeger was het een gunst van een vorst, slechts verleend bij de troonsbestijging van een prins-bisschop. In het geval van Hocht bezat ook het geslacht Pietersheim-de Merode dit voorrecht. Naar het schijnt was één van de familieleden verliefd op de abdis.

Wie leefde er in de abdij van Hocht?

In de abdij van Hocht leefden nonnen, ook wel werkzusters genaamd. Zij legden de drie geloften van gehoorzaamheid, armoede en kuisheid af.

Verder waren er de adellijke dames. Men noemde hen ook wel koornonnen. Zij legden enkel de gelofte van gehoorzaamheid af. Gezien ze van adel waren, lag de gelofte van armoede hen moeilijk. Ook de gelofte van kuisheid volgende ze enkel tijdens hun verblijf in het klooster. De adellijke dames mochten immers de abdij altijd verlaten.

Brave vrouwen in de abdij van Hocht?

Dat de maagdelijkheid van de vrouwen in Hocht niet altijd even makkelijk te beschermen was, vertel ik je volgende keer in een nieuw artikel! Als je makkelijk op de hoogte wilt blijven, dan kun je je altijd inschrijven op mijn nieuwsbrief (rechtkolom).

Weet je zelf meer over de Abdij van Hocht? Laat het dan weten in een reactie hieronder, of stuur me een mail zodat ik nieuwe inspiratie heb voor een toekomstig artikel!

Als je trouwens abdijen wilt bezoeken, dan raad ik je volgende lectuur aan om in huis te halen:

[bol_product_links block_id=”bol_572e043bb72ce_selected-products” products=”1001004007515120″ name=”FreulesHocht” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Gezocht: getuigen Lanaken WO1

Als historicus, geboren en getogen in Lanaken, gaf ik al een lezing over Groot-Lanaken tijdens de Eerste Wereldoorlog. De eerste lezing was in het kader van de Nacht van De Geschiedenis in Lanaken, de andere ging over Edgard de Caritat.

Ondertussen ben ik Groot-Lanaken tijdensWO1 blijven onderzoeken. Een belangrijk verhaal is dat van de beschieting en brand van Lanaken in 1914. De wraak van de Duitsers. In het kader van dit onderzoek zoek ik nog nakomelingen van Lanakenaren die deze Duitse wraak hebben meegemaakt. Hopelijk komen er zo nog historische verhalen en relicten naar boven.

Wat gebeurde er op 4 oktober 1914 in Lanaken?

Wat er gebeurde in een notendop: in Lanaken vertoefden tijdens de eerste maanden oorlog enkele brigades met Belgische soldaten. Ook burgemeester Edgard de Caritat had zich hierbij aangesloten. De Duitse commandant Sterzell, met zijn leger verblijvend in Tongeren, dacht dat het ging om burgers die op de Duitse soldaten schoten. Daarom besloten ze wraak te nemen.

Vanuit Tongeren kwam een strafcolonne die eerst enkele huizen in Briegden in brand stak, om erna hetzelfde te doen in Lanaken (Pietersheim). Ook de kerk van Lanaken werd beschoten.

Nakomelingen van Lanakenaren die de Duitse wraak in WO1 meemaakten

In mijn onderzoek vond ik namen van Lanakenaren die slachtoffers waren en/of de Duitse wraak van dichtbij meemaakten. Met dit artikel hoop ik om nakomelingen van deze personen op het spoor te komen. Wie weet komen er zo nog verhalen of spullen naar boven. Elk detail telt!

Bent u een nakomeling van één van volgende personen, of kent u iemand die dit is, of weet u meer over Groot-Lanaken tijdens de Eerste Wereldoorlog. Stuur dan zeker een mailtje via mijn contactformulier.

Namen van Lanakenaren tijdens WO1:

  • Cecilie Croes (°14/5/1881)
  • Theophiel Haenen
  • Gheelen Helena (°22/12/1866)
  • Kusters Joseph
  • Kusters Piete
  • Kusters Lambert
  • Gerets Jan (°5/8/1864)
  • Wijnants Jan (°24/1/1866)
  • Devue Henri (°5/5/1860)
  • Bevens Sophie (°30/3/1875)
  • Withofs Anna (°6/10/1902)
  • Cops Henri (°1/2/1875)
  • Winten Jan (°1865)
  • Oyen Jacques (°1863)
  • Albrechts Gerard
  • Vankan Arnold (°28/5/1876)
  • Humblet Joseph (°1875)
  • Humblet Josephine
  • Hoeven Jozef
  • Helchtermans Jozef (°1869)
  • Winten Mathijs
  • Hermans Hendrik
  • Borghoms Pierre/Pieter (°10/8/1889)
  • Meertens Jan (°20/12/1883)
  • Huls Balthazar (°4/9/1866)
  • Schellingen Jan (°10/6/1859)

[contact-form-7 id=”52″ title=”Contact form 1″]

Een oude kaart van Lanaken: de Ferrariskaart

Ik sprak al over de Ferrariskaart van Rekem, Neerharen en Pietersheim. Nu is het dan de beurt aan de oude kaart van Lanaken.

Een kerk op de kaart van Lanaken

Op de kaart wordt het 18de eeuwse Lanaken de ‘seigneurie de Lonaken’ genoemd.

Wat al meteen opvalt is een sterke concentratie van de bewoning. De bewoning in het 18de eeuwse Lanaken grensde aan de kerk. Die kende toen nog een andere oriëntering dan ze nu heeft. De huidige Sint-Ursulakerk bouwde men immers in 1860, zo’n honderd jaar na het ontstaan van de Ferrariskaart.

Details van oud Lanaken op de kaart

Wat leren we nog uit deze kaart van Oud-Lanaken? Net zoals we al in de andere woonkernen zagen, hebben ook hier de huizen een aangrenzende boomgaard. Nog opvallend is de Langkeukelbeek die het oude Lanaken doorkruist en richting Pietersheim loopt. Op dit moment ligt deze beek deels onder het Molenweideplein.

Als je de beek richting Pietersheim (rechts op de kaart) volgt, dan vind je aan weerszijden twee afbeeldingen op de kaart. Dit zijn volgens mij vijvers die in het 18de eeuwse Lanaken daar gelegen waren.

Ferraris kaart van Lanaken

Nog opvallend is de tweedeling van grondgebruik in het oude Lanaken. Zo zie je onder de dorpskern de akkervelden liggen. Volgen we de beek naar links op, dan komen we in weilanden terecht. Waarschijnlijk had dit te maken met de eerder vochtige grond hier, door de aanwezigheid van de beek.

Oud Lanaken versus Oud Pietersheim

Hoewel Lanaken nu de kern is van Groot-Lanaken, zien we op de Ferrariskaart dat het in de 18de eeuw niet helemaal hetzelfde was als nu. Toen lag het zwaartepunt eerder in het gehucht Pietersheim, waar er een veel dichtere bewoning was. Niet zo verwonderlijk natuurlijk. De dorpskern was ook in Pietersheim al heel oud, maar je had er de nabijheid van het kasteeldomein dat aantrekkelijk was voor bewoning en voorzieningen.

Heb je zelf nog info? Verbeteringen? Verhalen over een oudere periode uit Lanaken? Laat het dan zeker weten via mijn contactformulier!

Wil je zelf de Ferraris atlas in huis halen? Dat kan! Ik raad je aan ze via Bol te kopen, dat kan je via deze link.

Domein & gehucht Pietersheim in de 18de eeuw

In dit artikel wil ik samen met jou een kijkje nemen naar het domein & gehucht van Pietersheim in de 18de eeuw (1777). Hoe zag het landschap er toen uit? Dat komen we te weten via de bekende Ferraris atlas.

Het kasteeldomein Pietersheim in de 18de eeuw

Op de kaart hieronder zie je het kasteeldomein van Pietersheim. Wat natuurlijk overheerst op dit stukje Ferrariskaart, is het bos van Pietersheim. Aan de afbeelding van de bomen te zien gaat het hier volgens de makers van de kaart over hoogstammen. Niet verwonderlijk wanneer je ook nu nog in het bos komt.

De waterburcht zelf is onderaan de kaart te zien. Het eiland met de drie rode gebouwen toont ons de burchtsite. Het rode gebouw links duidt waarschijnlijk op de verdwenen stallen. Het gebouw in het midden toont ons de woonst van de toenmalige heer. Ook dit gebouw is verdwenen, maar de fundamenten heeft men bij de renovatie van de waterburcht met plantenkorven uitgebeeld. Zo krijg je een idee van hoe het gebouw er heeft uitgezien (met bijvoorbeeld een klein torentje in het midden). Het rode gebouw rechts duidt dan weer op de kapel en andere bijgebouwen waarvan je nu nog goed de sporen terugvindt. Zeker een bezoekje waard dus!

Ferraris Kaart van Pietersheim

Wat we rond de waterburcht zien, zijn de kasteelgrachten. Zij creëren ook de twee eilandjes die je boven het burchteiland op de kaart vindt. De groen en geel gekleurde vakjes die je op deze eilandjes ziet, duiden op moestuinen. Die zorgden rechtstreeks voor voedselvoorziening van de waterburcht. Op dit moment is dit terug omgevormd tot bos.

Wat mis je misschien nog? Het meer recente slot van Pietersheim? Dat werd pas een kleine 20 jaar later dan deze kaart gebouwd.

Het gehucht Pietersheim in de 18de eeuw

Naast het kasteeldomein Pietersheim, heb je natuurlijk ook nog het gehucht Pietersheim. Dit ontstond aan het kruispunt van de huidige Waterstraat en Koning Albertlaan.

Op de kaart zie je duidelijk de Waterstraat. Dit is de straat die van bovenaan de kaart helemaal naar beneden loopt en aan weerszijden gebouwen heeft staan. En waarom Waterstraat? Als je goed kijkt, dan zie je dat er een golvend waterloopje dat de grachten van de waterburcht voedt: de Asbeek.

De Waterstraat zelf heeft amper huizen. Dat zou nochtans niet meer lang duren. Zelfs woningen die er nu nog staan dateren al uit de 19de eeuw. In de vroegste periode van het gehucht Pietersheim zijn het echter de (zoals ze nu heten) Putstraat en Winningerstraat die de kern van de bewoning vormen.

Ook in dit gedeelte van Lanaken (het gehucht Pietersheim) zien we weer veel boomgaarden. Iets wat we ook al in Neerharen en Rekem op de Ferrariskaart ontdekten.

Hocht in de 18de eeuw: rechtstreekse verbinding met Pietersheim

Helemaal rechts zien we Hocht. Deze heeft binnen zijn muren duidelijk moestuinen, boomgaarden en grote gebouwen. Let ook zeker de weg die eruit vertrekt (naar links op de kaart). Langs deze weg ligt een andere beek: de Langkeukelbeek.

Wanneer je die weg volgde, dan kwam je rechtstreeks aan de dreef naar het kasteeldomein uit. Dat stukje dreef bestaat nog en sluit, nu aan op de Koning-Albertlaan. Vandaaruit wordt de rechtstreekse weg naar Hocht afgesneden door het kanaal.

Kaart van Hocht en Pietersheim

Zoals je ziet waren waterwegen een belangrijk onderdeel van het uitzicht van het landschap. Zowel wegen als gebouwen werden afgestemd op de aanwezigheid van rivieren en beken. De waterburcht had de beken nodig voor watervoorziening (persoonlijk en voor de kasteelgrachten). Hocht werd dan weer strategisch bij de Maas gebouwd.

Heb je zelf nog aanvullingen of verbeteringen? Gebruik dan zeker mijn contactformulier!

Kaart zelf bekijken? Dat kan via deze link

De atlas kopen? Dat kan je zo: