Onlangs zag ik eindelijk op tv Cloclo, een film over Claude Francois, de Franse zanger en superster. Ik heb het wel voor dergelijke films die de biografie van, meestal tragische, beroemdheden vertellen.
Ik kende Claude Francois en zijn muziek ook al een beetje, nadat ik ooit eens de film Podium had gezien, een komedie over de zanger. Zijn over the top danspasjes, overacting en doldwaze muziek maakte me ook wel stiekem een fan.
Cloclo review
De film begint in Egypte, waar Claude Francois werd geboren, en toont de familieperikelen waarbinnen de jonge artiest moest opgroeien. Zijn familie moet Egypte immers ontvluchten nadat de Suezcrisis een einde maakt aan de Franse aanwezigheid in het Noord-Afrikaanse land.
Armoede treft het gezin Francois en Claude, die voorbestemd is als bankier, kiest ervoor om drummer te worden in een lokaal orkest dat hem maar een schamel loon uitbetaalt. Dit leidt tot een onherstelbare breuk met zijn vader die deze keuze niet kan verkroppen.
Deze breuk zal maar één van de gebeurtenissen zijn die Claude Francois voor het leven zullen tekenen.
Daarna volgt de film stapsgewijs de moeizame weg naar de top. Een reis waarbij Claude de touwtjes stevig in handen neemt en geen enkele fout toelaat, met de nodige woede-uitbarstingen wanneer het toch misgaat. Meer dan eens zal hij zijn medewerkers en familie duidelijk maken dat elk detail moet kloppen, zelfs al moet hij er plastische chirurgie voor ondergaan.
Cloclo legt als film over Claude Francois niet enkel de nadruk op zijn carrière, want ook zijn privéleven wordt onder de loep genomen. Dit brengt enkele verrassende feiten aan het licht die zelfs grote fans niet allemaal zullen kennen.
Deze Claude Francois film eindigt met zijn dood, waarover ik geen spoilers zal verklappen. Ik kan wel zeggen dat de film duidelijk toewerkt naar zijn dood en doorheen heel het verhaal hier en daar al hints geeft, kleine aanloopjes. De kenner zal ze zeker herkennen.
Een Claude Francois film: wat weetjes
De film Cloclo kwam uit in 2012 en de hoofdrol wordt gespeeld door Jérémie Renier, die als een echte look-a-like zich het personage eigen maakte. Leuk weetje is dat Renier een Belg is, geboren in Brussel. Regisseur van dienst was Florent-Emilio Siri.
Een ander feitje dat in de film naar voren komt, en wat veel mensen niet weten, is dat Claude Francois eigenlijk de oorspronkelijke artiest is van het liedje ‘Comme d’habitude’, wat later ‘My way’ van Frank Sinatra wordt.
De Engelse vertaling van de film is dan ook ‘My way’. In Europa, zeker in Frankrijk, heet de film ‘Cloclo’, wat de bijnaam was van Claude.
Cloclo: mijn besluit over deze Claude Francois film
Als kleine, stiekeme, fan heb ik toch genoten van deze film over Claude Francois. Moeizaam begonnen werd ik enthousiaster naarmate het verhaal vorderde. Ik weet nog niet alles over deze artiest, maar ik heb toch wat bijgeleerd. En ik vind het altijd leuk om met zo’n film in het sfeertje van toen, de jaren ’60 en ’70 met kitsch en disco, te worden ondergedompeld.
Ben je dus geïnteresseerd in Claude Francois? Zet deze film dan zeker op je lijstje! Als je tot het doelpubliek behoort, dan zul je het niet beklagen dat je deze film over de spectaculaire artiest en zijn tragisch einde, opzette.
Voor iemand die opgroeide in de jaren ’90 zal de film Jurassic Park niet onbekend zijn. Voor haar 20-jarig jubileum bracht Universal Studios de film in 2013 ook weer terug in de zalen. Ik vond, en vind, de film nog altijd geweldig én ze gaat over dinosaurussen (ook wel dinosauriërs genoemd). Een Jurassic Park film review staat dus zeker niet mis op mijn geschiedenis blog!
Welcome to Jurassic Park…
Wat missen veel geschiedenisliefhebbers? Het verleden. Daarom zijn ze er ook in geïnteresseerd. Hun grote droom is dan ook tijdreizen om zo de geschiedenis te beleven zoals ze echt gebeurd is. Voor zover ik weet is tijdreizen niet mogelijk, maar in Jurassic Park lost men dit op. Men stuurt mensen niet naar het verleden, maar men haalt het verleden naar het heden. Hoe? Door dinosaurussen weer tot leven te wekken. Simpel, toch?
Jurassic Park: een film over dinosaurussen
De film Jurassic Park is gebaseerd op op het gelijknamige boek van Michael Crichton. Het verhaal gaat over het tot leven wekken van dinosaurussen via gesofisticeerde dna-technieken. De dino’s leven op een verlaten eiland en zullen dienen als attractie van het pretpark genaamd: Jurassic Park.
Michael Crichton probeert met zijn verhaal te waarschuwen voor de gevaren van de steeds evoluerende wetenschappen, met name dna-techniek. Zijn boodschap is duidelijk: we mogen dan wel denken dat we met onze kennis alles in de hand hebben, maar veel blijft onduidelijk. Zeker wanneer het gaat om het creëren van leven.
Daarnaast komen ook enkele theorieën over dinosaurussen naar voren die in de tijd van publicatie, jaren ’80, nieuw en controversieel waren. Nu wordt de meerderheid ervan echter voor waar aangenomen. Op die manier blijft het verhaal en de informatie erin relevant en interessant.
Het is dat sterk verhaal dat deze film goed maakt. De film 65 gaat bijvoorbeeld ook over mensen op de vlucht voor dino’s, maar heeft niet veel om het lijf en is daarom meer een actiefilm.
Film review Jurassic Park: dinosauriërs komen weer tot leven
Maar goed, de film review van Jurassic Park. De film werd geregiseerd door Steven Spielberg, bekend entertainer en filmer van blockbusters. Ook Jurassic Park kun je een blockbuster noemen, maar hierbij wil ik één belangrijke kanttekening maken. Het zijn niet de dinosaurussen die de film zo goed maken, maar het is het verhaal.
De film is goed opgebouwd, met interessante personages, en je zit zelfs zonder voorkennis meteen mee in het verhaal. Momenten van spanningen worden genoeg afgewisseld door momenten van rust.
Naast een sterk verhaal zijn er natuurlijk de dinosaurussen die er zelfs 20 jaar later nog altijd angstaanjagend realistisch uitzien. De special effects blijven in deze tijd van green screens en computeranimaties moeiteloos geloofwaardig.
Verder spelen er ook enkele van de beste acteurs uit de jaren ’90 mee. Denk aan Samuel L. Jackson, Sam Neill, Jeff Goldblum of Richard Attenborough. Ook zij maken deze film weer een stuk sterker.
Op andere vlakken is de film wel achterhaald. De computersystemen waarmee men werkt, de ‘geavanceerde’ systemen in de parkwagens etc zijn dingen die nu al achterhaald zijn. Ik kan me inbeelden dat dit voor de huidige jeugd, die niet in die tijd zijn opgegroeid, het realisme en de kwaliteit van de film wat onderuithaalt.
Mijn mening over de film Jurassic Park
Waarschijnlijk word ik dus wel wat beïnvloed door mijn nostalgische herinneringen aan deze film. Maar toen ik hem onlangs weer in de bioscoop zag heb ik me geen moment verveeld. Ik ben er dus van overtuigd dat als je hem vroeger goed vond, je dit nu nog altijd zult vinden. Maar ook voor ‘nieuwe kijkers’ geïnteresseerd in dino-films lijkt me dit een aanrader.
Het verhaal, dinosaurussen en sterke acteurs zoals Sam Neill, Jeff Goldblum of Samuel L. Jackson zorgen voor een mix die een sterke meeslepende film aflevert.
Klopt de film historisch? Voor zover ik weet, ik ben geen kenner, doet de film haar best om het historisch plaatje te laten kloppen. Auteur Michael Crichton probeerde dit toch te doen in zijn boek en de film volgde dat op dit vlak zo goed mogelijk na.
In ieder geval geeft Jurassic Park de kijker een beter beeld over dinosauriërs dan elke andere film. Documentaires natuurlijk niet meegerekend.
Ook andere aspecten uit de geschiedenis komen in deze film naar boven. Denk bijvoorbeeld aan het personage Ian Malcolm die op een zeer begrijpbare manier de chaos-theorie in de film uitlegt aan het brede publiek van deze blockbuster.
In 2015 werd de film-serie, want er zijn meerdere films in de Jurassic Park serie, opgefrist met Jurassic World, die waarschijnlijk dichter zal aansluiten bij de huidige jeugd. Wil je meer een actie/science fiction versie met dino’s? Dan raad ik je de film 65 met Adam Driver aan.
Bekijk hier de uitgebreide trailer uit 1993:
Hallo, ik ben Rob en schrijf deze geschiedenisblog. Ik ben een historicus en leraar. Met deze geschiedenisblog wil ik mijn passie voor geschiedenis met jullie delen. Veel leesplezier!
