Category Archives: Geschiedenis blog

Wat deden Romeinen: zich scheren!

In de sectie wetenschap van de krant De Standaard (5 oktober 2015) stond een lezersvraag die meteen mijn aandacht trok. Een vraag die ik mezelf ook nog wel zie stellen: “Konden de Romeinen zich wel scheren?”.

Hoogleraar klassieke archeologie van de Universiteit van Amsterdam, Vladimir Stissi, gaf hierop antwoord: ja.

Wat deden de Romeinen? Veel. Ook zichzelf scheren

Je zou het jezelf ook afvragen wanneer je al die gladde marmeren beelden en bustes van Romeinen ziet. Hoewel er mannen met een weelderige baard tussen zitten, zijn de meeste toch glad geschoren. Denk bijvoorbeeld aan de bekende bustes van Julius Caesar.

scheermes romeinen

Het is in ieder geval zo dat stoppels nooit werden afgebeeld op de klassieke beelden. Toch weten we dat het beeld van de gladgeschoren kopjes van de Romeinen klopt. Er zijn immers verschillende archeologische vondsten gedaan van scheermessen uit de tijd van de Romeinen. Deze konden van ijzer of brons zijn. Zo scherp als onze industriële Gilette waren ze niet, maar het Romeinse smeedijzer moest je qua scherpte niet onderschatten. Bewijs hiervan zijn een soort beschermhoesjes van hout of leder die om de scheermessen heen zaten ter bewaring, maar waarschijnlijk ook ter bescherming tegen snijden.

Waarom jezelf scheren in de Romeinse tijd?

Waarom scheerden de Romeinen zich nu? Verschillende redenen waren al in de klassieke oudheid aanwezig:

  • Hygiëne
  • Comfort
  • Mode

Op vlak van mode is het niet zo vreemd te denken dat de Romeinse keizers telkens de trend zetten.

Het dagelijkse leven van Romeinen: trendsetters in scheren?

Zijn de Romeinen de eerste mannen in de geschiedenis die zich schoren? Nee, zeker niet. We zien immers ook op rotstekeningen, waar ook ter wereld, gladgeschoren mannen staan. En dat terwijl een baard tekenen niet zo moeilijk was. De reden waarom deze ontbreken is dus hoogstwaarschijnlijk het feit dat men zich schoor.

De eerste mannen die zich schoren deden dit waarschijnlijk met lange rechte en scherpe messen. Dit was niet helemaal zonder pijn. Maar Vladimir Stissi haalt, volgens mij terecht, het voorbeeld aan van de Egyptenaren. Deze schoren al in de steentijd hun hele hoofd kaal. Dat doe je niet als het heel oncomfortabel of bijna onmogelijk is.

Om eventueel bloed van kleine scheerwondjes te deppen, zocht men zelfs naar het mineraal aluin. Zo vonden archeologen een aluingroeve van wel 9.000 jaar oud.

Scheren, een héél oude traditie

Dus mannen, als je jezelf nog eens scheert, weet dan dat dit een traditie is die de jagers-verzamelaars duizenden jaren geleden al inzette.

Wil je ook een blik werpen op andere aspecten van het Romeinse leven? Hou je ogen dan zeker open wanneer er een reenactment-groep in actie schiet:

De geschiedenis van de eerste kerstkaart

Tijdens de feestdagen, zeker na Halloween of Thanksgiving, zie je overal kerstkaartjes verschijnen. We versturen er ook elk jaar duizenden. Tijdens het kerstshoppen vroeg ik me dan ook af: wat is nu de geschiedenis van de eerste kerstkaart ooit? En in welke eeuw werd de eerste kerstkaart verstuurd? Wel, hieronder vind je de antwoorden!

Wat speurwerk op het internet deed me uitkomen bij volgend kaartje. Dit zou de eerste kerstkaart ooit zijn:

De eerste kerstgroeten

Kerstkaartjes zijn bedoeld om onze kerstgroeten naar familie, vrienden, geliefden of kennissen over te brengen. Dit gebruik is echter al ouder dan de kaartjes zelf.

Zo maakte men in Europa tijdens de middeleeuwen al houtsnijwerken die religieuze taferelen toonden. Dat decoratief hout gaf men dan als geschenk aan anderen.

Het eerste kerstkaartje

De geschiedenis van het eerste kerstkaartje begint in het 19de eeuwse Victoriaanse Engeland, bij Sir Henry Cole. Deze Engelsman , een manusje-van-alles, stond bekend als uitvinder, kunstliefhebber en industrieel. Het was hij die op een makkelijke manier veel mensen een kerstgroet wou overbrengen. Daarom sprak hij een van zijn vrienden aan: John Callcott Horsley. In welke eeuw werd de eerste kerstkaart verstuurd? De 19de eeuw dus!

John Callcott Horsley was ook een Engelsman, die men kende van zijn schilderijen en illustraties. Op verzoek van Sir Henry Cole ging hij aan de slag en ontwierp zo de eerste commerciële kerstkaart. De eerste oplage zou uit 1000 stuks bestaan.

Hoe zag de eerste kerstkaart eruit?

Als je goed kijkt, zie je dat er verschillende taferelen op de kerstkaart op te ontdekken zijn. Zo zie je aan de zijkanten de kerstboodschap van “geven aan de armen”. Aan de linkerkant krijgen ze eten, aan de rechterkant kleren. Dit idee van de kerstboodschap was populair in 1843. In december van dat jaar publiceerde Charles Dickens immers ook zijn boek ‘A Christmas Carol’. Het is mogelijk dat John Callcott Horsley zich hierdoor liet inspireren. Verder zijn er centraal mensen te zien, drinkend van een glas rode wijn. Zelfs een klein meisje mag meedrinken.

Controverse rond die eerste kerstkaart

De taferelen op de kaart werden echter niet zonder enige controverse onthaald in het toch wel preutse Victoriaanse Engeland. Zo stond nog lang niet iedereen achter het idee van geven aan de armen. Ook het openlijk linken van het drinken van alcohol met het christelijke kerstfeest viel bij veel Engelsen verkeerd. Zeker het kleine meisje dat alcohol drinkt werd meteen scheef oog bekeken. Toch stopte dat de opmars van de kerstkaartjes niet. In het tweede jaar bestond de oplage al uit 25.000 stuks.

Geen modegril

Hoewel men dacht dat kerstkaartjes een voorbijgaande hype zou zijn worden ze nog altijd, zelfs met de digitale mogelijkheden die we hebben, veel verstuurd.

Ben je nog op zoek naar kerstkaartjes? Dan kan ik je bijvoorbeeld deze set kerstkaarten in de Bol webshop aanraden!

Prettig kerstfeest iedereen!

De geschiedenis van taal: beeldtaal

Onze taal evolueert altijd. Wanneer je nu onze digitale berichten leest, dan merk je dat veel woorden en zelfs zinnen vervangen worden door emoticons en emoji. In de geschiedenis van taal merk je duidelijke voorgangers van de smileys als taalvorm.

Het begin in de evolutie van taal: de grottekeningen

Dat beeldtaal een vorm van communicatie is, mag al lang duidelijk zijn. Al meer dan 30.000j geleden begonnen we met het gebruik van tekeningen. Deze tekenden we op rotswanden.

Wat de betekenis van deze rotstekeningen was of hoe ze bijdroegen tot communicatie is nog altijd niet geheel duidelijk. Men vermoed dat het eerder een spirituele communicatie was om bijvoorbeeld een geslaagde jacht af te dwingen.

Wil je trouwens meer hierover weten? Lees dan zeker eens mijn artikel over de petrogliefen die ik in Californië bezocht.

Van rots naar leem

Een volgende belangrijke stap in de geschiedenis van taal was de ontwikkeling van het spijkerschrift. Hiervoor maken we een grote sprong in de geschiedenis, zo’n 6000 jaar geleden. In Mesopotamië gebruikt men vanaf dan pictogrammen die in lemen tabletjes werden gekrast. Combinaties van pictogrammen maakten zo woorden en zinnen.

Ondertussen in Egypte…

Bijna tegelijk met het spijkerschrift ontwikkelen de Egyptenaren hun bekende hiërogliefen. Iedereen kent wel deze manier van communiceren. Makkelijk leek het me niet, want het alfabet bevat wel 7000 elementen.

Heraldiek: een volgende stap in de geschiedenis van de taal

Heraldiek is misschien niet zo een bekend woord, maar iedereen kent wel de wapenschilden van middeleeuwse ridders. Deze wapenschilden werden niet zomaar gekozen maar men dacht ze tot in de puntjes uit. Elk symbool vertelde iets over de ridder en zijn huis.

Een commerciële stap in de evolutie van taal

Met de komst van de industriële revolutie komen er bedrijven. Deze gaan elkaar commercieel beconcurreren. Dit zorgde er in de 20Ste eeuw voor dat bedrijven nu ook gaan adverteren.

De kern van marketing zal de herkenbaarheid van een bedrijf worden. Simpel gezegd: het logo van een bedrijf of onderneming. Denk maar aan de appel of een grote gele M.

Beelden om mee te lachen

Beeldtaal hoeft niet enkel commercieel te zijn, ze kan ook andere boodschappen overbrengen. Denk maar aan cartoons. Vaak zijn woorden niet nodig om een grappige, politieke of andere soort boodschap over te brengen.

Daar zijn ze dan: de emoticons

De emoticon kan je zien als de brenger van vrede op de werkvloer. Wetenschapper Scot Fahlman vond immers de smiley uit om tijdens digitale berichten duidelijk te maken dat je een grapje maakt. Anders was het risico op verkeerde interpretaties té groot.

Geboorte van de smiley? 19 september 1982.

Emoji, het eindstation?

Van emoticon zijn we overgegaan naar de emoji. De emoji, uit het Japans (‘e’ voor ‘beeld’ en ‘moji’ voor ‘taalteken’) gaat verder dan de emoticon en gebruikt ook figuurtjes.

De emoji figuurtjes groeien op dit moment uit tot een overheersend element in onze digitale berichten. Toch bestaan ze al veel langer dan dat. De Japanse ontwerper Shigetaka Kurita ontwikkelde ze al in de jaren ’90, niet zo gek lang na dat de emoticon het licht zag.

Of de emoji het eindstation is van de geschiedenis van onze taal? Neen, want we zullen altijd evolueren. In wat? Geen idee, maar ik ben zeer benieuwd!

Vlaamse primitieven met superhelden

Een leuk projectje dat ik onlangs tegenkwam is dat van Sacha Goldberger. Deze Franse fotograaf koos voor dit project een mix van Vlaamse Primitieven en hedendaagse superhelden.

Superhelden krijgen een hoofdrol in Vlaamse Primitieven

Het is de moeite waard, dit fotografisch ideetje. De outfit van de superhelden kreeg een update (of moet je zeggen een historische downgrade?) en ook hun houdingen zijn gebaseerd op historische schilderijen. De latex-pakjes die we van superhelden kennen zijn nu omgevormd tot stoffen outfits.

Spaans galjoen San José door Colombia gevonden

Groot nieuws in de wereld van geschiedenis en archeologie: het 18de eeuwse Spaanse schip San José is teruggevonden door Colombiaanse onderzoekers.

Het Spaanse galjoen San José, dat in 1708 zonk, vervoerde edelstenen, goud en zilver. De moeite waard om terug op te vissen dus!

Het schip zonk door een conflict tijdens de Spaanse successieoorlog, waarbij de Spaanse koning Filips V niet meer door de Britten werd erkend. Deze oorlog vocht men ook in de nieuwe koloniën uit,waardoor het tot een zeeslag bij Cartagena, voor de kust van Colombia kwam.

Een zeeslag tussen Spanjaarden en Britten

De Britten wilden verhinderen dat een Spaans schip met zo een rijke koloniale lading aan boord Europa zou bereiken. Dit zou de Spaanse financiën geen goed doen, en mochten de Britten ook nog eens de lading kunnen buitmaken, dan was het potje oorlog voeren helemaal geslaagd.

De lading zou echter naar de bodem van de oceaan zinken toen een explosie plaatsvond op het Spaans galjoen. Sindsdien zijn er talloze schattenjagers op zoek naar deze “heilige graal” van scheepswrakken.

Wat nu?

De president van Colombia maakte 5 december 2015 het nieuws van de vondst op Twitter bekend. De locatie was op dat moment echter nog onduidelijk.

Maar de grote vraag zal zijn: wie krijgt de rijkdom die in het scheepswrak zit? De Colombiaanse staat werkte eerst nog samen met een bergingsbedrijf maar kwam hier al snel mee in conflict. Wordt zeker nog vervolgd…

Meer weten? Lees dan zeker eens het bron-artikel.