Fabriek Fernand Hanus Gent

Gent: de fabriek Hanus

Soms stuit je per toeval op interessante verhalen. Zo zag ik in Gent de resten van een oude fabriek. Een mooi decor voor foto’s. Van wie de fabriek was of voor wat ze diende was niet meteen duidelijk.

Maar de tekst boven de bewaarde toegangspoort gaf me alvast genoeg informatie om me in dit stukje geschiedenis te verdiepen: Etablissement Textiles Fernand Hanus.

Wie was F. Hanus?

Er is al wel wat geschreven over deze familie Hanus. Fernand Hanus was immers een Belgische industrieel die eind 19de-begin 20ste eeuw leefde. Hij maakte naam en faam in de textielsector. Vandaar de vermelding van Etablissement Textiles Fernand Hanus.

Fernand Hanus leefde in Gent, op de Kortrijksesteenweg, in de villa Le Bois Dormant. Die villa zou uiteindelijk het hart worden van het ziekenhuis Maria Middelares.

De ondernemer zou echter jong sterven, op 44-jarige leeftijd.

De verwezenlijkingen van Fernand Hanus

Fernand Hanus was een industrieel zoals ze enkel in het België in het begin van de 19de eeuw bestonden. Zo richtte hij in de jaren 1920 een weverij op in Lokeren, die de groei van het Oudenbos betekende. Fernand Hanus stimuleerde enthousiast de uitbouw van dit dorp, maar zou door zijn overlijden de echte bloei niet meemaken.

Ook in Laarne had de industrieel een weverij en spinnerij. En uiteindelijk zou het familiebedrijf uitgroeien tot één van de belangrijkste textielconcerns in het toenmalige België. Daarnaast had hij zich ook ingekocht in de Union Cotonniere, na door enkele slimme beslissingen kapitaal te hebben vergaard tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Als ondernemer maakte hij naam en faam door onder andere over een eigen energiecentrale te beschikken (voor het aandrijven van de weverijen en spinnerijen). En hij staat zelfs bekend als de invoerder van het ploegensysteem in België.

Na de dood van Fernand Hanus

Het familiebedrijf werd na de dood van Fernand Hanus omgezet in een naamloze vennootschap. De maatschappelijke zetel hiervan begon zich vanaf 1929 in Gent, aan de Groot-Brittanniëlaan en dus ook Nonnemeers, waar ik een toegangspoort vond. Deze zou de toegang zijn geweest naar de opslagruimtes die achter de burelen lagen. Op dit moment is de faculteit Vertaalkunde van de Hogeschool Gent er gehuisvest.

In de jaren 1960 zou het, na al eerdere samensmeltingen met andere bedrijven, opgaan in de NV UCO. Nog zo een bekend bedrijf uit het Gentse (denk aan de UCO torens).

Verder lezen:

  • http://community.dewereldmorgen.be/blog/frankdepreitere/2017/06/30/de-grote-gentse-textielfamilies-en-de-petites-histoires
  • https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/103307
  • https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/18423
  • http://www.dewereldmorgen.be/blog/frankdepreitere/2017/05/08/hoe-de-gentse-textielreus-ontstond
  • http://persblog.be/entrepreneur-union-cotonniere-fernand-hanus/