Op mijn artikel over de overstroomde camping in Rekem kreeg ik enkele reacties van lezers. Zowel Marcel als Anita stuurden mij via e-mail hun verhaal over de camping in Rekem.

Het verhaal van Marcel

Marcel stuurde mij een uitgebreid verhaal over zijn ervaringen op de camping te Rekem. Hijzelf is geboren in Maastricht. Zoals vele Maastrichtenaren hadden ook zijn ouders een huisje op de camping in Rekem.

Volgens Marcel vulde men het zwembad eind jaren 1960 nog met water van de Ziepbeek. Water dat daardoor altijd wat bruin was.

Het bungalowpark zou eigendom zijn geweest van drie broers, vermoedelijk met de naam ‘Frausen’.

“Één van die broers liep elke avond de ronde over het terrein. Hij hield daarbij zijn fiets aan het zadel. Iets dat ik als kind ging oefenen. Hij wenste iedereen ‘Dun gooienach’. Het gebruik van het woord ‘De’ was de Sjengen, de Maastrichtenaren, vreemd. Zij zouden ‘Unne gooienach’ zeggen. De goede man kreeg zo de bijnaam ‘Dun gooienach’, waardoor ik zijn echte naam niet meer weet…”

Een andere man, een zeker Lambert die misschien ook bij de drie broers om de camping hoorde, zit ook nog in het geheugen van Marcel gegrift.

“Een zekere Lambert had het lumineuze idee om bij de huisjes rechts gezien vanaf het zwembad een zijtak aan de Ziepbeek te graven, waar mensen hun afvalwater op konden lozen. Het was de zestiger jaren en dus heel normaal. Dit open riool werd plechtig geopend als het ‘Lambertkanaal’. Alle heren droegen een stropdas en zwembroek uiteraard…”

Het verhaal van Anita

Zelf weet ook Anita niets van de wolkbreuk. Maar ze is wel van Rekem en wilt ons een woordje uitleg geven over de camping.

Volgens haar waren er op de Heidestraat eerst het zwembad met ligweiden. Deze droegen de naam ‘Rekemerhof’. Daarnast lag volgens haar de camping Sonnevijver met tentjes. Later kwamen er de vakantiewoningen die er nog steeds staan.

Later kreeg deze locatie ook de naam Sunclass en kwam er ook een restaurant met mooi terras op het water van de Sonnevijver.

Ook al mag er niet meer gezwommen of gevist worden, Anita vindt de plek zeker een aanrader voor mooie wandelingen in de natuur!

Besluit: de wolkbreuk boven de camping in Rekem

Zowel Anita als Marcel herinneren zich niets over de wolkbreuk die ik in een oud krantenartikel vermeld vond. Wie weet overdreef de krant wel wat? Hoewel een wolkbreuk natuurlijk geregeld voorkomt en we ze bijna 50 jaar later niet allemaal kunnen onthouden.

Heeft u zelf nog meer info over de camping van Rekem? Of andere verhalen die u wilt delen? Stuur dan zeker eens een mailtje!

Juni 1982. In het Limburgsch Dagblad zien de lezers vetgedrukte letters: ENORME ROOKZUIL BIJ REKEM

Nu moet je weten dat in juni de komkommertijd in de kranten al begint. Hoewel deze krantenkop bij veel lezers, vooral die uit Rekem en de rest van Groot-Lanaken, het hart even stil liet staan, bleek dit weer een voorbeeld van een op sensatie gerichte titel.

De ‘enorme rookzuil bij Rekem’ verwijst immers naar de cartoon die op 2 juni 1982 in de krant het Limburgsch Dagblad verscheen, en die je hieronder terug vindt.

Echte Limburgsche humor uit het Maasland dus!

Meer historische artikels over Rekem lezen? Kijk dan zeker eens hier!

Heb je zelf een verhaal uit Rekem dat je wilt delen? Neem dan zeker eens contact met me op!

Dat extreme weersomstandigheden ook vroeger al voorkwamen leren we in de krant ‘Limburgs dagblad’ van vrijdag 16 juli 1965. In die zomerse juli-maand trok er een heftig onweer over Belgie, van west naar oost.

Boven Groot-Lanaken vond er een wolkbreuk plaats en vooral in Rekem werden veel dagjestoeristen verrast. De camping in Rekem in 1965 kwam immers helemaal onder water te staan. De wolkbreuk vond overdag plaats.

Velen vluchtten terug naar hun tentjes maar de regenbui was te hard en als de tenten niet begonnen te lekken, dan liep het water wel binnen. Tot laat in de avond probeerde men greppeltjes rond de tenten te graven zodat het water er niet binnenstroomde.

Dat het hier om een fikse regenbui ging is wel zeker. Volgens het krantenartikel liep zelfs het zwembad van de camping over wegens het teveel aan water!

Onder de vele badgasten en dagjestoeristen waren ook veel Maastrichtenaren, wat ervoor zorgde dat deze wolkbreuk in Rekem zelfs de Nederlandse krant haalde.

Ook Anita en Marcel herinneren zich hun dagen op de camping in Rekem nog goed. Ze waren zo vriendelijk om mij hun verhaal toe te sturen. Hun getuigenissen lees je hier.

Of dit camping De Sonnevijver was weet ik niet zeker. Ik heb ook al gehoord dat die toen nog niet bestond en dit over een camping op de Heidestraat kan gaan. Weet je meer over deze camping en/of de overstroming? Dan mag je het me zeker late weten via mijn contactformulier. Zo kan ik dit artikeltje historisch helemaal laten kloppen!