Hallo, ik ben Rob en schrijf deze geschiedenisblog. Ik ben een historicus en leraar. Met deze geschiedenisblog wil ik mijn passie voor geschiedenis met jullie delen. Veel leesplezier!
Film review: Cloclo
Onlangs zag ik eindelijk op tv Cloclo, een film over Claude Francois, de Franse zanger en superster. Ik heb het wel voor dergelijke films die de biografie van, meestal tragische, beroemdheden vertellen.
Ik kende Claude Francois en zijn muziek ook al een beetje, nadat ik ooit eens de film Podium had gezien, een komedie over de zanger. Zijn over the top danspasjes, overacting en doldwaze muziek maakte me ook wel stiekem een fan.
Cloclo review
De film begint in Egypte, waar Claude Francois werd geboren, en toont de familieperikelen waarbinnen de jonge artiest moest opgroeien. Zijn familie moet Egypte immers ontvluchten nadat de Suezcrisis een einde maakt aan de Franse aanwezigheid in het Noord-Afrikaanse land.
Armoede treft het gezin Francois en Claude, die voorbestemd is als bankier, kiest ervoor om drummer te worden in een lokaal orkest dat hem maar een schamel loon uitbetaalt. Dit leidt tot een onherstelbare breuk met zijn vader die deze keuze niet kan verkroppen.
Deze breuk zal maar één van de gebeurtenissen zijn die Claude Francois voor het leven zullen tekenen.
Daarna volgt de film stapsgewijs de moeizame weg naar de top. Een reis waarbij Claude de touwtjes stevig in handen neemt en geen enkele fout toelaat, met de nodige woede-uitbarstingen wanneer het toch misgaat. Meer dan eens zal hij zijn medewerkers en familie duidelijk maken dat elk detail moet kloppen, zelfs al moet hij er plastische chirurgie voor ondergaan.
Cloclo legt als film over Claude Francois niet enkel de nadruk op zijn carrière, want ook zijn privéleven wordt onder de loep genomen. Dit brengt enkele verrassende feiten aan het licht die zelfs grote fans niet allemaal zullen kennen.
Deze Claude Francois film eindigt met zijn dood, waarover ik geen spoilers zal verklappen. Ik kan wel zeggen dat de film duidelijk toewerkt naar zijn dood en doorheen heel het verhaal hier en daar al hints geeft, kleine aanloopjes. De kenner zal ze zeker herkennen.
Een Claude Francois film: wat weetjes
De film Cloclo kwam uit in 2012 en de hoofdrol wordt gespeeld door Jérémie Renier, die als een echte look-a-like zich het personage eigen maakte. Leuk weetje is dat Renier een Belg is, geboren in Brussel. Regisseur van dienst was Florent-Emilio Siri.
Een ander feitje dat in de film naar voren komt, en wat veel mensen niet weten, is dat Claude Francois eigenlijk de oorspronkelijke artiest is van het liedje ‘Comme d’habitude’, wat later ‘My way’ van Frank Sinatra wordt.
De Engelse vertaling van de film is dan ook ‘My way’. In Europa, zeker in Frankrijk, heet de film ‘Cloclo’, wat de bijnaam was van Claude.
Cloclo: mijn besluit over deze Claude Francois film
Als kleine, stiekeme, fan heb ik toch genoten van deze film over Claude Francois. Moeizaam begonnen werd ik enthousiaster naarmate het verhaal vorderde. Ik weet nog niet alles over deze artiest, maar ik heb toch wat bijgeleerd. En ik vind het altijd leuk om met zo’n film in het sfeertje van toen, de jaren ’60 en ’70 met kitsch en disco, te worden ondergedompeld.
Ben je dus geïnteresseerd in Claude Francois? Zet deze film dan zeker op je lijstje! Als je tot het doelpubliek behoort, dan zul je het niet beklagen dat je deze film over de spectaculaire artiest en zijn tragisch einde, opzette.
