Film review: The Revenant

**no spoilers**

Na mijn avondje cinema moest ik natuurlijk wel een film review van The Revenant schrijven. De film met Leonardo Dicaprio liet immers een diepe indruk op me na.

Deze wraakfilm vertelt het verhaal van Hugh Glass, een 19^de-eeuwse Amerikaanse spoorzoeker. Hij wordt door zijn collega’s voor dood achtergelaten. Zwaargewond probeert hij echter de tocht terug naar huis te maken.Een film review van The Revenant: beginnen met Hugh Glass

Wanneer iemand een filmrecensie van The Revenant schrijft, dan moet hij beginnen met het verhaal van Hugh Glass. Dat hele verhaal deed ik al uit de doeken in een eerdere blogpost. Hieronder lees je mijn review van de film.

Een historische film?

Als historicus vind ik het natuurlijk interessant om naar het historische aspect van de film te kijken. Het geschiedkundige kantje van The Revenant vond ik trouwens zeer interessant.

We maken kennis met de Verenigde Staten in een periode dat settlers nog grote stukken onontgonnen land moeten verkennen. Hugh Glass is immers de spoorzoeker die in dienst van pelsjagers voor gids in de wildernis speelt. De spoorzoekers en pelsjagers vormen een bonte groep zware jongens. Het waren immers niet de braafste of rijksten die hun leven waagden.

Dat gaf onderlinge conflicten. Zeker wanneer het gaat over het eventueel achterlaten van enkele balen pels. Het ging hier immers om levensnoodzakelijke dollars die men verdiende door het leven te riskeren. En dat zorgde ervoor dat voor sommigen een mensenleven niets waard is.

Extra druk komt er ook van de Native Americans die raids op de Amerikanen uitvoeren. We zitten immers in de tijd dat de Indianenstammen nog hoopten hun grond te kunnen verdedigen tegen de kolonisten.

Al bij al werpt The Revenant dus een mooie blik op een stukje maatschappij en cultuur in de 19^de-eeuwse Verenigde Staten. Waar het zeker niet altijd het mooie beloofde land was zoals we soms denken.Een film met meer gevoel dan verhaal

Ok, ik durf het toegeven. Hoe goed ik de film en de vertolking van Leonardo Dicaprio ook vind, de rode draad doorheen The Revenant is maar een dun draadje verhaal. Vind ik dat erg? Neen. Want deze film gaat verder dan het verhaal.

Beklijvend is het woord dat volgens mij het beste The Revenant beschrijft. Rauw is het woord dat ik zou gebruiken om de uitbeelding van de vele heftige scènes te benoemen.

Want er zitten veel heftige scènes in. Iedereen heeft al gehoord van ‘de beer-aanval’, maar zelfs andere filmreviews konden me niet voorbereiden op wat ik te zien kreeg.

Niet dat het bloed van het scherm spat. Integendeel, net niet. Maar toch zie je duidelijk wat er gebeurd. Het camerawerk is echter zo sterk dat je geen gevoel van afkeer krijgt. Je krijgt eerder een gevoel van onbehagen. De beelden zijn niet expliciet vuil te noemen, maar door de camerastandpunten en de close-ups lijkt het wel alsof je een toeschouwer ter plekke bent die echter niet te hulp kan schieten. Héél ongemakkelijk gevoel kreeg ik ervan.

Top cast & crew!

Dat de film zo sterk is, heeft het te danken aan haar cast en crew. Leonardo Dicaprio en Tom Hardy zie je afzien in zeer sterk ingeleefde rollen. Het camerawerk zorgt voor het toeschouwergevoel. En regisseur Iñárritu bewaakt de algemene kwaliteit. Hem ken je van onder andere Babel en Birdman.

Conclusie film review van The Revenant

Kijk je graag naar een film die niet zozeer de nadruk legt op het verhaal maar wel het gevoel? Waarin ontreddering, een verloren gevoel van de mens die de strijd tegen de natuur amper kan winnen en het onbehagen wat gepaard gaat met het verlies van die strijd? Dan raad ik je aan om The Revenant te zien.

Verwacht je een thriller met spanning, snedige dialogen en flitsende beelden? Dan zou ik gaan voor een andere film.

Hopelijk kon deze film review van The Revenant je verder helpen. Hieronder deel ik ook de trailer mee, om je helemaal te overtuigen. Veel kijkplezier!